Απ: Εις Υγειαν

[WIZARD]

Η μεσογειακή διατροφή ωφελεί τη μνήμη

Νέα έρευνα δείχνει ότι οι άνθρωποι που έχουν υιοθετήσει μεσογειακή διατροφή έχουν μικρότερες πιθανότητες να εμφανίσουν ελαφρά νοητική εξασθένηση, που αποτελεί στάδιο απώλειας μνήμης μεταξύ της συνήθους γήρανσης και της νόσου Alzheimer.

Όσοι προτιμούν τη μεσογειακή διατροφή και έχουν ήδη ελαφρά νοητική εξασθένηση, έχουν λιγότερες πιθανότητες μετάβασης στο Alzheimer.

Η μεσογειακή διατροφή περιλαμβάνει μεγάλες ποσότητες ψαριών, λαχανικών, οσπρίων φρούτων, δημητριακών και ακόρεστων λιπαρών οξέων, χαμηλές ποσότητες γαλακτοκομικών, κρέατος και κορεσμένων λιπών και μέτρια ποσότητα αλκοόλ.

Η έρευνα δημοσιεύεται στο περιοδικό ‘Archives of Neurology’. Οι ερευνητές υπολόγισαν σκορ διατροφής για κάθε συμμετέχοντα. Όσο υψηλότερο ήταν το σκορ τόσο περισσότερο ακολουθούσε κάποιος τη μεσογειακή διατροφή.

Στην έναρξη της έρευνας υπήρχαν 1.393 συμμετέχοντες χωρίς νοητική εξασθένηση και 482 με ελαφρά νοητική εξασθένηση.

Μεταξύ των 1.393 συμμετεχόντων, που δεν εμφάνιζαν νοητική εξασθένηση στην αρχή της έρευνας, 275 εμφάνισαν εξασθένηση σε διάστημα 4,5 ετών κατά μέσον όρο. Όσοι ανήκαν στο υψηλότερο τρίτο στο σκορ μεσογειακής διατροφής είχαν 28% χαμηλότερο κίνδυνο να εμφανίσουν νοητική εξασθένηση σε σχέση με αυτούς που βρίσκονταν στο χαμηλότερο τρίτο.

Από την ομάδα των 482 που ξεκίνησαν με ελαφρά νοητική εξασθένηση, 106 εμφάνισαν Alzheimer σε διάστημα 4,3 ετών κατά μέσον όρο. Όσοι είχαν υιοθετήσει μεσογειακή διατροφή είχαν καλύτερη εικόνα. Όσοι είχαν σκορ στο υψηλότερο τρίτο είχαν 48% μειωμένο κίνδυνο να εμφανίσουν Alzheimer σε σχέση με αυτούς που είχαν σκορ στο χαμηλότερο τρίτο. Η μεσαία ομάδα είχα μειωμένο κίνδυνο κατά 45%.

Αυτός ο μειωμένος κίνδυνος μπορεί ενδεχομένως να οφείλεται στο ότι η μεσογειακή διατροφή έχει συνδεθεί με βελτίωση στα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, στην αντίσταση στην ινσουλίνη και χαμηλότερους δείκτες φλεγμονής που με τη σειρά τους μπορεί να μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης νοητικής εξασθένησης.
Πηγές: ‘Archives of Neurology’.

[WIZARD]

Κατάθλιψη: Η πιο διαδεδομένη ασθένεια στον κόσμο

Τον τίτλο της πιο διαδεδομένης ασθένειας στον κόσμο κατέχει η κατάθλιψη.
Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάθε εννέα λεπτά αυτοκτονεί
ένα άτομο εξαιτίας καταθλιπτικών συναισθημάτων. Παρόλα αυτά, ομάδες ψυχιάτρων θεωρούν
ότι η κατάθλιψη μπορεί να έχει και θετικά αποτελέσματα στις ανθρώπινες κοινωνίες.

Το 9% των ενήλικων Ευρωπαίων ανδρών και το 17% των ενήλικων Ευρωπαίων γυναικών
υποφέρουν από χρόνια κατάθλιψη, με εξαίρεση τις μεσογειακές χώρες (Ιταλία, Ισπανία και Ελλάδα)
όπου η μεγάλη ηλιοφάνεια και το ταμπεραμέντο αποτελούν «ασπίδα προστασίας»
από τα καταθλιπτικά συναισθήματα.

Το «Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για την Ψυχική Υγεία και Ευημερία»,
που υιοθετήθηκε από το Ευρωκοινοβούλιο τον περασμένο Ιούλιο,
παραθέτει πληροφορίες από ολόκληρη την Ε.Ε., προκειμένου να αναπτυχθούν κοινώς αποδεκτές
συστάσεις για τη λήψη μέτρων σε τομείς όπως η πρόληψη της αυτοκτονίας και της κατάθλιψης,
η ψυχική υγεία των νέων και των ηλικιωμένων και η καταπολέμηση του στίγματος
και του κοινωνικού αποκλεισμού.

Αυτήν την εβδομάδα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σε συνεργασία με τη σλοβενική προεδρία
και την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, διοργανώνουν διασκέψεις για το θέμα και εξετάζουν
προτάσεις ώστε έως το 2010 να είναι έτοιμο το πακέτο των μέτρων που θα κληθούν να υιοθετήσουν
τα κράτη-μέλη, για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης και των συνεπειών της.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι η κατάθλιψη συνδέεται άμεσα με την τηλεόραση.
Όσο περισσότερες ώρες κάθεται κανείς μπροστά στην τηλεόραση,
τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει να εμφανίσει συμπτώματα κατάθλιψης,
τα οποία είναι περισσότερα σε αγόρια απ’ ότι σε κορίτσια και διαφοροποιούνται ανάλογα
με την ηλικία, την κοινωνικοοικονομική κατάσταση και το μορφωτικό επίπεδο του κάθε ατόμου.

Μήπως η λύπη δεν κάνει μόνο κακό στην υγεία, τελικά;

Νέα ανάλυση που δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό New Scientist ρίχνει
μια διαφορετική ματιά στο θέμα της κατάθλιψης, καθώς πολλοί επιστήμονες προειδοποιούν
ότι είναι εσφαλμένη η τάση συνταγογράφησης φαρμάκων για την καταπολέμηση των συναισθημάτων
της κοινής λύπης και μελαγχολίας, σαν να επρόκειτο για ασθένειες.
Όλο και περισσότεροι ψυχίατροι θέτουν το ερώτημα για το αν γιατροί
και φαρμακευτικές εταιρείες συνιστούν υπερβολικά πρόθυμα κάποιο αντικαταθλιπτικό φάρμακο
και αντιτείνουν ότι η κατάθλιψη, από βιολογική άποψη, προσφέρει συγκριτικό πλεονέκτημα
στον κύκλο της ζωής, αλλιώς δεν θα είχε επιβιώσει τόσες χιλιάδες χρόνια σαν αναπόσπαστο μέρος
της ανθρώπινης βιολογίας και ψυχοσύνθεσης.

Στο δημοσίευμα επισημαίνεται η μικρή ανεκτικότητα της σημερινής κοινωνίας
για τα αρνητικά συναισθήματα, αφού πρώτη προτεραιότητα θεωρείται η ατομική ευτυχία.
Οι επιστήμονες υπογραμμίζουν ότι η αυξανόμενη τάση αντιμετώπισης των συναισθημάτων αυτών,
μαζί με την έλλειψη ανεκτικότητας και την καχυποψία που οδηγούν στη συνταγογράφηση φαρμάκων,
έχουν ως αποτέλεσμα να μειώνεται η ανθρώπινη άμυνα και να επηρεάζεται ακόμα και η εξέλιξη
του ανθρώπινου είδους. Σύμφωνα με την έρευνα, τα συναισθήματα της θλίψης συνοδεύουν
τον άνθρωπο σε όλη την ιστορία της ύπαρξής του,
καθώς αποτελούν φυσιολογικό μέρος της ψυχοσύνθεσης και έχουν, εν μέρει,
συμβάλλει στην επιβίωση του είδους. Εν ολίγοις,
τα συναισθήματα της λύπης επιτρέπουν στους ανθρώπους να αντιμετωπίσουν καλύτερα
τις προκλήσεις της ζωής, να είναι πιο ανθεκτικοί και να πετυχαίνουν περισσότερα πράγματα.

Ο Τζερόμ Γουέικφιλντ του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης,
συγγραφέας του βιβλίου «Η απώλεια της λύπης: Πώς η ψυχιατρική μεταμόρφωσε
την συνηθισμένη λύπη σε καταθλιπτική διαταραχή»,
δηλώνει ότι η λύπη μάς βοηθά να μαθαίνουμε από τα λάθη μας,
ενώ παράλληλα δρα σαν αποτρεπτικός παράγοντας, ώστε να μας αποτρέψει να κάνουμε τα ίδια λάθη.
Η λύπη μάς εμποδίζει να είμαστε υπερβολικά παρορμητικοί,
ειδικά στις διαπροσωπικές σχέσεις ή σε άλλα πράγματα στα οποία δίνουμε μεγάλη αξία.
Σύμφωνα με το Τζ. Γουέικφιλντ,
είναι πιθανόν τα αισθήματα της λύπης να ακολουθούν τον άνθρωπο στην πορεία της εξέλιξής του,
καθώς αποτελούν κομμάτι της επικοινωνίας. Δηλαδή, όταν τα μέλη μιας κοινότητας αναγνωρίζουν
τη λύπη σε κάποιον, καταλαβαίνουν ότι αυτό το άτομο χρειάζεται υποστήριξη.

Στον αντίποδα της άποψης του Γουέικφιλντ, ομάδες ψυχιάτρων θεωρούν ότι η λύπη είναι
μια κακή συνήθεια που οδηγεί στην κατάθλιψη και υποστηρίζουν ότι ακόμα και αν οι άνθρωποι
έχουν σημαντικό λόγο να είναι λυπημένοι, θα έπρεπε να τους επιτρέπεται να λαμβάνουν φάρμακα,
προκειμένου να αισθανθούν καλύτερα, εφόσον αυτό επιθυμούν. Οι υποστηρικτές αυτής της άποψης
δεν δέχονται ότι η φαρμακοβιομηχανία και η ιατρική κοινότητα οδηγούν
τους ασθενείς στα αντικαταθλιπτικά χάπια και υποστηρίζουν ότι, με το πέρασμα του χρόνου,
οι άνθρωποι ενδιαφέρονται πολύ περισσότερο να έχουν μια ευτυχισμένη ζωή,
γι΄ αυτό και αναζητούν θεραπείες στα προβλήματά τους με μεγαλύτερη προθυμία από ότι στο παρελθόν.

Πηγη :

Κώδικας:

 http://www.tvxs.gr/v4941
 

[WIZARD]

Κλιμακτήριος και ερωτική ζωή


Γράφει: Ασκητής Θάνος, Νευρολόγος – Ψυχίατρος
Μερος Α

Πολλά αλλάζουν όταν η γυναίκα μπαίνει στην κλιμακτήριο.
Δεν είναι μόνον οι σωματικές αλλαγές αλλά και οι ψυχολογικές,
που πολλές φορές καθίστανται προβληματικές. Οσο περισσότερα, πάντως,
γνωρίζει η γυναίκα για την κλιμακτήριο και τις νέες συνθήκες ζωής
που δημιουργούνται τόσο καλύτερα θα μπορέσει να κατανοήσει τις επερχόμενες αυτές μεταβολές.

Παρατηρώντας την ερωτική ζωή της γυναίκας στην εμμηνόπαυση,
είναι αναγκαίο να δούμε τις δύο ουσιαστικές συνιστώσες της:
α) τη δική της ερωτική συμμετοχή και β) τη συμπεριφορά και το ρόλο στήριξης του συντρόφου της.

Πράγματι, η γυναίκα μέσα στην κλιμακτήριο υφίσταται αλλαγές στο ορμονικό της σύστημα,
που μεταβάλλουν σημαντικά τον ψυχοσυναισθηματικό της κόσμο.

Ετσι, θα λέγαμε ότι εξαιτίας αυτού του κύκλου των μεταβολών,
η ερωτική της συμπεριφορά φαίνεται να δέχεται επιδράσεις που αντανακλούν τόσο
στην ίδια όσο και στον ερωτικό της σύντροφο. Εχω τη γνώμη ότι η γυναίκα που γνωρίζει
περισσότερα πράγματα για την κλιμακτήριο, η οποία εισβάλλει στη ζωή της,
θα μπορέσει να καταλάβει και να δεχτεί αυτές τις επερχόμενες διαφοροποιήσεις,
ενώ παράλληλα θα συνειδητοποιήσει καλύτερα αυτή την ηλικία των 45-55 χρόνων.
Μια ηλικία που της προσφέρει πολλές χαρές και ικανοποιήσεις στην προσωπική και κοινωνική ζωή,
χωρίς να υπάρχει ανάγκη να την παρηγορήσουν και να της 'χρυσώσουν το χάπι'.
Και αυτό θα ήθελα να το μεταφέρω και στις νεότερες γυναίκες,
που πολλές φορές ρωτούν έντρομες για την εμμηνόπαυση που έρχεται
και για το κατά πόσο θα έχουν δικαίωμα στην ερωτική ζωή αυτή την περίοδο.

Αλλά ας δούμε τα πράγματα με τη σειρά: Πρώτο και βασικό γνώρισμα όσον αφορά
την ερωτική ζωή της γυναίκας είναι ότι πράγματι εμφανίζει πτώση στην ερωτική διάθεση
και διεκδίκηση, γεγονός που η ίδια το βιώνει σαν να μην έχει όρεξη για ερωτική επαφή.
Νιώθει μερικές φορές ότι κάνει σεξ σαν αγγαρεία και κάτω από την πίεση του συντρόφου της.
Ακόμη αναφέρει ότι δεν αισθάνεται τα γεννητικά της όργανα καλά προετοιμασμένα για ερωτική επαφή,
ενώ είναι συνήθης η ξηρότητα του κόλπου λόγω των ορμονικών μεταβολών.
Ή, ακόμα, αισθάνεται πιο ευάλωτη στον πόνο ή φλεγμονώδεις παθήσεις,
που της περιορίζουν τη διάθεση και την επιθυμία για έρωτα (οστεοπόρωση).

[WIZARD]

Κλιμακτήριος και ερωτική ζωή

Γράφει: Ασκητής Θάνος, Νευρολόγος – Ψυχίατρος
Μερος Β


Λίγο πολύ όλα αυτά στην αρχή μπορεί να την ανησυχήσουν και να την τρομάξουν,
δίνοντας την εντύπωση στην ίδια, αλλά και στον άνδρα της,
ότι χάνεται σιγά σιγά η δυνατότητα καλής ερωτικής επαφής.
Σχεδόν η μία στις δύο γυναίκες, στην περίοδο της κλιμακτηρίου,
εμφανίζουν αυτή την αλλαγή και τη μείωση της ερωτικής τους όρεξης
στα 3-5 πρώτα χρόνια της εμμηνόπαυσης.


Είναι καλό να θίξουμε και την ψυχολογία εκείνης της γυναίκας η οποία,
θεωρώντας ότι χάνει τον ερωτισμό της, αρχίζει να αντιδρά και σε υπεραναπλήρωση
της απώλειας οδηγείται σε ψευδοϋπερσεξουαλισμό.
Αρκετές φορές πιέζει τον εαυτό της να κάνει έρωτα χωρίς να το νιώθει,
πιστεύοντας ότι μ' αυτό τον τρόπο προστατεύει την ερωτική ζωή της.
Της δημιουργείται η εντύπωση ότι εάν πέσουν οι ερωτικοί της τόνοι αυτό
θα έχει αντίκτυπο στον άνδρα, για τον οποίο φοβάται ότι θα... αποταθεί αλλού,
αλλά και συνέπειες στην ίδια τη σχέση τους.

Πρέπει όμως η γυναίκα να δεχτεί αυτή τη μείωση των ερωτικών της διαθέσεων
ως μια φυσιολογική κατάσταση που το ορμονικό και το βιολογικό υπόστρωμα προκαλούν,
έχοντας υπόψη της ότι αυτό μπορεί μέσα στο προσεχές διάστημα ν' αλλάξει
και η ερωτική της επιθυμία να επαναλειτουργήσει σε ικανοποιητικό βαθμό.
Φυσικά να μην απαιτεί συγκρίσεις και να μη θέλει να αντιγράφει νεότερες γυναίκες,
από τις οποίες, άλλωστε, μπορεί να έχει περισσότερη ερωτική διάθεση.
Αυτές τις αλλαγές καλό είναι να τις γνωρίζει και ο σύζυγος, που πολλές φορές την αγχώνει
και την πιέζει υποτιμώντας την, μέσα στο θυμό του,
ξεστομίζοντας φράσεις και λέξεις (γέρασες, δεν καταλαβαίνω τι έχεις πάθει, έχεις γίνει ψυχρή),
που την καταρρακώνουν ακόμη περισσότερο αφού την κάνουν να πιστεύει ότι ξόφλησε πλέον ερωτικά.
Και δεν είναι λίγες οι φορές που καθώς μειώνεται ο αριθμός των επαφών στην ερωτική ζωή του
ζευγαριού αυξάνονται οι εντάσεις μεταξύ τους και οι απογοητεύσεις...

Είναι τόσο μεγάλη η δοκιμασία στη σχέση, που η απομάκρυνση και η χρέωση του
ενός προς τον άλλο (εσύ μ' έκανες να νιώθω έτσι, το μυαλό σου όλο εκεί είναι)
φέρνουν έντονη σύγκρουση, ίσως και ένα 'τρίτο πρόσωπο' στο γάμο.
Γι' αυτό, πρέπει να ξέρουν και οι δύο ότι η εμμηνόπαυση φέρνει στη γυναίκα,
στην πρώτη περίοδο, μια σημαντική μείωση των ερωτικών της διαθέσεων.

Ενα άλλο γνώρισμα στην ερωτική έκφραση κατά την κλιμακτήριο είναι η τροποποίηση της εικόνας
της ως γυναίκας. Αποτελεί παράδοξο φαινόμενο (αντίδρασης και αναπλήρωσης)
ότι όσο νιώθει πως μειώνεται η ερωτική της ορμή τόσο προβάλλει στο περιβάλλον έναν ερωτισμό
που θυμίζει συμπεριφορές πρόκλησης. Υπερφροντίζει την εικόνα της, που της δίνει κυρίαρχη σημασία,
τονίζει με ανάλογα ντυσίματα τα ιδιαίτερα σημεία της, ενώ φαίνεται διατεθειμένη να φλερτάρει,
να 'παίξει', πολλές φορές ακόμη και να παρεξηγηθεί ή να δημιουργήσει προβλήματα στον εαυτό της
και το περιβάλλον της.

Ισως μερικές φορές να φτάνει σε ακραίες εικόνες, να θεωρείται 'εύκολη' ή να δημιουργεί
την απορία των άλλων για το πώς έγινε έτσι ενώ έδινε την αίσθηση της 'σοβαρής γυναίκας'.
Είναι χαρακτηριστικό ότι αυτή η 'ερωτική πείνα' που προβάλλει είναι αντανάκλαση
του ψυχοσυναισθηματικού της κόσμου, που την έχει ενεργοποιήσει ο φόβος ότι γερνάει και χάνεται...

Αυτή η συμπεριφορά της γυναίκας στα 45-55 χρόνια της πράγματι προβληματίζει,
αλλά πρέπει να πούμε ότι δεν είναι απόρροια ανηθικότητας ή χυδαιότητας,
αλλά πηγάζει από την ανάγκη της να συνεχίσει να υπάρχει ως γυναίκα και παρουσία.

Ενα ακόμα γνώρισμα αυτής της αντιδραστικής σεξουαλικής συμπεριφοράς της είναι η ενασχόληση
με το σώμα της, που δεν είναι πια τόσο σφιχτό και προκλητικό,
και με το να διατηρήσει με έντονες μιμητικές 'φορεσιές' ένα πρότυπο,
δηλαδή μέσα από αρκετές διορθωτικές επεμβάσεις να το φέρει εκεί όπου ο καθρέφτης
θα της πει ότι αξίζει.

[WIZARD]

Κλιμακτήριος και ερωτική ζωή

Γράφει: Ασκητής Θάνος, Νευρολόγος – Ψυχίατρος
Μερος Γ

Αυτή η νεύρωση της ανάπλασης στο σώμα, στη γυναίκα η οποία επιδιώκει την επανόρθωση,
είναι φαινόμενο των καιρών στο οποίο μάλιστα, ενεργά συμμετέχει,
και ίσως ανταγωνίζεται έντονα και ο άνδρας αντίστοιχα.
Και δεν υπάρχει τίποτα κακό σε όλο αυτό το παιχνίδι των 'διορθώσεων',
αλλά είναι καλό να γνωρίζει η 50χρονη γυναίκα ότι αν δέχεται τη φύση και την ηλικία της
θα νιώθει πολύ καλύτερα με ένα σώμα που ναι, είναι σωστό να το φροντίζει, γυμνάζει,
περιποιείται και βελτιώνει, πάντα όμως στο πλαίσιο της ηλικίας στην οποία βρίσκεται.

Είναι αλήθεια ότι όλοι μας βλέπουμε γύρω μας γυναίκες των 45 και 55 χρόνων που είναι όμορφες
και εντυπωσιακές χωρίς να θέλουν να γυρίσουν το ρολόι πίσω, έχοντας ακριβώς αυτή
την τόσο εκφραστική γοητεία που η δική τους ηλικία διαθέτει.

Θα ήταν καλό να δούμε ίσως και στην απέναντι όχθη, αυτή τη γυναίκα που φαίνεται ότι βαραίνει,
αφήνεται και εγκαταλείπει τον εαυτό της στην κλιμακτηριακή της ηλικία,
θεωρώντας ότι ο χρόνος που ήλθε είναι φυσικό να της αφαιρεί την ερωτική παρουσία.

Η ίδια ίσως νιώθει πιο πολύ την έντονη ανάγκη να είναι μια καλή σύζυγος και μητέρα στο σπίτι,
ίσως και γιαγιά.
Και βέβαια αυτή η γυναίκα έχει κάθε δικαίωμα να ξεχνάει την εικόνα της ως γυναίκας και να την αντικαθιστά με εξίσου ουσιαστικά και σημαντικά πράγματα, όπως ο ρόλος της μάνας ή της γιαγιάς, παρότι δεν θα 'ταν άσκοπο να μην παραμελεί το συναισθηματικό δεσμό και την ερωτική σχέση με το σύντροφό της.

Ακόμα θα μπορούσαμε να βρούμε και τη γυναίκα που μέσα στην κλιμακτήριο,
βλέποντας το ερωτικό της στοιχείο να φεύγει, αναζητά μια δραστηριότητα στη ζωή της
σε πολλά άλλα πράγματα.
Δεν είναι τυχαίο ότι γυναίκες 45-55 χρόνων αναζητούν την επαγγελματική καταξίωση,
αυξάνουν τις επαγγελματικές και εργασιακές τους δραστηριότητες,
δημιουργούν και πετυχαίνουν εντυπωσιακά πράγματα, με ζήλο και μαχητικότητα.

Πολλές φορές ακούμε για γυναίκες που διαπρέπουν στην καριέρα τους δίνοντας
τον καλύτερο εαυτό τους μετά τα 45-50 χρόνια της ζωής τους.
Θα με ρωτήσετε, κακό είναι αυτό;
Ασφαλώς όχι, είναι όμως άξιο προσοχής ότι γυναίκες που παρουσίαζαν επαγγελματική ύφεση,
μετά την κλιμακτήριο μεταφέρουν μαχητικά τη ζωτικότητά τους στο πεδίο της κοινωνικής
και επαγγελματικής δράσης.

Ολοι οι τύποι της γυναίκας που προανέφερα πληρούν το βασικό γνώρισμα της ψυχολογικής
αλλά και ουσιαστικής τυπολογίας της κλιμακτηρίου: ο ερωτισμός και η έκφραση
στην ηλικία αυτή υφίστανται τη μείωση των ορμονών, που φέρνει αλλαγές και προσαρμογές
στην ερωτική ζωή μιας γυναίκας η οποία στα 45 και 55 της χρόνια οφείλει
να είναι η εικόνα του δικού της εαυτού και μιας ερωτικής ζωής που σίγουρα δέχεται επιρροές
και μεταβολές αλλά που εξακολουθεί να υπάρχει...

[WIZARD]

Ορμονικοί οι λόγοι που πολλές γυναίκες δυσκολεύονται να θηλάσουν το παιδί





Λονδίνο: Οι μητέρες που δυσκολεύονται με τον θηλασμό
και τελικά εγκαταλείπουν την προσπάθεια, δεν θα πρέπει
να ρίχνουν τις ευθύνες στον εαυτό τους,
καθώς νορβηγική μελέτη που δημοσιεύεται
στο Acta Obstetricia and Gynacologica Scandinavica
καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η δυσκολία σίτισης του νεογνού
μπορεί να αποδίδεται στα υψηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης κατά την κύηση.

Οι ερευνητές του Νορβηγικού Πανεπιστημίου Επιστήμης
και Τεχνολογίας με επικεφαλής τον Δρ Σβεν Καρλσεν επανεξέτασαν
όλα τα διαθέσιμα επιστημονικά στοιχεία από 50 διεθνείς μελέτες
και έφτασαν να αμφισβητήσουν ακόμη και τα οφέλη υγείας
του μητρικού γάλακτος έναντι του τεχνητού.

Οι επιστήμονες έθεσαν υπό ιατρική παρακολούθηση 180 εγκύους,
στις οποίες περιλαμβάνονταν και εκείνες που κινδύνευαν
να γεννήσουν μικρό νεογνό,
τοκετοί που είναι γνωστό ότι επηρεάζονται από τα
υψηλότερα επίπεδα της τεστοστερόνης κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Αφού συνυπολόγισαν και άλλους παράγοντες όπως η ηλικία,
η μόρφωση και το κάπνισμα, διαπίστωσαν ότι υπήρχε ξεκάθαρη
σχέση μεταξύ χαμηλών ποσοστών θηλασμού στον τρίτο
και έκτο μήνα και των υψηλών επιπέδων τεστοστερόνης.

Είναι πολλοί οι λόγοι που η μητέρα μπορεί να έχει υψηλότερα
επίπεδα τεστοστερόνης στην μήτρα κατά την κύηση καθώς
ο πλακούντας ξεκινά την λειτουργία του.

Οι ερευνητές εξηγούν ότι η τεστοστερόνη μπορεί να επιδρά αρνητικά
στην ανάπτυξη του αδενοειδούς ιστού στον μαστό, επηρεάζοντας
με την σειρά της την ικανότητα της μητέρας να σιτίσει το παιδί.

«Η μητέρα που δυσκολεύεται να θηλάσει το παιδί δεν θα πρέπει να νιώθει ενοχές,
καθώς είναι μια συνήθης κατάσταση.
Το βρέφος έχει πάντα την επιλογή του τεχνητού γάλακτος», τονίζει ο Δρ Καρλσεν.

Τονίζει δε ότι η ορμονική ισορροπία στην μήτρα εξηγεί
την ικανότητα της μητέρας για θηλασμό και τα όποια οφέλη υγείας
για το παιδί και λιγότερο το ίδιο το μητρικό γάλα.

Καταλήγει δε στην άποψη ότι ενδεχομένως να γίνεται πολύς λόγος
για τα οφέλη του μητρικού γάλακτος, καθώς οι έρευνες δείχνουν
ότι οι διαφορές δεν είναι τελικά πολύ σημαντικές.

«Όταν μελετάμε επιδημιολογικές έρευνες και προσπαθούμε
να αποκλείσουμε άλλους παράγοντες, είναι δύσκολο να βρούμε
ουσιαστικά οφέλη μεταξύ των παιδιών που έχουν θηλάσει,
συγκριτικά πάντα με εκείνα που έχουν τραφεί εξ αρχής με τεχνητό γάλα»,
καταλήγει ο Νορβηγός ειδικός.


health.in.gr

[WIZARD]

Ασπίδα από τη φύση στη γρίπη

1.2.2010


Μετά το πρώτο κύμα της πανδημικής γρίπης, τώρα αναμένεται αυτό της συνηθισμένης εποχικής επιδημίας. Για να οχυρώσετε τον οργανισμό σας απέναντι στους ιούς, δεν έχετε παρά να ποντάρετε στα όπλα που προσφέρει απλόχερα η φύση: φυτά, μπαχαρικά και βότανα που προστατεύουν τον οργανισμό, ενισχύοντας το ανοσοποιητικό σύστημα και προετοιμάζοντάς το να αντιμετωπίσει την πτώση του υδράργυρου και τις επιθέσεις των ιών και των μικροβίων. Οι ειδικοί της φυτοθεραπείας επισημαίνουν ότι προτού καταφύγει κανείς στο φαρμακείο της γειτονιάς του, αξίζει να δώσει μια ευκαιρία στο... φαρμακείο της φύσης.

Αγριοτριανταφυλλιά: Περιέχει υψηλή συγκέντρωση βιταμίνης C και ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, προστατεύοντάς το από τους εξωτερικούς παράγοντες.

Θρούμπι (ή αλλιώς τραγορίγανη): Αρωματικό φυτό που προέρχεται από την Ασία και φημίζεται για τις αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές του.

Καυτερή πιπεριά: Είναι γνωστό από καιρό ότι η καυτερή πιπεριά έχει αντιβακτηριακές ιδιότητες. Υπάρχουν περισσότερα από 150 διαφορετικά είδη, πλούσια σε βιταμίνες C, E, PP, B2 και Κ.

Μαντζουράνα: Αρωματικό φυτό που προέρχεται από την Αφρική και διακρίνεται για τις καταπραϋντικές του ιδιότητες.

Κανέλα: Διακρίνεται για τις αντιβακτηριακές και απολυμαντικές της ιδιότητες.

Αποξηραμένο σύκο: Το απόσταγμά του έχει βλεννολυτική δράση και καταπραΰνει το βήχα.

Πιπερόριζα: Οι ρίζες της μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως ισχυρά διεγερτικά του ανοσοποιητικού συστήματος.

Εχινάκεια: Από παλιά φημίζεται ως πανάκεια απέναντι στα εποχικά κρυολογήματα.

Ουνκάρια η γναφαλώδης (ή αλλιώς το «νύχι της γάτας»): Πρόκκειται για γιγάντιο αναρριχώμενο φυτό που αποτελεί φυσικό αντιβιοτικό, με ανοσοδιεγερτική δράση.

Σκόρδο: Είναι γνωστή η αντιβακτηριακή δράση του. Το κρεμμύδι, από την άλλη μεριά, έχει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.

Θυμάρι: Αρωματικό φυτό που φημίζεται για την αντισηπτική, την αντιμικροβιακή, την ανακουφιστική και την αποχρεμπτική δράση του.

Αστράγαλος: Γνωστό φυτό από την Ανατολή. Το ξηρό απόσταγμά του ενδείκνυται για τις χειμερινές διαταραχές.

Camellia sinensis: Πρόκειται για την πιο γνωστή ποικιλία πράσινου τσαγιού. Πρόσφατες έρευνες έχουν επιβεβαιώσει τις αντι-ιικές του ιδιότητες.


ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΡΑΥΤΟΠΟΥΛΟΥ

espressonews.gr

[WIZARD]

Το ιχθυέλαιο «διώχνει» τις ψυχώσεις

Η λήψη μιας κάψουλας ιχθυελαίου κάθε μέρα μπορεί να αποτρέψει σοβαρές ψυχικές νόσους, όπως η ψύχωση και η σχιζοφρένεια, σε όσους ανθρώπους αντιμετωπίζουν υψηλό κίνδυνο, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα. Οι ερευνητές αποδίδουν την προστατευτική δράση των ιχθυελαίων στον εγκέφαλο στο ότι περιέχουν τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, τα οποία είναι ήδη γνωστό από άλλες μελέτες ότι προστατεύουν την καρδιά.

Η έρευνα, από αυστριακούς, ελβετούς και αυστραλούς επιστήμονες, υπό τον δρα Πολ Άμινγκερ, του Ιατρικού Πανεπιστημίου της Βιέννης στην Αυστρία, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Archives of General Psychiatry" (Αρχεία Γενικής Ψυχιατρικής), σύμφωνα με το BBC. Μεταξύ των ερευνητών βρίσκεται ο ελληνικής καταγωγής ερευνητής Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου, επίσης από το ίδιο αυστριακό πανεπιστήμιο.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η καθημερινή λήψη ιχθυελαίων/ωμέγα-3 επί τρίμηνο εμφάνισε την ίδια αποτελεσματικότητα με την φαρμακοθεραπεία, μειώνοντας τα ποσοστά εμφάνισης ψυχώσεων. "Η ανακάλυψη ότι η θεραπεία με μια φυσική ουσία μπορεί να εμποδίσει ή τουλάχιστον να καθυστερήσει την εμφάνιση της ψυχωτικής διαταραχής, δίνει ελπίδες ότι πιθανώς υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις στα αντι-ψυχωτικά φάρμακα", σύμφωνα με τη νέα μελέτη.

Τα ισχυρά αντιψυχωτικά φάρμακα μπορεί να έχουν σοβαρές παρενέργειες, γεγονός που κάνει ορισμένους ανθρώπους να τα αποφεύγουν. Από την άλλη, τα συμπληρώματα διατροφής με ιχθυέλαια γίνονται γενικά καλά ανεκτά και είναι εύκολα στη λήψη, σύμφωνα με τους επιστήμονες.
Η διεθνής ομάδα των ερευνητών μελέτησε 81 άτομα που θεωρούνταν ότι είχαν υψηλό ρίσκο εμφάνισης ψύχωσης, είτε λόγω οικογενειακού ιστορικού σχιζοφρένειας ή παρόμοιων διαταραχών, είτε επειδή ήδη είχαν αρχίσει να εμφανίζουν ήπια συμπτώματα. Οι μισοί ασθενείς πήραν συμπληρώματα ιχθυελαίου (1,2 γραμμάρια ωμέγα-3 λιπαρών οξέων) επί 12 εβδομάδες και οι άλλοι μισοί πήραν ένα εικονικό φάρμακο. Κανείς ασθενής δεν ήξερε τι χάπι έπαιρνε.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν τους ασθενείς επί ένα έτος μετά το πείραμα για να δουν ποιοι τελικά θα εμφάνιζαν κάποια ψύχωση. Όπως διαπίστωσαν, αυτό συνέβη σε 11 άτομα της δεύτερης ομάδας που είχαν πάρει το εικονικό φάρμακο και σε μόλις δύο άτομα της πρώτης ομάδας που είχαν πάρει τα ιχθυέλαια/ωμέγα-3.

Όπως εκτιμούν οι ερευνητές, τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα δρουν ευεργετικά, καθώς αλλάζουν τον τρόπο μετάδοσης των σημάτων μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων.

[WIZARD]

Το 95% των ασθενειών θεραπεύει η πυθαγόρεια διατροφή

Ολίγα Περί Πυθαγόρειας Διατροφής-- Ιπποκράτης: «Εκείνο που διατηρεί την υγεία είναι ισομερής κατανομή και ακριβής μείξη μέσα στο σώμα των δυνάμεων (= ισονομία) του ξηρού, του υγρού, του κρύου, του γλυκού, του πικρού, του ξινού και του αλμυρού.

Την Αρρώστια την προκαλεί η επικράτηση του ενός (=μοναρχία). Η θεραπεία επιτυγχάνεται με την αποκατάσταση της διαταραχθείσας ισορροπίας, με τη μέθοδο της αντίθετης από την πλεονάζουσα δύναμη».

Tις αντιλήψεις αυτές τις βρίσκουμε ακέραιες στον Ιπποκράτη. Η ακριβής μείξη, η ισονομία, η συμμετρία, η αρμονία, βρίσκονται στη βάση των δογμάτων των Πυθαγορείων και του Ιπποκράτη. Κι εδώ, όπως θα δούμε, μας εντυπωσιάζει ο νόμος της αναλογικότητας!

Τα Κόκκινα Φασόλια: πραγματικά μπορούν να θεραπεύσουν και να βοηθήσουν στη διατήρηση της καλής νεφρικής λειτουργίας - και μοιάζουν ακριβώς όπως τα ανθρώπινα νεφρά.

Το Καρύδι: μοιάζει με έναν μικρό εγκέφαλο, ένα αριστερό και ένα δεξί ημισφαίριο, τον άνω και κάτω εγκέφαλο και την παρεγκεφαλίδα. Τα καρύδια βοηθούν στην ανάπτυξη του εγκεφάλου και την εγκεφαλική λειτουργία.

Το Καρότο: Η διατομή του καρότου μοιάζει με το ανθρώπινο μάτι. Τα καρότα ενισχύουν σε μεγάλο βαθμό τη ροή του αίματος στα μάτια και ενισχύουν γενικά την λειτουργία των ματιών.

Τα σύκα: υποκαθιστούν τους όρχεις και είναι γεμάτα από σπόρους και κρέμονται ανά ζεύγη, όταν μεγαλώνουν. Τα σύκα αυξάνουν την κινητικότητα των αρσενικών(+) σπερματοζωαρίων, καθώς αυξάνουν και τον αριθμό των σπερματοζωαρίων, για βοηθήσουν, να ξεπεραστεί η ανδρική στειρότητα.

Το Σέλινο: μοιάζει με τα οστά. Το σέλινο στοχεύει ειδικά στην ενδυνάμωση και την αντοχή των οστών. Τα τρόφιμα με νάτριο, όπως το σέλινο τροφοδοτεί με τα απαραίτητα, τις σκελετικές ανάγκες του σώματος.

Το Αβοκάντο: στοχεύει στην υγεία και στη καλή λειτουργία της μήτρας και του τραχήλου της μήτρας της γυναίκας. Τα Αβοκάντο βοηθούν τις γυναικείες ορμόνες να έλθουν σε ισορροπία, να ρίξει ανεπιθύμητο βάρος μετά τη γέννηση, και την αποτροπή του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας.

Τα μανιτάρια: Τα μανιτάρια μπορούν να βοηθήσουν τη βελτίωση της ακοής, όπως ακόμη, τα μανιτάρια είναι ένα από τα λίγα τρόφιμα που περιέχουν βιταμίνη D. Η συγκεκριμένη βιταμίνη είναι σημαντική για υγιή οστά, η οποία ισχυροποιεί ακόμα και τα μικροσκοπικά οστάρια που βρίσκονται μέσα στο αυτί τα οποία μεταδίδουν τον ήχο προς τον εγκέφαλο.

Τα σταφύλια: Μια διατροφή υψηλή σε φρέσκα φρούτα, όπως τα σταφύλια, έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου του πνεύμονα και το εμφύσημα. Οι σπόροι σταφυλιών περιέχουν επίσης μια χημική ουσία που ονομάζεται proanthocyanidin, η οποία φαίνεται να μειώνει τη δριμύτητα του αλλεργικού άσθματος.

Ginger (η πιπερόριζα): Ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματά της είναι η υποβοήθηση της πέψης, ενώ είναι επίσης μια δημοφιλής θεραπεία για κινητικά προβλήματα-ασθένειες.

Οι Γλυκοπατάτες: Οι γλυκοπατάτες μοιάζουν με το πάγκρεας και πράγματι επιφέρουν ισορροπία το γλυκαιμικό δείκτη των διαβητικών.
Τα κρεμμύδια: Βοηθούν τα κύτταρα να απαλλαγούν από τις τοξίνες. Επίσης, όταν τα κόβουμε, παράγουν δάκρυα, καθαρίζοντας επιθηλιακά κύτταρα του ματιού.

Το σκόρδο: Βοηθάει στην απομάκρυνση άχρηστων υλικών και τις επικίνδυνες ελεύθερες ρίζες από το σώμα.

Το λεμονι: ειναι ενα θαυματουργο προιον στο να σκοτωνει τα καρκινογονα κυτταρα. ειναι 10000 φορες ισχυροτερο απο την χημειοθεραπεια, δοκιμασμενο σε καρκινους ολων των μορφων. επιπλεον το θεωρουν σαν εναν παραγοντα αντιμικροβιακου ευρεος φασματος, κατα των μολυνσεων των βακτηριδιων και ογκων, ικανο στην καταπολεμηση των εσωτερικων παρασιτων και σκουληκιων, ρυθμιστη τη υψηλης αρτηριακης πιεσης, ειναι αντικαταθλιπτικο και καταπολεμα το αγχος και τις νευρικες διαταραχες.

Ο χυμός του λεμονιού περιέχει βιταμίνη C, σάκχαρα, υδατάνθρακες, πρωτεΐνες και μεταλλικά άλατα (κάλιο, φώσφορο, ασβέστιο, μαγνήσιο, νάτριο και πυρίτιο) ενώ η φλούδα του αναζωογονητικό αιθέριο έλαιο. Επίσης, το λεμόνι είναι πλούσιο σε φλαβόνες, αντιοξειδωτικές ουσίες πολύτιμες στη θεραπευτική.

Το λεμόνι είναι εξαιρετικό αντιβακτηριακό, απολυμαντικό, στυπτικό και αντισηπτικό, θεωρείται πως βοηθάει στον έλεγχο του ουρικού οξέος, εμποδίζει τη θρόμβωση των αρτηριών και των φλεβών και τη συσσώρευση αλάτων.
Το λεμόνι, επειδή ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό μας σύστημα (αυξάνοντας τα λευκά αιμοσφαίρια) θεωρείται και άριστο αιμοστατικό.

Τα αμύγδαλα: Αμυγδαλέλαιο λαμβάνεται από τους καρπούς του αμύγδαλου. Πλούσιο σε βιταμίνες Α, Ε, Β1, Β2, Β6 . Β17 και ιχνοστοιχεία. Η βιταμίνη Β17 δεν είναι βιταμίνη. Είναι η παλιά ονομασία της αμυγδαλίνης. Τρώτε άφοβα κάθε μέρα από λίγα κουκούτσια βερίκοκου και αμύγδαλα.

[WIZARD]

Σόγια: ένα πολύτιμο τρόφιμο που έρχεται από τα βάθη των αιώνων



aπό τους Καραβασίλη Κωνσταντίνο, Γεωπόνος Επιστήμης και Τεχνολογίας Τροφίμων MSc, MBA και Ξενάκη Δήμητρα, PhD in Molecular and Structural Chemistry of Foods

Ξέρατε ότι υπάρχει ένα φυτό, που περιέχει πρωτεΐνες εφάμιλλες με τις ζωικές και παράλληλα προσφέρει πολλά χρήσιμα θρεπτικά συστατικά ενώ επιπλέον έχει πολύτιμες φυτοχημικές ουσίες για τον οργανισμό μας?

Μιλάμε για τη Σόγια ένα φυτό με ηλικία 5000 χρόνων, που μπήκε μόλις πριν 20 χρόνια στην ελληνική αγορά. Η μεγάλη οικονομική αξία της σόγιας αλλά και το διατροφικό της προφίλ (υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεϊνες και βασικά αμινοξέα, ακόρεστα λιπαρά οξέα, βιταμίνες., μέταλλα κλπ) έχει οδηγήσει την έρευνα προς την κατεύθυνση της όσο το δυνατό μεγαλύτερης αξιοποίησής της είτε με παραγωγή νέων προϊόντων είτε με την απομόνωση και χρήση συστατικών της σε άλλα τρόφιμα.

Το φυτό της σόγιας ανήκει στην οικογένεια των Ψυχανθών (fabaceae), στην υποομάδα faboideae και στο γένος Glycine και τη συναντάμε με το επιστημονικό όνομα Glycine Maxima
Η περίοδος ανάπτυξης των φυτών διαφέρει ανάλογα με την ποικιλία του , αλλα κυμαίνεται 150 έως 200 ημέρες και το ύψος του μπορεί να φτάσει από 20 έως 70 εκατοστά. Τα φύλλα και οι ρίζες του φυτού έχουν καφετί απόχρωση ενώ οι καρποί του έχουν σχήμα φασολιού και το καθένα περιέχει από δύο έως τέσσερις σπόρους.

Κατάγεται από την Κεντρική ή τη Βόρεια Κίνα ή από την περιοχή της Μαντζουρίας. Η σόγια μαζί με το ρύζι, το σιτάρι, το κριθάρι , και το κεχρί ήταν οι 5 ιεροί σπόροι, στους οποίους αποδίδεται ένα μερος της ανάπτυξης του κινέζικου πολιτισμού καθώς αναφέρεται ότι βοήθησαν στην διάδοσή του. Στο γεγονός αυτό ωφείλονται και οι μεγαλειώδεις τελετές που διοργάνωναν οι αυτοκράτορες κατά την συγκομιδή τους.

Η αρχαιότερη απόδειξη για την ύπαρξη της σόγιας χρονολογείται τουλάχιστον 4000 χρόνια πριν, στην Κίνα. Η σόγια επίσης αναφέρεται στο βιβλίο Pen Ts’oa Kong Mu που είχε γραφτεί από τον Αυτοκράτορα της Κίνας το 2838 π.Χ. Σε αυτό, περιγράφει τη σόγια ως μία από τις πέντε Θεότητες Φυτών . Οι άλλες τέσσερις είναι: το ρύζι,το κριθάρι, το σιτάρι και οι παπαρούνες. Γνωμικό "Το Σινικό Τείχος της Κίνας, δεν θα υπήρχε χωρίς τη σόγια». Το βασικό συστατικό για τα γεύματα των 350.000 εργάτών που το έχτισαν ήταν η σόγια

Η σόγια καλλιεργείται από παλιά και καταναλώνεται από την πλειονότητα των ασιατικών χωρών - Ιαπωνία, Ινδονησία, Φιλιππίνες, Βιετνάμ, Ταϊλάνδη, Μαλαισία, Βιρμανία, Νεπάλ και τη Βόρεια Ινδία - όπου βρίσκουμε και πολλές τοπικές ποικιλίες. Παρά τη δημοτικότητά της στην Ασία, η Ευρώπη και η Αμερική καθυστέρησαν να ανακαλύψουν αυτό το πολυτιμο φυτό.

Στην Αμερική, η σόγια καλλιεργείται για πρώτη φορά στα τέλη του δέκατου όγδοου αιώνα, σε ένα αγρόκτημα στη Γεωργία, αλλά θα παραμείνει ένα «περιθωριακό τρόφιμο» μέχρι τα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα όπου και άρχισε να γίνεται κατανοητή η μεγάλη αξία της. του

Σόγια , συστατικά σόγιας και υγεία

Σήμερα απασχολεί πλέον πολλούς ερευνητές, που εξετάζουν τα σπάνια συστατικά της και μελετούν την δράση τους στον ανθρώπινο οργανισμό.
Ο καρπός της σόγιας αποτελείται περιέχει 40% περίπου πρωτείνες υψηλής βιολογικής αξίας εφόσον περιέχει και όλα τα απαραίτητα για τη διατροφή αμινοξέα, 15% διαλυτούς υδατάνθρακες και 15% αδιάλυτους, 20% λάδι και είναι επίσης πολύ πλούσιο σε βιταμίνες και μεταλλικά στοιχεία.

Υπάρχουν πολλές μελέτες που συσχετίζουν συστατικά της σόγιας με θετική επίδρασή στα λιπίδια του αίματος και ειδικότερα στην Χοληστερόλη, στον διαβήτη , σε κάποιες μορφές καρκίνου, στην οστεοπόρωση, στην παχυσαρκία και σε άλλα χρόνια νοσήματα.

• Η υψηλή περιεκτικότητα της σόγιας σε πρωτεΐνη είναι ο λόγος για τον οποίο η σόγια έχει κατα καιρούς ονομαστεί "κρέας των λιβαδιών" ή "κρέας χωρίς κόκαλα". Τα τρόφιμα που έχουν πρωτεΐνες σόγιας αποτελούν ένα πολύ καλό υποκατάστατο των ζωικών προϊόντων. Tα παραδοσιακά προϊόντα σόγιας, όπως το τόφου ή το γάλα σόγιας, έχουν μεγάλη ποσότητα πρωτεΐνης.

Μαζί με το αυξανόμενο ενδιαφέρον για την πρωτεΐνη σόγιας ανακαλύφθηκε ότι περιέχει πεπτίδια, που είναι μοναδικά σε τρόφιμο. Παραδείγματα τέτοιων πεπτιδίων, είναι οι ντιφενσίνες, οι γλυσινίνες, οι συνγλυσινίνες και οι λινασίνες . Αυτά τα πεπτίδια παρέχουν οφέλη στην υγεία, π.χ. στους τομείς φροντίδας της πίεσης του αίματος, στον καλύτερο έλεγχο των επιπέδων σακχάρου στο αίμα, καθώς και στη βελτιωμένη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.

• Φαίνεται πως, χάρη στις ισοφλαβόνες, η σόγια μειώνει τα επίπεδα χοληστερίνης (και ιδιαίτερα της λεγόμενης «κακής» χοληστερίνης) και την πίεση, ενώ είναι πιθανό να αποτρέπει την αθηροσκλήρωση. Τα ευρήματα πολλών μελετών, υποστηρίζουν ότι η σόγια μπορεί να διαδραματίσει ευεργετικό ρόλο για την καρδιαγγειακής υγείας.

• Επίσης σύγχρονες μελέτες δείχνουν πως η σόγια μειώνει την απέκκριση ουρίας & κρεατινινης σε μη ινσουλινοεξαρτώμενους διαβητικούς, καθιστώντας την έτσι προτεινόμενο τρόφιμο γι' αυτούς.

• Υπάρχουν μελέτες, που δείχνουν πως η τακτική κατανάλωση σόγιας μπορεί πιθανόν να προστατεύσει από τον καρκίνο του προστάτη και του παχέος εντέρου
Oι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτό οφείλεται στις ισοφλαβόνες, οι οποίες αποτρέπουν την ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων, ρυθμίζοντας τις ορμόνες στον οργανισμό μας. Δεν είναι ακόμα σαφές αν η σόγια μειώνει ή αυξάνει τον κίνδυνο για τον καρκίνο του μαστού, καθώς υπάρχουν μελέτες που υποστηρίζουν και τα δύο. Το κύριο θέμα που εξετάζεται για τον καρκίνο του μαστού είναι η επίδραση της σόγιας σε γυναίκες με ασιατική ή μη καταγωγή.

Το φυτοχημικό συστατικό της σε σόγιας, που έχει λάβει την μεγαλύτερη προσοχή είναι η ζενιστείνη. Πρόκειται για μια ισοφλαβόνη που μελετάται εκτενώς σε σχέση με τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου.

• Η σόγια περιέχει επίσης πολλά αντιοξειδωτικά συστατικά. Η ζενιστείνη (που αναφέρθηκε και πιο πάνω), είναι ένα συστατικό της σόγιας που θα μπορούσε εύκολα να ξεχωρίσει για τις αντιοξειδωτικές του ιδιότητες. Η αυξημένη δραστηριότητα αντιοξειδωτικών ενζύμων – όπως η υπεροξειδική δισμουτάση, η υπεροξειδάση της γλουταθειόνης , η καταλάση, η αναγωγάση της γλουταθειόνης - έχει τώρα συνδεθεί με την δράση της ζιστείνης της σόγιας. Μια άλλη ομάδα αντιοξειδωτικών είναι τα φαινολικά οξέα , τα οποία έχουν επίσης πρόσφατα διερευνηθεί σε σόγια. Σ’αυτά τα φαινολικά οξέα, συμπεριλαμβάνονται το καφεϊκό, το κουμαρικό, το φερουλικό, και το σιναπικό οξύ.

• Ερευνες έχουν δείξει πως η σόγια εμφανίζει προστατευτική δράση στο φαινόμενο της οστεοπόρωσης. Συγκεκριμένα έχει αποδειχθεί πως η απέκκριση ασβεστίου όταν καταναλώνουμε κρέας ή ψάρι είναι 150 mg /ημέρα, ενώ όταν καταναλώνεται ίση ποσότητα πρωτείνης που προέρχεται όμως αποκλειστικά από την σόγια η απέκκριση είναι μόνο 103 mg/ημέρα. Το γεγονός αυτό φανερώνει πως αντίθετα με την πρωτείνη ζωικής προέλευσης, η σόγια αν & ισότιμη όσον αφορά την βιολογική της αξία δεν έχει αρνητικές επιδράσεις στην απομάκρυνση του ασβεστίου, διατηρώντας έτσι περισσότερο σταθερά τα επίπεδα του ασβεστίου στο αίμα. Για να καλύψει ο οργανισμός την απότομη μείωση του ασβεστίου στο αίμα που συμβαίνει με την κατανάλωση πρωτείνης ζωικής προέλευσης, χρησιμοποιεί το ασβέστιο από τις αποθήκες του που είναι τα οστά. Σταδιακά το φαινόμενο αυτό οδηγεί σε οστεοπόρωση. Η πρόσληψη της σόγιας λοιπόν με την μείωση της έκτασης αυτού του μηχανισμού συμβάλλει στην μειωμένη απομάκρυνση ασβεστίου από τα οστά.

• Aνακουφίζει στην εμμηνόπαυση. Πολλοί επιστήμονες υποστηρίζουν πως τα προϊόντα σόγιας μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης. Ωστόσο, η έρευνα είναι ακόμη σε αρχικά στάδια.

• Ενισχύει την δράση ωφέλιμων βακτηρίων. Tο μίζο (παράγωγο της σόγιας), όπως και το γιαούρτι, θεωρείται καλή προβιοτική τροφή. H κατανάλωση τέτοιων τροφών λίγες φορές την εβδομάδα αποτρέπει την ανάπτυξη ζημιογόνων μικροοργανισμών και ενισχύει το ανοσοποιητικό μας σύστημα.

• Eκτός από καλή πηγή πρωτεΐνης και ασβεστίου, η σόγια είναι καλή πηγή μαγνησίου, σιδήρου, ψευδάργυρου και σεληνίου.

[WIZARD]

Τροφές με βιταμίνη D: Οι 7 καλύτερες φυσικές πηγές για τη διατροφή σας



Προκειμένου να λαμβάνετε μεγαλύτερη ποσότητα βιταμίνης D από τη διατροφή σας, προσπαθήστε από σήμερα κιόλας να προσθέσετε τις παρακάτω φυσικές πηγές στα γεύματά σας Ίσως γνωρίζετε ότι το σώμα μας παράγει βιταμίνη D όταν εκτίθεται στο φως του ήλιου. Αυτό που μάλλον δεν γνωρίζετε είναι πως υπάρχουν και άλλοι τρόποι για να λάβουμε αυτή τη σημαντική θρεπτική ουσία.

Ωστόσο, υπάρχουν λίγες τροφές που περιέχουν με φυσικό τρόπο αυτό το θρεπτικό συστατικό, γι’ αυτό και μόλις μόνο το 20% της βιταμίνης D προέρχεται από τη διατροφή μας.

Το μεγαλύτερο μέρος βιταμίνης D που προσλαμβάνουμε από τα φαγητά που τρώμε, προέρχεται από τις λεγόμενες εμπλουτισμένες με αυτήν τροφές, όπως ο χυμός από πορτοκάλι, το γάλα και τα δημητριακά.

Η βιταμίνη D αυξάνει την απορρόφηση ασβεστίου, γι’ αυτό και οι προαναφερθείσες εμπλουτισμένες τροφές παρέχουν μια ισχυρή δόση και από τα δύο αυτά συστατικά. Επίσης βοηθά στη διατήρηση ενός υγιούς δέρματος και μπορεί ακόμη και να καταπολεμήσει την κατάθλιψη.

Μερικοί άνθρωποι επιλέγουν να λαμβάνουν συμπληρώματα βιταμίνης D για να φτάσουν την απαραίτητη ημερήσια ποσότητα που συνιστάται για ενήλικες (600 IU’s). (Το να λαμβάνετε ακόμη και 4.000 IU’s τη μέρα είναι ασφαλές και μπορεί να σας εξασφαλίσει ακόμη μεγαλύτερα οφέλη).

Όμως, καθώς η ημέρα μικραίνει, γίνεται όλο και πιο δύσκολο να περνάμε χρόνο κάτω από τον ήλιο και επιπλέον, είναι και ολοένα πιο επικίνδυνο χωρίς κάποια αντηλιακή προστασία. Προκειμένου λοιπόν να λαμβάνετε μεγαλύτερη ποσότητα βιταμίνης D από τη διατροφή σας, προσπαθήστε από σήμερα κιόλας να προσθέσετε τις παρακάτω φυσικές πηγές στα γεύματά σας, όπως προτείνονται από την Ηuffingtonpost.

1. Σολομός

Πληθώρα θαλασσινών επιλογών περιέχουν σημαντικές ποσότητες βιταμίνης D και ο σολομός βρίσκεται στην κορυφή της λίστας. Ακόμη και μια κονσέρβα σολομού 85 περίπου γραμμαρίων περιέχει σχεδόν 650 IU’s, ποσότητα αρκετά μεγαλύτερη από αυτήν που χρειαζόμαστε ημερησίως. 85 γραμμάρια φρέσκου σολομού έχουν περίπου 450 IU’s.

2. Τόνος σε κονσέρβα

85 γραμμάρια τόνου σε κονσέρβα με νερό, περιέχουν 154 IU’s, σχεδόν το ένα τρίτο της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης. Ο τόνος που συντηρείται σε λάδι περιέχει ακόμη περισσότερη βιταμίνη D, όμως να θυμάστε ότι το λάδι σημαίνει περισσότερο λίπος.

3. Σαρδέλες

Μια άλλη επιλογή σε κονσέρβα είναι οι σαρδέλες. Δύο από τα μικρά αυτά ψαράκια περιέχουν 46 IU’s, περίπου το 13% της συνιστώμενης ημερήσιας ποσότητας.

4. Κρόκοι αυγών

Ένας μεγάλος κρόκος αυγού περιέχει 37 IU’s βιταμίνης D. Τα αυγά αποτελούν επίσης μια σημαντική πηγή πρωτεΐνης και ενώ περιέχουν διαιτητική χοληστερόλη, δεν έχουν συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο καρδιακών προβλημάτων, οπότε απολαύστε τα άφοβα.

5. Τυρί

Ένα κομμάτι ελβετικού τυριού περιέχει 6 IU’s, είναι λιγότερο επεξεργασμένο και περιέχει λιγότερο νάτριο από ένα τυρί, όπως το αμερικανικό για παράδειγμα. Ένα φλιτζάνι τυρί ricotta έχει 25 IU’s, ωστόσο θα σας προτείναμε μια μικρότερη ποσότητα καθότι έχει υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά.

6. Βοδινό συκώτι

85 γραμμάρια βοδινού συκωτιού περιέχουν 42 IU’s βιταμίνης D και ενώ ίσως να μην είναι και η πρώτη σας επιλογή, σας ενημερώνουμε πως αποτελεί και μια πολύ καλή πηγή σιδήρου.

7. Μανιτάρια

Ορισμένοι μύκητες, όταν εκτίθενται σε περισσότερο από το συνηθισμένο ηλιακό φως ή σε εσωτερικό υπεριώδες φως, μπορεί να περιέχουν ευεργετικά επίπεδα βιταμίνης D. Δεδομένου ότι τα περισσότερα μανιτάρια καλλιεργούνται στο σκοτάδι, αναζητήστε σε καταστήματα κοντά στο σπίτι σας εκείνα που καλλιεργούνται στο φως

[WIZARD]

Βιταμίνες-SOS μετά τα 50!

Οι βιταμίνες αποτελούν τους εξειδικευμένους εργάτες του οργανισμού μας, που καθημερινά βρίσκονται στις επάλξεις ώστε να μας διατηρούν ενεργητικούς και δραστήριους. Ορισμένες από τις βιταμίνες παίζουν σημαντικό ρόλο στην πρόληψη της γήρανσης.

Η βιταμίνη Α έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες και προστατεύει από πολλές μορφές επιθηλιακού καρκίνου. Συνιστάται οι περισσότερες από τις ανάγκες σε βιταμίνη Α να καλύπτονται από φρούτα και λαχανικά πλούσια σε καροτενοειδή. Τα καροτενοειδή αποτελούν πρόδρομες μορφές βιταμίνης Α και τα δύο σημαντικότερα είναι το β - καροτένιο και το λυκοπένιο.

Το β - καροτένιο το συναντάμε σε πορτοκαλί, κίτρινα και κόκκινα λαχανικά, φρούτα και τους χυμούς τους, όπως το βερίκοκο, η φράουλα κλπ.

Οι πλουσιότερες πηγές βιταμίνης Α αποτελούν αποκλειστικά ζωικά προϊόντα όπως το συκώτι, το γάλα και ο κρόκος του αυγού. Εκτός από την αντιοξειδωτική της δραστικότητα η βιταμίνη Α παίζει σημαντικό ρόλο τόσο στην όραση, όσο και στην υγεία του δέρματος.

Συνεπώς, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να καλύπτονται οι ανάγκες σε βιταμίνη Α (700 μg./ημέρα) με ισορροπημένες επιλογές τροφίμων, χωρίς να απαιτούνται συμπληρώματα.

Η βιταμίνη D είναι απαραίτητη στον μεταβολισμό του ασβεστίου και άρα στην υγεία των οστών, λειτουργία που αποκτά ιδιαίτερη σημασία γνωρίζοντας ότι πολλοί ηλικιωμένοι έχουν έλλειψη βιταμίνης D, καθώς προσλαμβάνουν το ήμισυ της συνιστώμενης ποσότητας.
Αυτό μερικώς οφείλεται στη μειωμένη έκθεση του ηλικιωμένου στον ήλιο και στην ελαττωμένη ικανότητα του νεφρού να την μετατρέψει σε ενεργή μορφή.

Τροφές πλούσιες σε βιταμίνη D είναι ο σολομός, οι σαρδέλες και οι γαρίδες, καθώς και τα εμπλουτισμένα τρόφιμα όπως φυσικοί χυμοί εμπλουτισμένοι με ασβέστιο και βιταμίνη D.

Η βιταμίνη C είναι μία υδατοδιαλυτή βιταμίνη που βρίσκεται σε μεγάλες ποσότητες στην πιπεριά, το πορτοκάλι, το μπρόκολο, το ακτινίδιο, τις φράουλες και τις ντομάτες και τους φυσικούς χυμούς τους.
Αποτελεί, μαζί με τη βιταμίνη Ε, την κατεξοχήν αντιοξειδωτική βιταμίνη και ο μεταβολισμός της διαφέρει στους ηλικιωμένους άνδρες σε σύγκριση με ηλικιωμένες γυναίκες, καθώς οι ηλικιωμένοι άνδρες εμφανίζουν χαμηλότερα επίπεδα βιταμίνης στο πλάσμα, όταν η προσλαμβανόμενη ποσότητα είναι ίση ή και μεγαλύτερη από των γυναικών.

Έρευνες, μάλιστα, δείχνουν πως τα αντιοξειδωτικά με ισχυρότερο εκπρόσωπο τη βιταμίνη C συμβάλλουν στην πρόληψη προβλημάτων που έχουν να κάνουν με τη μνήμη, όπως η νόσος, Αlzheimer.

Οι ηλικιωμένοι άνδρες έχουν ανάγκη 150 mg ασκορβικού οξέος ημερησίως, ενώ οι ηλικιωμένες γυναίκες επιτυγχάνουν το όριο του 1,0 mg/dl συγκέντρωσης ασκορβικού στο πλάσμα, λαμβάνοντας 75 με 80 mg της βιταμίνης ημερησίως. Ιδανικές πηγές βιταμίνης C μπορούν να αποτελέσουν τρόφιμα εμπλουτισμένα με έξτρα βιταμίνη C όπως οι φυσικοί χυμοί.

Η βιταμίνη Ε είναι μία αντιοξειδωτική βιταμίνη, η οποία βρίσκεται κυρίως στα φυτικά έλαια και μαργαρίνες. Το ερευνητικό ενδιαφέρον για τη βιταμίνη Ε επικεντρώνεται στις φαρμακολογικές δόσεις της βιταμίνης, οι οποίες δεν μπορούν να επιτευχθούν διαμέσου της υγιεινής διατροφής. Σε μία πρόσφατη μετα-ανάλυση των εγκυρότερων σχετικών ερευνών αναφέρεται σαφώς ότι δεν πρέπει να χορηγούνται περισσότερα από 267mg α-τοκοφερόλης / ημέρα, διότι αυξάνουν τη θνησιμότητα.

Εκτός από τις προαναφερόμενες βιταμίνες, σημαντικό ρόλο στην υγεία των ηλικιωμένων παίζουν η βιταμίνη Β12. Τα χαμηλά επίπεδα κοβαλαμίνης (Β12), είναι υπεύθυνα για μεταβολές στην πνευματική εγρήγορση, αλλαγές στην προσωπικότητα και διαταραχές του συνδετικού ιστού.

Χαμηλά επίπεδα γαστρικού οξέος μειώνουν την απορρόφηση της βιταμίνης Β12, γιατί δεν αποδεσμεύεται σε ικανοποιητικό βαθμό από την τροφή ώστε να απορροφηθεί στη συνέχεια. Για αυτό συστήνεται η κάλυψη των υψηλών αναγκών σε Β12 (2,5 μg/ημέρα) να γίνεται στους ηλικιωμένους είτε με εμπλουτισμένα τρόφιμα, είτε με συμπληρώματα Β12.
iatronet.gr
>>>>>>>

Η μεσογειακή διατροφή αντιμετωπίζει και την κατάθλιψη

Ειδικευμένοι επιστήμονες της Αυστραλίας σχεδιάζουν να πραγματοποιήσουν έρευνα - την πρώτη στο είδος της σε ολόκληρο τον κόσμο - για το κατά πόσο η υγιεινή διατροφή μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους που πάσχουν από βαριά κατάθλιψη.

Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Deakin, το νοσοκομείο St. Vincent's και τον οργανισμό Barwon Health έχουν ήδη επιλέξει 200 άτομα από τη Μελβούρνη και το Geelong, προκειμένου να λάβουν μέρος στην έρευνα.

Αναφερόμενη στο θέμα, η καθηγήτρια Felice Jaka δήλωσε ότι οι επιστήμονες που θα συμμετάσχουν στην έρευνα εξετάζουν το κατά πόσο η μεσογειακή διατροφή και το κρέας μπορούν να βοηθήσουν κάποιον που πάσχει από κατάθλιψη.

Σύμφωνα με την καθηγήτρια Jaka, η καλή διατροφή μπορεί -ως έναν βαθμό- να λειτουργήσει και κατά της κατάθλιψης. Το ερώτημα, βέβαια, που τίθεται είναι κατά πόσο η υγιεινή δίαιτα μπορεί να βοηθήσει τα άτομα που ήδη υποφέρουν από κατάθλιψη να ξεπεράσουν το πρόβλημα.

Πρόσθεσε, δε, ότι η μεσογειακή διατροφή είναι πολύ υγιεινή, γιατί αποτελείται, κυρίως, από λαχανικά, δημητριακά, φρούτα, ελαιόλαδο και ψάρια, ενώ το ίδιο χρήσιμο για την υγεία μας μπορεί να αποδειχθεί ότι είναι και το κρέας.

Διευκρίνισε, ωστόσο, ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορεί η καλή διατροφή να αντιμετωπίσει από μόνη της την ασθένεια και ότι τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα βοηθούν πάρα πολύ τους ανθρώπους να ξεπεράσουν την κατάθλιψη.

[WIZARD]

Προσοχή στα ρούχα των παιδιών κάποια εξασθενούν το ανοσοποιητικό τους!


Όσο απίστευτο και εάν ακούγεται, κάποια ρούχα, ευθύνονται για την εξασθένηση της αμυντικής δράσης του ανοσοποιητικού συστήματος των παιδιών και καθιστούν αναποτελεσματικά τα παιδικά εμβόλια κατά του Τετάνου και της Διφθερίτιδας.

Αυτό συμβαίνει γιατί μια σειρά από χημικές ουσίες που περιέχουν φθόριο και οι οποίες χρησιμοποιούνται ευρέως στα αδιάβροχα ρούχα, όταν συσσωρεύονται στο αίμα, πιθανώς “τρελαίνουν” και να εξασθενούν το ανοσοποιητικό σύστημα. Η ίδιες ουσίες δημιουργούν πρόβλημα και σε κάποια παιδικά εμβόλια.

Την πιθανή συσχέτιση μεταξύ χημικών ουσιών και εμβολίων αναδεικνύει για πρώτη φορά νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, αν και όπως τονίζουν οι επιστήμονες, δεν υπάρχουν ακόμη αποδείξεις ότι όντως είναι οι ίδιες οι χημικές ουσίες που φρενάρουν τους αμυντικούς μηχανισμούς που ενεργοποιούν τα εμβόλια.

Ο επιδημιολόγος Φίλιπ Γκραντζάν του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και η ομάδα του, μελέτησαν την επίπτωση που έχουν στα εμβόλια οι υπερφθοριωμένοι υδρογονάνθρακες (PFCs).

Οι ουσίες αυτές μπορούν να μεταφερθούν ακόμη και πριν τη γέννηση, από τη μητέρα στο έμβρυο, ενώ μετά τη γέννηση διασπώνται και απορροφώνται δύσκολα από τον οργανισμό.

“Πρόκειται για μια εν δυνάμει απειλή όχι μόνο των παιδιών αλλά και της Δημόσιας υγείας” τόνισε ο επικεφαλής της έρευνας που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό του Ιατρικού Συλλόγου των ΗΠΑ , το JAMA και συνέχισε: “Εκπλαγήκαμε όταν μελετούσαμε τις επιπτώσεις που μπορούν να έχουν οι υπερφθοριωμένοι υδρογονάνθρακες στους παιδικούς εμβολιασμούς. Είναι πιο τοξικοί για τον οργανισμό μας ακόμη και από τις διοξίνες, ενώ δεν αποκλείουμε να μένουν στο αίμα των παιδιών για όλη τους τη ζωή”

Προηγούμενες έρευνες σε πειραματόζωα έδειξαν ότι αυτές οι ουσίες ρίχνουν τις αμυντικές λειτουργίες του οργανισμού τους. Στη νέα έρευνα που έκαναν οι επιστήμονες του Χάρβαρντ, σε 600 νήπια και παιδιά, οι αναλύσεις έδειξαν ότι υπάρχει άμεση σχέση όσων παιδιών είχαν στο αίμα τους PFCs και εμβολιάζονταν. Ο οργανισμός δεν δημιουργούσε αντισώματα σε ποσοστό του -50% σε σχέση με τα άλλα παιδάκια που δεν είχαν PFCs στο αίμα τους. Δηλαδή είχαν μισές πιθανότητες να δημιουργηθούν στο αίμα τους αντισώματα από τα εμβόλια.

Το σχετικό πείραμα έγινε σε παιδάκια 7 ετών, τα οποία είχαν ήδη εμβολιαστεί από τα 5 χρόνια τους κατά του Τετάνου και της Διφθερίτιδας. Η μικρότερη ανταπόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος στα εμβόλια αυξάνει τον μακροπρόθεσμο κίνδυνο για τα παιδιά, απέναντι στις ασθένειες για τις οποίες εμβολιάστηκαν.Η έρευνα συνεχίζεται προκειμένου οι επιστήμονες να αξιολογήσουν περισσότερα αποτελέσματα…