ΤΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ ΚΑΙ Η ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ...

[WIZARD]

ΤΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ ΚΑΙ Η ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ...

28.2.10




Οι έρευνες για κοιτάσματα υδρογονανθράκων σε θαλάσσιες ζώνες Ελλάδας και Κύπρου και η πολιτική των γειτονικών χωρών

Του δρος Κωνσταντινου A. Nικολαου*

Οι έρευνες πετρελαίου, ιδίως στις θαλάσσιες περιοχές, συνδέονται άμεσα με την άσκηση ή όχι κυριαρχικών δικαιωμάτων των κρατών στις περιοχές αυτές.
Από τη δεκαετία του 1970 η Ελλάδα παρουσιάζεται να αδυνατεί να ασκήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα σε αρκετές θαλάσσιες ζώνες της, οι οποίες σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο της θάλασσας ανήκουν σε αυτήν.
Από την άλλη γειτονικές της χώρες, όπως η Τουρκία, η Αλβανία και η Λιβύη χρησιμοποίησαν, άμεσα ή έμμεσα, τις έρευνες πετρελαίου για να αμφισβητήσουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας.
Η Κύπρος προσπαθεί να ασκήσει τα κυριαρχικά δικαιώματά της στις νότιες θαλάσσιες περιοχές, παρά την άσκηση πιέσεων από την Τουρκία, η οποία κατέχει με τον στρατό της το βόρειο μέρος του νησιού, απαγορεύοντας διά της βίας την άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας, στο κατεχόμενο τμήμα. Ολα αυτά αποδεικνύονται με σειρά χαρτών, αρκετοί από τους οποίους παρουσιάζονται για πρώτη φορά.
Ας δούμε τις περιπτώσεις Ελλάδας και Κύπρου.

ΕΛΛΑΔΑ
Είναι γνωστό ότι όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις, μετά τον Ιούλιο του 1974, αναγνωρίζουν ότι το μόνο πρόβλημα μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας στο Αιγαίο είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας [χωρίς όμως να διευκρινίζεται αν πρόκειται για τη σημερινή εκδοχή της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ)]. Η Τουρκία δεν αναγνωρίζει δικαίωμα υφαλοκρηπίδας (ή ΑΟΖ) στα νησιά του Αιγαίου και ζητεί τον διαχωρισμό της θάλασσας του Αιγαίου στη μέση γραμμή, μεταξύ των ηπειρωτικών ακτών των δύο χωρών. Αυτό θα έχει σαν συνέπεια τον κίνδυνο «απομόνωσης» των ελληνικών νησιών του Αιγαίου που θα βρεθούν στη συνέχεια εντός τουρκικής ΑΟΖ. Ας δούμε σε χάρτες πώς εξελίχτηκαν τα πράγματα.
ΧΑΡΤΗΣ 1
Παραχωρήσεις της Ελλάδας σε διεθνείς εταιρείες πριν από τον Ιούλιο 1974
Στον χάρτη φαίνονται οι παραχωρήσεις που είχαν δοθεί στο Αιγαίο πριν από τον Ιούλιο του 1974, με διεθνείς συμβάσεις, σε διεθνείς εταιρείες πετρελαίου, μερικές από τις οποίες είναι πανίσχυρες, όπως CONOCO, TEXACO, Chevron κ. λπ. Είναι γνωστό ότι οι εταιρείες αυτές είχαν και έχουν δυνατότητες πολιτικών παρεμβάσεων για διασφάλιση των συμφερόντων τους. Τα σκιασμένα τμήματα δείχνουν τις παραχωρήσεις σε ξένες εταιρείες και οι μαύρες ευθείες τα σεισμικά προφίλ που είχαν γίνει για τις έρευνες πετρελαίου από την Ελλάδα.
Τον Ιούλιο του 1974 υπήρχαν επτά συμβάσεις σε ισχύ, ενώ άλλες πέντε βρίσκονταν σε στάδιο κύρωσης. Με κόκκινη γραμμή αποτυπώνονται τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ της Τουρκίας και των ελληνικών νησιών και με μοβ γραμμή αποτυπώνεται η μέση θαλάσσια γραμμή, μεταξύ των κυρίως ακτών των δύο χωρών, όπως την εννοεί η Τουρκία σε διάφορες μελέτες και χάρτες που εξέδωσε κατά καιρούς, αμφισβητώντας την υφαλοκρηπίδα - ΑΟΖ των νησιών του Αιγαίου και την κυριαρχία της Ελλάδας σε αυτήν.
Σημειώνουμε ότι το 1971 έγινε η γεώτρηση Ανατολική Θάσος # 1, 13 μίλια από την ακτή και αμέσως μετά η γεώτρηση Λήμνος #1, 12 περίπου μίλια από τις ακτές της Λήμνου, χωρίς να αμφισβητηθούν από την Τουρκία. Το 1972 έγινε η ανακάλυψη του κοιτάσματος φυσικού αερίου, Νότια Καβάλα, στη θαλάσσια περιοχή Θάσου - Καβάλας και αμέσως μετά, το 1974, ανακαλύφθηκε στην ίδια θαλάσσια περιοχή το κοίτασμα πετρελαίου του Πρίνου. Είναι σαφές ότι πριν από τον Ιούλιο του 1974 η Ελλάδα ασκούσε τα κυριαρχικά της δικαιώματα σε όλο το Αιγαίο, μέσω συμβάσεων για έρευνα και παραγωγή υδρογονανθράκων.
Η Τουρκία, για να αμφισβητήσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στο Αιγαίο, τον Νοέμβριο του 1973 και το 1974, «εκχώρησε» περιοχές του Αιγαίου στην κρατική της εταιρεία πετρελαίου, TPAO, εκδίδοντας τον αντίστοιχο χάρτη (Χάρτης 2).
ΧΑΡΤΗΣ 2
Παραχωρήσεις Τουρκίας στην TPAO (1973- 74) (γραμμοσκιασμένες οι παραχωρήσεις στην TPAO)
Βλέπουμε ότι η Τουρκία χρησιμοποιώντας τις παραχωρήσεις για έρευνες πετρελαίου και την κρατική της πετρελαϊκή εταιρεία, αμφισβήτησε τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας.
Το 1974 η Τουρκία εξέδωσε τη NOTAM 714 για τον έλεγχο του ανατολικού εναέριου χώρου του Αιγαίου, ο οποίος περίπου συμπίπτει με τις θαλάσσιες διεκδικήσεις της. Η Ελλάδα αντέδρασε αποφασιστικά και εξέδωσε την ΑΝΤΙ-ΝΟΤΑΜ 1157/74, η οποία στην ουσία εξουδετέρωσε την τουρκική, διότι η Τουρκία αντιλήφθηκε τις ζημίες που προκάλεσε στον τουρισμό της η προηγηθείσα ενέργειά της.
Στην πράξη, όμως, μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974, η Ελλάδα κάτω από το βάρος των τουρκικών πιέσεων και των αδυναμιών της, «πάγωσε» και στην ουσία κατάργησε τις συμβάσεις για έρευνες πετρελαίου στο Αιγαίο, «παγώνοντας» και την άσκηση κυριαρχίας της σε όλο το μήκος και το πλάτος του Αιγαίου, το οποίο της ανήκει σαν ΑΟΖ για εκμετάλλευση του υπεδάφους του.
Από 1974 και μετά η Τουρκία χρησιμοποίησε τις έρευνες πετρελαίου κατ’ εξακολούθηση, με την έξοδο των ερευνητικών της σκαφών (Σισμίκ, Χόρα, Πίρι Ρέις) για να επιβάλει σαν τελικό αποτέλεσμα την παύση των ερευνών στο Αιγαίο, σε περιοχές πέραν των έξι μιλίων και να αμφισβητήσει την κυριαρχία της Ελλάδας. Αυτό επιτεύχθηκε έπειτα από διαδοχικές κρίσεις που δημιούργησε η Τουρκία και οι οποίες κατέληξαν στις συμφωνίες της Βέρνης (Κωνσταντίνος Καραμανλής), του Νταβός (Ανδρέας Παπανδρέου), και της Μαδρίτης (Κώστας Σημίτης).
Η Ελλάδα σήμερα παραμένει η μόνη ευρωπαϊκή χώρα χωρίς θαλάσσιες οικονομικές ζώνες, πλην της συμφωνίας των θαλάσσιων συνόρων (στην ουσία ΑΟΖ) με την Ιταλία, που έγινε το 1978 από τον Κ. Καραμανλή. Εκκρεμούν η Τουρκία, η Λιβύη, η Αίγυπτος, η Κύπρος και η Αλβανία.
Η εκ μέρους της Ελλάδας απουσία σταθερής και σθεναρής πολιτικής στα θαλάσσια σύνορα και εμμέσως στις έρευνες πετρελαίου, είχε σαν αποτέλεσμα την αποθράσυνση άλλων γειτόνων με «επιθετικές» πολιτικές, σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της, όπως έγινε με την Αλβανία και τη Λιβύη.
ΧΑΡΤΗΣ 3
Παραχωρήσεις Αλβανίας 1994
Το 1994 η Αλβανία προχώρησε σε παραχώρηση περιοχών στη θαλάσσια περιοχή βόρεια της Κέρκυρας, στην εταιρεία Hamilton, αγνοώντας το διεθνές δίκαιο της θάλασσας και τη θέση της Ελλάδας για την υφαλοκρηπίδα - ΑΟΖ των νησιών Οθωνοί, Μαθράκι, Ερείκουσα.
Στον χάρτη 3 παρουσιάζεται ανάγλυφα το πρόβλημα και με ερώτημα οι αλβανικές «καταπατήσεις» του 1994. Η παραχώρηση της Αλβανίας, στο μπλοκ Joni 5, καταπατούσε ξεκάθαρα τη θαλάσσια ζώνη των ελληνικών νησιών. Η Ελλάδα, έπειτα από δημοσιεύματα του Τύπου, αντέδρασε με διαβήματα.
Μόλις πρόσφατα, μετά 15 χρόνια εκκρεμότητας, ανακοινώθηκε ότι οι δύο χώρες είχαν έρθει σε συμφωνία (σύμφωνα με το δίκαιο της Θάλασσας), για τα θαλάσσια σύνορα, το περιεχόμενο της οποίας ακόμα δεν είδε το φως της δημοσιότητας. Δυστυχώς, το Ανώτατο Δικαστήριο της Αλβανίας θεώρησε τη συμφωνία «μειοδοτική» για την Αλβανία και ζήτησε την κατάργησή της. Για ακόμα μια φορά οι έρευνες πετρελαίου χρησιμοποιήθηκαν σαν όπλο άσκησης ή αμφισβήτησης κυριαρχικών δικαιωμάτων.
ΧΑΡΤΗΣ 4 (IΗS Energy)
Παραχωρήσεις Λιβύης για έρευνες πετρελαίου
Το 2005 ξεκίνησαν να διαφαίνονται και οι διαθέσεις της Λιβύης στην άσκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, με χρησιμοποίηση των ερευνών πετρελαίου. Η Λιβύη εξέδωσε τον δικό της χάρτη παραχωρήσεων για έρευνες υδρογονανθράκων.
Στον χάρτη των λιβυκών Αρχών, σε αριθμημένα τετράγωνα, από τις λιβυκές Αρχές, παρουσιάζονται περιοχές της νότιας Κρήτης, η νήσος Γαύδος και μέρος της θαλάσσιας ζώνης της Ελλάδας, σαν να είναι προς εκχώρηση περιοχές της Λιβύης. Η Ελλάδα φαίνεται ότι αντέδρασε μόλις έλαβε γνώση των χαρτών. Οι Λίβυοι πάντως δεν προχώρησαν σε ανακοινώσεις ή διαγωνισμούς για έρευνες υδρογονανθράκων σε περιοχές που εντάσσονται στην ελληνική ΑΟΖ και βρίσκονται πέραν της μέσης γραμμής.
Ποτέ δεν έγινε γνωστό αν είχαν τέτοιο σκοπό ή ήταν εγγραφή κάποιας μελλοντικής παρακαταθήκης. Η έλλειψη όμως ελληνικής πολιτικής σε θέματα θαλάσσιων συνόρων και ερευνών πετρελαίου, (αλλά και επαγρύπνησης), είχαν σαν αποτέλεσμα, την έμμεση έστω, αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας.
ΚΥΠΡΟΣ
Η Κύπρος στις αρχές της τρέχουσας δεκαετίας άρχισε να σκέφτεται σοβαρά την εμπλοκή της στις έρευνες υδρογονανθράκων, αρχικά πιεζόμενη έμμεσα για την οριοθέτηση της θαλάσσιας ζώνης με την Αίγυπτο. Η Αίγυπτος είχε ξεκινήσει μεγάλη προσπάθεια ανακάλυψης κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στη θαλάσσιά της περιοχή με μεγάλες επιτυχίες που παρουσιάζονται στον Χάρτη 5. Τα κοιτάσματα που ανακαλύφθηκαν τελευταία ξεπερνούν τα 80 τρισ. κυβικά πόδια.
ΧΑΡΤΗΣ 5
Ανακαλύψεις υδρογονανθράκων στη θαλάσσια περιοχή της Αιγύπτου
Οι έρευνες έγιναν και γίνονται μέσω παραχωρήσεων σε διεθνείς πετρελαϊκές εταιρείες. Η Shell είχε εξασφαλίσει παραχώρηση 42.000 τ. χλμ. στα βαθιά νερά, κοντά στη μέση γραμμή με την Κύπρο, με επιτυχή έκβαση των ερευνών. Την ίδια εποχή, αξιολογήσεις σεισμικών ερευνών που έγιναν στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή της Κύπρου, έδωσαν σημαντικά και θετικά στοιχεία για το πετρελαιοδυναμικό της περιοχής νότια του νησιού. Ακολούθησαν οι σημαντικές ανακαλύψεις κοιτασμάτων φυσικού αερίου στη θαλάσσια περιοχή ανοιχτά του Ισραήλ, με τα κοιτάσματα Mari, Dalit και κυρίως του γιγαντιαίου κοιτάσματος Tamar, 90 χλμ. ανοιχτά της Χάιφας. Οι ανακαλύψεις παρουσιάζονται στον επόμενο χάρτη 6 (Θ. Μάζης και συν-2009).
ΧΑΡΤΗΣ 6
Ανακαλύψεις υδρογονανθράκων στη θαλάσσια περιοχή του Ισραήλ
Τα παραπάνω ευρήματα και εξελίξεις προσέδωσαν πετρελαϊκή αξία στη θαλάσσια περιοχή νότια της Κύπρου. Η τότε κυβέρνηση Γλαύκου Κληρίδη έπειτα από διαπραγματεύσεις, οριοθέτησε τη Θαλάσσια Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κύπρου με την Αίγυπτο, στη μέση γραμμή, δημιουργώντας θετικά τετελεσμένα για την περιοχή. Ακολούθησε ο Λίβανος και η κυβέρνηση Τάσσου Παπαδόπουλου προχώρησε στη διαδικασία του πρώτου γύρου παραχωρήσεων, όπως προβλέπει η Ευρωπαϊκή Οδηγία και οι νόμοι της Κύπρου. Οι κινήσεις αυτές ήταν εκδήλωση αποφασιστικότητας για την άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας στη δική της νότια ΑΟΖ, αλλά και τόνωσης της κρατικής υπόστασής της.
ΧΑΡΤΗΣ 7
Παραχωρήσεις Ε-Π υδρογονανθράκων Κύπρου και Τουρκίας 2006- 2007 (επεξεργασία χαρτών IΗS Energy)
Η Τουρκία όμως δεν έμεινε απαθής. Χρησιμοποιώντας τη γνωστή της τακτική, εξέδωσε άδειες ερευνών στην τουρκική κρατική εταιρεία TPAO, δυτικά της Κύπρου και με μερική επικάλυψη κάποιων μπλοκ της Κυπριακής Δημοκρατίας στις ΒΔ περιοχές. Η δημοσίευση των χαρτών φαίνεται ότι δημιούργησε προβλήματα στην εκδήλωση ενδιαφέροντος από ξένες εταιρείες που θα ήθελαν να συμμετάσχουν στον γύρο παραχωρήσεων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Στον χάρτη αυτόν είναι σαφής η αλληλοεπικάλυψη των παραχωρήσεων της Τουρκίας και της Κύπρου στο ΒΔ μέρος των παραχωρήσεων.
Εκτός από τα προβλήματα που προκάλεσε στην Κυπριακή Δημοκρατία, ο χάρτης της Τουρκίας, ταυτόχρονα προκαλεί και σοβαρές επιπλοκές στα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας. Αγνοώντας επιδεικτικά την Ελλάδα, η Τουρκία εξαφανίζει την υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ του Καστελόριζου και παρεμβαίνει στην ελληνική ΑΟΖ. Αγνωστες παραμένουν οι τυχόν αντιδράσεις της Ελλάδας.
ΧΑΡΤΗΣ 8
Παραχωρήσεις Κύπρου - Τουρκίας 2009 (επεξεργασία χαρτών IΗS Energy)
Η κατάσταση επιδεινώθηκε το 2009 με την πρόθεση της κυπριακής κυβέρνησης να προχωρήσει σε δεύτερο γύρο παραχωρήσεων, αγνοώντας τις τουρκικές αντιδράσεις. Οι προθέσεις της κυπριακής κυβέρνησης είχαν σαν αποτέλεσμα την άμεση αντίδραση της Τουρκίας με έκδοση νέων αδειών με αντίστοιχους χάρτες, στην κρατική εταιρεία πετρελαίου TPAO (χάρτης 8 ). Οι μονομερείς κινήσεις της Τουρκίας, ο νέος χάρτης παραχωρήσεων, σε συνδυασμό με τους παλαιότερους προκαλεί περαιτέρω προβλήματα στην Ελλάδα, η οποία δεν φαίνεται να έχει αντιδράσει.

Οι θαλάσσιες οικονομικές ζώνες Κύπρου και Ελλάδας, θα ήταν ενωμένες αν εφαρμοζόταν το διεθνές δίκαιο. Με τις τουρκικές παραχωρήσεις διχοτομούνται και αποκόπτονται. Στον χάρτη δημοσιεύονται όλοι οι χάρτες παραχωρήσεων και οι αλληλοεπικαλύψεις που καταδεικνύουν ανάγλυφα το πρόβλημα.
Οπως φαίνεται στους χάρτες οι αλληλοεπικαλύψεις είναι πολλές. Αλληλοεπικαλύψεις παρουσιάζονται στις κυπριακές παραχωρήσεις - μπλοκ-. Αλληλοεπικαλύψεις φαίνονται όμως και μεταξύ των τουρκικών «αδειών - παραχωρήσεων», με διαφορά δύο χρόνων, οι οποίες δείχνουν το αλαζονικό imperium της γείτονος, που αποφασίζει και πράττει κατά το δοκούν, αλλάζοντας τους χάρτες παραχωρήσεών της, σύμφωνα με τις εκάστοτε επιδιώξεις της.
ΧΑΡΤΗΣ 9
Ιδεατές αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες κρατών Αν. Μεσογείου (σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας)
Το πώς όμως θα ήταν οι θαλάσσιες οικονομικές ζώνες της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και των χωρών της, αν εφαρμοζόταν το διεθνές δίκαιο της θάλασσας και οι χώρες της περιοχής έδειχναν αλληλοσεβασμό, αυτό φαίνεται στον χάρτη 9 που επιμελήθηκαν οι Θ. Μάζης και Γ. Σγουρός και παρουσίασαν πρόσφατα σε συνέδριο στην Αθήνα. Στον χάρτη φαίνεται ότι η Ελλάδα θα είχε κυριαρχία στην περιοχή και η ΑΟΖ της θα συνδεόταν με την κυπριακή ΑΟΖ. Η Αίγυπτος δεν έχει θαλάσσια οικονομικά σύνορα με την Τουρκία, ενώ σήμερα η Τουρκία φέρεται να διαπραγματεύεται οριοθέτηση τους!!
Αν δε, συγκρίνουμε τους χάρτες 8 και 9, τότε αναδεικνύεται η επιθετική πολιτική της Τουρκίας και η χρησιμοποίηση των ερευνών πετρελαίου και της κρατικής εταιρείας της, ΤΡΑΟ, στην άσκηση της επεκτατικής πολιτικής της. Από την άλλη φαίνεται η απουσία πολιτικής από την Ελλάδα και η παθητική της στάση, η οποία οδηγεί στη συρρίκνωση των δικαιωμάτων της.
ΒΑΣΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Οι έρευνες πετρελαίου συνδέονται με την άσκηση εθνικής κυριαρχίας κυρίως σε μη οριοθετημένες ή αμφισβητούμενες θαλάσσιες περιοχές.
Οι έρευνες πετρελαίου μπορεί να χρησιμοποιηθούν σε άσκηση πολιτικής κατοχύρωσης ή αμφισβήτησης κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Η απουσία πολιτικής στην έρευνα και παραγωγή υδρογονανθράκων μπορεί να οδηγήσει σε αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Η Τουρκία αποτελεί το τέλειο παράδειγμα χρήσης των ερευνών πετρελαίου και της κρατικής εταιρείας πετρελαίου, για άσκηση πολιτικής ενίσχυσης, κατοχύρωσης της δικής της κυριαρχίας ή αμφισβήτησης κυριαρχικών δικαιωμάτων άλλων χωρών. Αυτό έγινε και γίνεται κατά κόρον σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου.
Η Ελλάδα αποτελεί αρνητικό παράδειγμα όπου η έλλειψη πολιτικής στα θέματα έρευνας πετρελαίου οδήγησε σε αδυναμία άσκησης κυριαρχικών δικαιωμάτων και σε αμφισβητήσεις της ΑΟΖ, αλλά και των θαλασσίων συνόρων της.
Η Κυπριακή Δημοκρατία χρησιμοποιεί τις έρευνες πετρελαίου για να τονίσει την υπόστασή της και τα κυριαρχικά της δικαιώματα.
Η χρησιμοποίηση της έννοιας της ΑΟΖ, θα ευνοούσε την Ελλάδα.
* Ο δρ Κωνσταντίνος Α. Νικολάου είναι γεωλόγος πετρελαίων - ενεργειακός οικονομολόγος.

Κώδικας:

www.kathimerini.gr

[WIZARD]

ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ Ανεκμετάλλευτα 4 δισ. βαρέλια πετρελαίου

Μαρ 07, 2010


Τέσσερα δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου μένουν ανεκμετάλλευτα στο υπέδαφος και τον βυθό της Ελλάδας -τα περισσότερα στη Βόρεια Ελλάδα-, ωστόσο η χώρα μας αδιαφορεί και για τα τεράστια φορολογικά έσοδα που θα εισέπραττε από τις πετρελαϊκές εταιρείες και για τις θέσεις εργασίας που θα δημιουργούνταν.

Της Σοφίας Χριστοφορίδου
christoforidou@makthes.gr

Αυτή η ποσότητα δεν είναι καθόλου αμελητέα, αφού επαρκεί για να καλύψει το 15% των αναγκών της χώρας μας τα επόμενα 15 χρόνια. Με δεδομένο ότι από τον φόρο και τα μερίσματα το ελληνικό δημόσιο θα εισέπραττε σχεδόν το 60% από την τιμή πώλησης (που βρίσκεται σταθερά πάνω από τα 70 δολάρια εδώ και χρόνια), το όφελος για τα κρατικά ταμεία θα ήταν τεράστιο. Αν σε αυτό συνυπολογίσουμε τις χιλιάδες θέσεις εργασίας και τον πρόσθετο τζίρο που θα δημιουργούνταν από τις επενδύσεις πετρελαίου, είναι απορίας άξιον γιατί η χώρα μας δείχνει τέτοια ολιγωρία στο συγκεκριμένο θέμα.

Ενδιαφέρον, παρά το υψηλό κόστος
Μάλιστα, ενώ ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου δήλωνε με κατηγορηματικό ύφος στο περιθώριο της τελευταίας συνόδου κορυφής στις Βρυξέλλες ότι “στην Ελλάδα δεν υπάρχει πετρέλαιο”, πετρελαϊκές εταιρείες από το εξωτερικό συνεχίζουν να δείχνουν ενδιαφέρον για την περίπτωση της χώρας μας και αναμένουν εδώ και χρόνια να πραγματοποιηθεί κάποιος διεθνής διαγωνισμός για τα δικαιώματα.
Με δεδομένο το υψηλό οικονομικό ρίσκο που πρέπει να αναλάβουν οι πετρελαϊκές εταιρείες - μια χερσαία γεώτρηση κοστίζει έως και 40 εκατ. δολ., ενώ οι θαλάσσιες έως 80 εκατ. δολ.-, το ενδιαφέρον τους καταδεικνύει ότι η ποσότητα πετρελαίου που υπάρχει στην Ελλάδα είναι επαρκής για να αντισταθμίσει το μεγάλο κόστος. “Ας αφήσουν την αγορά να μιλήσει, και τα αποτελέσματα θα τους εκπλήξουν!” επισημαίνει ο δρ Κωνσταντίνος Νικολάου, επί χρόνια τεχνικός διευθυντής έρευνας και παραγωγής υδρογονανθράκων στα ΕΛΠΕ και σύμβουλος έρευνας για εταιρείες με δραστηριότητα στην Ελλάδα και το εξωτερικό σήμερα.

Απολήψιμα 4 δισ. βαρέλια
Σύμφωνα με την εκτίμησή του, στην Ελλάδα υπάρχουν τουλάχιστον 4 δισ. βαρέλια πετρελαίου και 60-70 δισ. κ.μ. φυσικού αερίου. Το 25% των απολήψιμων αποθεμάτων αργού πετρελαίου, σύμφωνα με έναν άλλο ειδικό, τον επιστημονικό ερευνητή της Γεωλογικής Υπηρεσίας Καναδά και ομότιμο καθηγητή στο Πολυτεχνείο Κρήτης και στο Ινστιτούτο Πετρελαϊκής - Ιζηματογενούς Γεωλογίας της καναδικής κυβέρνησης Αντώνη Φώσκολο, εντοπίζονται στο βορειανατολικό Αιγαίο. Ο ίδιος εκτιμά ότι αποθέματα υδρογονανθράκων υπάρχουν και στο νότιο τμήμα του νομού Γρεβενών.

Μας λείπουν… τρεις δημόσιοι υπάλληλοι
Για να βγει αυτός ο πλούτος στην επιφάνεια, χρειάζεται να γίνει διεθνής διαγωνισμός για την παραχώρηση των δικαιωμάτων έρευνας και εκμετάλλευσης. Ο τελευταίος γύρος παραχωρήσεων πραγματοποιήθηκε πριν από 13 χρόνια. Έκτοτε η υπόθεση “πετρέλαια” μεταφέρεται από το ένα συρτάρι στο άλλο, καθώς αλλάζουν υπουργοί και κυβερνήσεις, χωρίς ακόμα να έχει συσταθεί δημόσιος φορέας που θα πραγματοποιήσει τον διαγωνισμό. Τα πράγματα ήταν πολύ πιο απλά στην Κύπρο, όπου δεν χρειάστηκαν περισσότεροι από τρεις δημόσιοι υπάλληλοι (ή δημόσιοι λειτουργοί, όπως τους αποκαλούν) κι ένας τεχνοκράτης από την αγορά, για να προκηρυχτεί γύρος παραχωρήσεων. Η διαδικασία δεν είναι χρονοβόρα: Το κράτος δίνει χρονικό περιθώριο τριών μηνών για την υποβολή φακέλου από τις ενδιαφερόμενες εταιρείες και σε τρεις μήνες κατακυρώνει το αποτέλεσμα του διαγωνισμού!

Έρευνες σε λάθος σημεία
Από το 1903, οπότε πρωτοξεκινούν οι έρευνες στην Ελλάδα, μέχρι και σήμερα έχουν πραγματοποιηθεί 223 ερευνητικές και παραγωγικές γεωτρήσεις. Όμως, ελλείψει κατάλληλης τεχνολογίας, άρα και γεωλογικών δεδομένων, το 80% αυτών έγινε σε λάθος σημεία, σύμφωνα με την εκτίμηση του δρος Νικολάου. “Η τεχνολογία σήμερα έχει αλλάξει, όπως επίσης άλλαξαν και οι οικονομικοί όροι για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων”, σημειώνει, εξηγώντας ότι κοιτάσματα που άλλοτε κρίθηκαν μη εκμεταλλεύσιμα με τη σημερινή τεχνολογία μπορούν να αξιοποιηθούν, ενώ οι αυξητικές τάσεις στην τιμή του πετρελαίου παρέχουν ισχυρό κίνητρο στις πετρελαϊκές εταιρείες.
Πού υπάρχει πετρέλαιο
Πετρέλαιο και φυσικό αέριο υπάρχει εκεί που υπάρχουν μία σειρά από πετρογεωλογικές προϋποθέσεις: μητρικά πετρώματα που υποδεικνύουν ότι υπήρξε πετρελαιογένεση, πετρώματα-"ταμιευτήρες", που να είναι πορώδη και διαπερατά, "παγίδες" υδρογονανθράκων, πετρώματα-"καλύμματα" ώστε να μην υπάρχει διαρροή, κατάλληλο γεωλογικό timing, επιφανειακές εμφανίσεις που υποδηλώνουν ότι υπάρχει ή υπήρχε πετρέλαιο στο βάθος κλπ. Όπως αναφέρει ο επί πολλά χρόνια διευθυντής έρευνας υδρογονανθράκων στα Ελληνικά Πετρέλαια, αυτές οι προϋποθέσεις υπάρχουν κυρίως στη Δυτική και τη Βόρεια Ελλάδα και μόνο μερικώς στο Αιγαίο. "Το Αιγαίο έχει πολύ αλμυρό νερό για τα ψάρια του, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι λίμνη πετρελαίου", λέει χαρακτηριστικά.
Τις σημαντικότερες ενδείξεις για ύπαρξη πετρελαίου έχουν δώσει οι περιοχές της Ηπείρου, της Βορειοδυτικής Πελοποννήσου, της Ακαρνανίας στην ξηρά, καθώς και η θαλάσσια περιοχή του Ιονίου, ο Πατραϊκός και ο Μεσσηνιακός κόλπος. Μάλιστα στο Κατάκολο εντοπίστηκε ένα κοίτασμα το οποίο με τιμή 40 δολ./βαρέλι είχε κριθεί μη εκμεταλλεύσιμο, ωστόσο σήμερα η συγκυρία είναι ευνοϊκότερη. Στη Δυτική Ελλάδα εντοπίστηκαν 200 επιφανειακές ενδείξεις που "ανάβουν αλάρμ" ότι στη γύρω περιοχή υπάρχει πετρέλαιο.
Στη Βόρεια Ελλάδα πετρελαιοπιθανές περιοχές με καλές ενδείξεις για ύπαρξη πετρελαίου, σύμφωνα με τον δρ Κ. Νικολάου, είναι:
Γρεβενά. Η γεωλογική λεκάνη της περιοχής διαθέτει πετρογεωλογικές προϋποθέσεις και χρειάζεται να γίνει έρευνα για να πιστοποιηθεί η ύπαρξή τους.
Θερμαϊκός. Στην Επανομή έχει εντοπιστεί μικρό κοίτασμα φυσικού αερίου, από το οποίο απολήψιμη είναι οριακή ποσότητα 450 εκατ. κ.εκ. Επιπλέον, υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις για ύπαρξη και άλλων κοιτασμάτων αερίου στον Θερμαϊκό κόλπο.
Έβρος. Τη δεκαετία του ’50 είχαν γίνει γεωτρήσεις στην Ταύρη του νομού Έβρου, με θετικές ενδείξεις, και υπάρχει πεδίο για νέες έρευνες.
Καβάλα. Το κοίτασμα "Πρίνος" δίνει πετρέλαιο εδώ και τριάντα χρόνια και κοντεύει να "στραγγίσει". Στο μεταξύ, ανακαλύφθηκαν το κοίτασμα φυσικού αερίου "Νότια Καβάλα" και τα κοιτάσματα πετρελαίου "Βόρειος Πρίνος" και "Έψιλον", στα οποία πρόσφατα έγιναν νέες γεωτρήσεις. Νέα κοιτάσματα (εκτός του “Μπάμπουρα”, που βρίσκεται στη διακεκαυμένη ζώνη) φαίνεται να υπάρχουν στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή γύρω από τη Θάσο και το Θρακικό πέλαγος. "Ανοίξτε τις περιοχές, και θα βρείτε και άλλα κοιτάσματα", αναφέρει χαρακτηριστικά ο δρ Νικολάου.

Η Επανομή και τα κοιτάσματά της

Το ενδιαφέρον για τα κοιτάσματα πετρελαίου αναθερμάνθηκε από το 2004 και μετά, οπότε άρχισε να ανεβαίνει η τιμή του μαύρου χρυσού. Στην πρώτη κυβέρνηση Καραμανλή τα ενεργειακά θέματα της χώρας τα χειρίστηκε ο τότε υφυπουργός Ενέργειας Γιώργος Σαλαγκούδης, ο οποίος εξηγεί στη “ΜτΚ” τους λόγους για τους οποίους δεν προχώρησαν οι έρευνες. Επιπλέον, μιλά και για το κοίτασμα φυσικού αερίου στην Επανομή, το οποίο βρίσκεται εν υπνώσει.
Η κύρια αιτία της απραξίας, κατά τον κ. Σαλαγκούδη, είναι ότι δεν υφίσταται ένας δημόσιος οργανισμός ο οποίος θα έχει την ευθύνη των ερευνών. Όπως υπαγορεύει το ελληνικό σύνταγμα, έρευνες στο υπέδαφος της χώρας έχει δικαίωμα να κάνει μόνο δημόσιος φορές, καθώς πρόκειται για εθνικό πλούτο.
Το 1997, με απόφαση της τότε υπουργού Ανάπτυξης Βάσως Παπανδρέου, ενοποιήθηκαν τα ΕΛΠΕ (Ελληνικά Πετρέλαια) με τη ΔΕΠ - ΕΚΥ (Δημόσια Ελληνικά Πετρέλαια - Έρευνα Εκμετάλλευσης Υδρογονανθράκων), γεγονός που έβαλε τροχοπέδη στην έρευνα, καθώς μετά τη μετοχοποίησή τους τα ΕΛΠΕ ανήκουν σε ιδιώτες. Εξ αυτού είναι αντισυνταγματικό να παραχωρούν άδειες για έρευνες. “Από τότε διαφώνησα με την ενοποίηση, τονίζει ο κ. Σαλαγκούδης, γι’ αυτό και όταν ανέλαβα υφυπουργός Ενέργειας προσπάθησα να προωθήσω τη δημιουργία δημόσιου φορέα και κατέθεσα σχετικό νομοσχέδιο το οποίο βρίσκεται ακόμη στο υπουργείο. Μετά την αποχώρησή μου από το υπουργείο, ο κ. Σιούφας, ως υπουργός Ανάπτυξης, έφερε τροπολογία στη Βουλή, η οποία προέβλεπε τον διαχωρισμό των ΕΛΠΕ από τη ΔΕΠ - ΕΚΥ. Ωστόσο υπάρχει στασιμότητα στη δημιουργία του δημόσιου φορέα, αν και πρόσφατα ακούστηκε από κυβερνητικά χείλη ότι θα προχωρήσει η ίδρυση του δημόσιου οργανισμού”.
Το φυσικό αέριο
Το διάστημα 1980-1985, η τότε δημόσια ΔΕΠ - ΕΚΥ έκανε τρεις γεωτρήσεις στον Θερμαϊκό. Σε μία από αυτές, της Επανομής, εντοπίστηκαν κοιτάσματα φυσικού αερίου. Όπως μας πληροφορεί ο κ. Σαλαγκούδης, το φυσικό αέριο που εντοπίστηκε θα μπορούσε να εξασφαλίσει τη λειτουργία μιας μονάδας ηλεκτρικής ενέργειας 50 μεγαβάτ για περίπου 25-30 χρόνια.
Τι έγινε το φυσικό αέριο; “Ξεκίνησα κάποιες ενέργειες το 2005 για την εκμετάλλευσή του”, απαντά ο κ. Σαλαγκούδης και προσθέτει: “Ήρθα σε σύγκρουση με την τοπική κοινωνία και τη δημοτική αρχή, καθώς αντιδρούσαν στη λειτουργία της μονάδας, θέτοντας περιβαλλοντικά θέματα, αν και το φυσικό αέριο είναι φιλικό προς το περιβάλλον. Το αποτέλεσμα είναι ότι το κοίτασμα αυτό βρίσκεται εν υπνώσει…”.

ΜΑΡΙΑ ΚΑΡΑΟΥΛΗ

Κοιτάσματα

Μπάμπουρας Θάσου
250 εκατ. βαρέλια πετρελαίου
1,5 δισ. κυβ. εκ. φυσικού αερίου

Βόρειος Πρίνος - Νέα Πέραμος - Άθως
400 εκατ. βαρέλια πετρελαίου

Επανομή
2,5 δισ κυβ. εκ. φυσικού αερίου

Σιθωνία
40 εκατ. βαρέλια πετρελαίου

Θερμαϊκός
30 εκατ. βαρέλια

Πρέβεζα
600 εκατ. βαρέλια πετρελαίου

Άρτα - Μποτζάρα
300 εκατ. βαρέλια πετρελαίου

Κατάκολο - ΝΑ Ζάκυνθος
500 εκατ. βαρέλια πετρελαίου

Κεφαλλονιά
500 εκατ. βαρέλια πετρελαίου

Λευκάδα - Αστακός
500 εκατ. βαρέλια πετρελαίου

Λήμνος
150 εκατ. βαρέλια

Μυτιλήνη
150 εκατ. βαρέλια

Ικαρία
120 εκατ. βαρέλια

ΝΑ Κυκλάδες
100 εκατ. βαρέλια


Πιθανά κοιτάσματα
Γρεβενά
Επανομή
Ταύρη νομού Έβρου
Νήσος Ζουράφα, Θρακικό πέλαγος
Σταυρός, Νίκη και Μαρώνεια νομού Ροδόπης

[WIZARD]

AIΓΑΙΟ: Eνας απέραντος πετρελαιοφόρος ορίζοντας

Οι πρωταγωνιστές, τα ιστορικά γεγονότα και οι περιοχές των κοιτασμάτων
Πως και Γιατί φτάσαμε στις Γκρίζες Ζώνες και στους αεροδιαδρόμους
( Μιά πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα της Aegeantimes )

Τα Ελληνικά πετρέλαια

Επί 30 χρόνια ακούμε και διαβάζουμε για τις περίφημες διεκδικήσεις των Τούρκων στο Αιγαίο χωρίς να έχουμε καταφέρει να φωτίσουμε το ομιχλώδες τοπίο που καλύπτει αυτές τις διεκδικήσεις. Είναι τυχαία άραγε η κλιμάκωση των τουρκικών προκλήσεων στο Αιγαίο; Είναι τυχαίο το ζήτημα που τέθηκε από τους Τούρκους σχετικά με τους Αεροδιαδρόμους της Ρόδου, Είναι τυχαίο γεγονός η διπλωματική εμπλοκή της ένταξης της Κύπρου στην Ε.Ε. και οι συναντήσεις Κληρίδη - Ντενκτάς; Είναι τυχαίο γεγονός οι 2 συναντήσεις Παπανδρέου - Τζέμ μέσα σε διάστημα 10 ημερών; Είναι τυχαία η επιλογή των σημείων που επιλέγουν οι Τούρκοι πιλότοι όταν πραγματοποιούν τις παραβιάσεις του Ελληνικού Εναέριου χώρου;
Ξεκινώντας πολύ πριν το 1974 όταν αντιπρόεδρος των ΗΠΑ ήταν ο Ελληνοαμερικανός Σπύρος Αγκνιου, είχε ειπωθεί δημόσια τόσο από αυτόν όσο και από πολλούς Αμερικανούς αξιωματούχους ότι στο Αιγαίο δεν υπάρχει σταγόνα πετρέλαιο δηλώνοντας χαρακτηριστικά ότι «όποιος βρει έστω ένα ποτήρι πετρέλαιο στο Αιγαίο να μου το φέρει να το πιω».
Από δημοσιεύματα τόσο του Ελληνικού όσο και του Αμερικανικού τύπου είχε διοχετευτεί στο κοινό η πεποίθηση ότι όλες οι έρευνες για την αναζήτηση κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο είχαν αποβεί άκαρπες. Την ίδια τακτική είχαν ακολουθήσει και διάφοροι πολιτικοί της Μ. Βρετανίας για την Κύπρο με αποκορύφωμα αυτή του ύπατου αρμοστή Εντουαρντ Κλέϊ στις 23 Απριλίου του 2001 όταν έσπευσε να δηλώσει ότι «στην Κύπρο υπάρχει τόσο πετρέλαιο όσο φιστ ικοβούτυρο κάτω από το Μάντσεστερ».
Κατά την περίοδο της Χούντας ξεκίνησαν στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Θάσου και Καβάλας τα πρώτα κοιτάσματα πετρελαίου. Τότε είχαν γίνει πολλές έρευνες και είχαν ανακαλυφθεί 5 πετρελαιοφόροι ορίζοντες. 4 εντός των Ελληνικών χωρικών υδάτων των 6 μιλίων και ένας εκτός των 6 μιλίων ΑΛΛΑ εντός της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Από τους πετρελαιοφόρους ορίζοντες εντός των 6 μιλίων, οι 2 ήταν άμεσα εκμεταλλεύσιμοι αλλά περιορισμένης περιεκτικότητας . Ως δια μαγείας η μελέτη για τον πέμπτο ορίζοντα εκτός των 6 μιλίων... εξαφανίστηκε! Την εποχή αυτή η Αγκυρα άρχισε να δείχνει έμπρακτα σε διπλωματικό επίπεδο το ενδιαφέρον της για την περιοχή αλλά το υψηλό κόστος εξόρυξης και διύλισης του πετρελαίου δεν είχε κινήσει την «πολεμική μηχανή» των Τούρκων αφού είχαν θέσει ως προτεραιότητα την περιοχή της Μοσούλης και τα κοιτάσματα πετρελαίου της Κύπρου!

Καραμανλής. Ο πρώτος που αξιοποίησε πολιτικά την ύπαρξη πετρελαίων στο Αιγαίο

Όταν έπεσε η Χούντα, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ζήτησε να ενημερωθεί για όλες τις έρευνες που είχαν πραγματοποιηθεί στο Αιγαίο. Εκτίμησε ότι η πετρελαϊκή κρίση του 1973 - που ανέβασε τις τιμές από 3 δολάρια το βαρέλι στα 14 - ίσως προσέλκυε κάποιους επενδυτές στο Αιγαίο. Η πολιτική ευφυΐα του Καραμανλή τον οδήγησε σε συζητήσεις με τους Ευρωπαίους που βρέθηκαν μπροστά σε μεγάλη έκπληξη. Στο Αιγαίο υπήρχαν πετρέλαια!!! Ο αείμνηστος ηγέτης κατάφερε να τραβήξει την προσοχή των Ευρωπαίων αφού όλες οι μελέτες οδηγούσαν στο συμπέρασμα ότι 3 περιοχές (μια στο Βόρειο Αιγαίο, μία στο Νότιο και μια ακόμη για την οποία δεν μπορεί κάποιος να καταλήξει με σαφήνεια για το που βρίσκεται) αποτελούσαν ίσως το μεγαλύτερο ανεκμετάλλευτο κοίτασμα πετρελαίου παγκοσμίως. Το 1976 είχε αρχίσει να διαφαίνεται η επιθυμία των Ευρωπαίων για να ολοκληρωθεί η ένταξη της Ελλάδος στην τότε ΕΟΚ γεγονός που προκάλεσε την οργισμένη αντίδραση των ΗΠΑ και των Τούρκων οι όποίοι δεν έβλεπαν με «καλό μάτι» μια τέτοια κίνηση.
Σε διπλωματικό επίπεδο τόσο ο Κων/νος Καραμανλής όσο και ο Πέτρος Μολυβιάτης, είχαν εκμεταλλευτεί τα μέγιστα από την απόδειξη ότι το Αιγαίο είναι το «Φορντ Νοξ του Μαύρου Χρυσού». Όταν οι Γαλλικές πετρελαϊκές εταιρίες έδειξαν την εμπιστοσύνη τους στις μελέτες της Ελληνικής Κυβέρνησης, ακολούθησαν και άλλες που συνέτειναν στην παραδοχή ότι ο Καραμανλής έχει δίκιο! Τότε οι Τούρκοι διπλωμάτες αντελήφθησαν ότι η πολιτική Καραμανλή απέφερε καρπούς στην Ελλάδα και σε μια πράξη δυναμικής παρουσίας έβγαλαν το ερευνητικό σκάφος «Χόρα» στο Β.Α. Αιγαίο. Ηταν η πρώτη επίσημη διεκδίκηση των Τούρκων που ουσιαστικά αποτελούσε μια προειδοποίηση των ΗΠΑ ότι το «Αιγαίο ΔΕΝ ανήκει στους Ελληνες».

Βυθίστε το "ΧΟΡΑ": Γιατί όμως;

Το «Χόρα» επεχείρησε να πραγματοποιήσει έρευνες εκτός των 6 μιλίων των θαλασσίων συνόρων μας αλλά εντός της Ελληνικής Υφαλοκρηπίδας (δηλαδή της περιοχής που το βάθος της θάλασσας είναι σχετικά μικρό) και μάλιστα σε μια περιοχή που όπως θα διαπιστώσετε παρακάτω είναι μια από τις 2 που οι τούρκοι έχουν θέσει από τότε στο στόχαστρό τους. Για την ιστορία, όταν ο Π. Μολυβιάτης αναζήτησε τον Α. Παπανδρέου για να τον ενημερώσει, ο τελευταίος βρισκόταν στη Θράκη από όπου είπε και το ιστορικό «βυθίστε το Χόρα» χωρίς όμως να έχει διαπιστωθεί εως σήμερα αν το είπε αφού προηγουμένως είχε έρθει σε συνεννόηση με την Κυβέρνηση Καραμανλή.
Μέχρι τότε η Τουρκία ήταν ανήμπορη να αντιδράσει αφού σε στρατιωτικό επίπεδο η Ελλάδα είχε ένα τεράστιο προβάδισμα στον αέρα γεγονός που καθιστούσε οποιαδήποτε στρατιωτική ενέργεια ανέφικτη από πλευρά της. Τελικά τότε το «Χόρα» επέστρεψε άπραγο στη βάση του αφού η οποιαδήποτε κίνηση των Τούρκων θα έφερνε πολεμική σύρραξη με την Ελλάδα και όλοι εκτιμούσαν ότι η Τουρκία θα ηττηθεί.

MΠΑΜΠΟΥΡΑΣ: Mια λέξη που επί δύο ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ήταν στο ψυγείο

Οι έρευνες για τα πετρέλαια συνεχίστηκαν τόσο επί Καραμανλή όσο και επί Παπανδρέου. Το 1978, δηλαδή πριν μπει η Ελλάδα στην ΕΟΚ, πραγματοποιήθηκε μια μελέτη σε μια περιοχή για την οποία γινόταν πολύς λόγος. Πρόκειται για την περιοχή στην οποία η Χούντα είχε διαπιστώσει ότι υπάρχουν πολύ πλούσια πετρελαϊκά κοιτάσματα αλλά η προηγούμενη μελέτη είχε χαθεί!!! Η μελέτη ανέφερε ότι 10 ναυτικά μίλια από το Ακρωτήριο ΜΠΑΜΠΟΥΡΑΣ της Θάσου, υπάρχει ένα τεράστιο κοίτασμα πετρελαίου, ΑΜΕΣΑ αξιοποιήσιμο, σε μικρό βάθος από την επιφάνεια και με κόστος εξόρυξης ίσο με αυτό των πηγαδιών που υπάρχουν στη Σ. Αραβία! Το κόστος εξόρυξης στη Σ. Αραβία ήταν 5 δολάρια το βαρέλι και η μελέτη καταδείκνυε ότι στην θαλάσσια περιοχή του ΜΠΑΜΠΟΥΡΑ το κόστος ήταν μόλις 4,8 δολάρια /βαρέλι γεγονός που την καθιστούσε ισότιμη με μια οποιαδήποτε εξόρυξη σε χερσαίο έδαφος. Αντίθετα, οι εξορύξεις σε θαλάσσιες περιοχές είναι πάντοτε ακριβότερες όπως αυτές για παράδειγμα του πετρελαίου Μπρέντ. Στον ΜΠΑΜΠΟΥΡΑ, το κοίτασμα ήταν «καθαρό» από θειάφι, γεγονός που έκανε την εκμετάλλευσή του πιο ελκυστική Σύμφωνα με την έρευνα αυτή το συγκεκριμένο κοίτασμα προσφερόταν για μια παραγωγή που μπορούσε να φτάσει και τα 200.000 βαρέλια ημερησίως. Στον διπλωματικό πυρετό που ακολούθησε η ευρωπαίοι είχαν αρχίσει να δείχνουν έντονο ενδιαφέρον για την Ελληνική συμμετοχή στην ΕΟΚ αφού προσδοκούσε από την Ελλάδα πολλά στον τομέα της Ενεργειακής Πολιτικής.
Ευτυχώς τότε η Ελλάδα εισήλθε στην ΕΟΚ, ακόμη και πριν την Ισπανία. Οι Αμερικανοί αντελήφθησαν ότι η Ελλάδα ακολουθώντας της Ευρωπαϊκή της πορεία θα έχαναν το παιχνίδι του Αιγαίο και όταν ανέλαβε την Πρωθυπουργία ο Α. Παπανδρέου ακολούθησαν μια σειρά γεγονότων που οδήγησαν στο «αυτοεμπάργκο» των Εξοπλισμών από την Ελληνική πλευρά με αποτέλεσμα η Τουρκία να αποκτήσει μια αισθητή υπεροχή στον «αέρα» αποκτώντας σύγχρονα πολεμικά αεροσκάφη τύπου F-16. Το γεγονός αυτό οδήγησε τους Αμερικανούς στην περαιτέρω ενίσχυση των Τούρκων που πλέον έθεταν ανοιχτά το θέμα της Υφαλοκρηπίδας. Ο λόγος ήταν απλός! Όλα τα άμεσα αξιοποιήσιμα κοιτάσματα πετρελαίου δεν βρισκόταν εντός των 6 μιλίων ούτε και στα διεθνή ύδατα. Τα κοιτάσματα που είχαν ανακαλυφθεί μέχρι τότε βρισκόταν εντός της Ελληνικής Υφαλοκρηπίδας.
Το 1984-85 ο τότε Πρωθυπουργός της χώρας Α. Παπανδρέου προχώρησε σε νέες έρευνες και δειγματοληψίες από την περιοχή ΜΠΑΜΠΟΥΡΑΣ οι οποίες επιβεβαίωσαν τις προηγούμενες μελέτες και έδωσε εντολή να συνεχιστούν και άλλες στην περιοχή των Δωδεκανήσων και στη Νότια Κρήτη. Η ευφορία που επικρατούσε στο υπουργείο Ενέργειας ήταν μεγάλη αφού για πολύ καιρό πίστευαν ότι η ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο ήταν ένας θρύλος που είχε δημιουργήσει η Κυβέρνηση Καραμανλή με σκοπό να βοηθήσει την Ελλάδα στην ενταξιακή της πορεία στην ΕΟΚ.

Oι Ρώσσοι και το Mea Culpa του Α. Παπανδρέου

Τον Δεκέμβριο του 1986 η Ελληνική πλευρά έρχεται σε επαφή με επιχειρηματικό κολοσσό από την Σ. Ενωση με σκοπό την αξιοποίηση κάποιων κοιτασμάτων καθώς και την χρηματοδότηση των ερευνών και σε άλλες περιοχές του Αιγαίου. Η διαφαινόμενη συμφωνία με τους Ρώσους δεν άργησε να φέρει την απάντηση των Τούρκων οι οποίοι αυτή τη φορά αφού κλιμάκωσαν τις παραβιάσεις του εναέριου χώρου μας, ανακοίνωσαν τον Μάρτιο του 1987 την έξοδο του νέου υπερσύγχρονου ερευνητικού τους σκάφους «Σισμίκ». ΚΑΙ αυτή τη φορά το «Σισμίκ» όπως και προηγουμένως το «Χόρα», κατευθύνθηκε στη θαλάσσια περιοχή του ΜΠΑΜΠΟΥΡΑ. Και τότε ο Α. Παπανδρέου προειδοποίησε ότι με τον πρώτο ηχοβολισμό του «Σισμίκ» τα πλοία του πολεμικού Ναυτικού θα το βύθιζαν. Η Ελληνική πολεμική μηχανή τέθηκε σε πλήρη ετοιμότητα αποδεικνύοντας ότι οι προειδοποιήσεις Παπανδρέου θα πραγματοποιούνταν ανά πάσα στιγμή. Η σύρραξη αποφεύχθηκε πραγματικά την τελευταία στιγμή και το «Σισμίκ» επέστρεψε άπραγο στην Τουρκία. Δυστυχώς όμως σε διπλωματικό επίπεδο η νέα τουρκική διεκδίκηση είχε καταγραφεί!
Τον Φεβρουάριο του 1988 Παπανδρέου και Οζάλ συναντούνται στο Νταβός της Ελβετίας και συμφωνούν μεταξύ άλλων ο ΜΠΑΜΠΟΥΡΑΣ να μπει στο ψυγείο. Χωρίς λοιπόν να πέσει ούτε μια τουφεκιά η Τουρκία κατάφερε να στερήσει από την Ελλάδα το αναφαίρετο δικαίωμά της να εκμεταλλευτεί μια τεράστια πλουτοπαραγωγική της πηγή. Λίγο αργότερα ο Α. Παπανδρέου παραδέχεται το λάθος του λέγοντας το θρυλικό ..."Mea culpa".

6 χαμένα χρόνια και η πολιτική αστάθεια στην Ελλάδα

Ακολούθησε η κυβερνητική αστάθεια των επόμενων ετών η οποία βρήκε το 1990 την Κυβέρνηση Μητσοτάκη ανίσχυρη να διαδραματίσει ισχυρό ρόλο στη διεθνή διπλωματική σκηνή. Επιπλέον η εύθραυστη κοινοβουλευτική υπεροχή Μητσοτάκη την καθιστούσε ανίκανη να επαναφέρει ένα τέτοιο θέμα την στιγμή μάλιστα που είχε να αντιμετωπίσει επιπλέον το «Μακεδονικό». Ετσι χάθηκαν άλλα 3 χρόνια
Τα χρόνια αυτά οι τούρκοι με το πρόσχημα των επιστημονικών ερευνών εκτέλεσαν εκατοντάδες μελέτες του υπεδάφους του Αιγαίου κυρίως με το «Πίρι Ρέις». Το σκάφος που ανήκει στο «Ινστιτούτο Θαλασσίων Ερευνών και Τεχνολογίας του Παν/μιου της 9ης Σεπτεμβρίου (Ντοκούζ Σεισόλ)» και εδρεύει στη Σμύρνη είχε μια και μόνο τακτική. Απέπλεε συχνά πυκνά από τη Σμύρνη με κατεύθυνση τον κόλπο του Ξηρού (ανοιχτά της Καλλίπολης) με πρόσχημα τις θαλάσσιες βιολογικές έρευνες. Στην πραγματικότητα όμως πραγματοποιούσε με μηχανήματα υψηλής τεχνολογίας που είχε αποκτήσει υποθαλάσσιες έρευνες για την χαρτογράφηση των κοιτασμάτων πετρελαίου που βρίσκονται στα Διεθνή ύδατα. Σιγά-σιγά και με τις ελληνικές κυβερνήσεις να προσπαθούν να απεμπλακούν από άλλα προβλήματα οι Τούρκοι κατάφεραν και αυτοί να αποκτήσουν μια σαφή εικόνα του Βόρειου Αιγαίου ακόμη και σε περιοχές που βρίσκονται κάτω από την ελληνική υφαλοκρηπίδα.

H αλλαγή πολιτικής. Σημίτης - Παπαντωνίου αλλάζουν τα δεδομένα

Το τέλος της πολιτικής περιπέτειας της Ελλάδας έρχεται με την Κυβέρνηση Σημίτη που ουσιαστικά ήταν αυτή που ανακαίνισε το θέμα των πετρελαϊκών κοιτασμάτων. Στο σημείο αυτό πρέπει να τονίσουμε ότι το 1996 οι Αμερικάνοι απέκτησαν ένα κατά το κοινός λεγόμενο «Μάτι» στην περιοχή της Λεκάνης της Αν. Μεσογείου. Με δύο νέους υπερσύγχρονους δορυφόρους οι ΗΠΑ είχαν πλέον σαφή εικόνα για τις πιθανές θέσεις των πετρελαϊκών κοιτασμάτων του Αιγαίου και της Αν. Μεσογείου γενικότερα αφού οι δορυφόροι αυτοί είχαν την ικανότητα να ανιχνεύουν κηλίδες λαδιού στην επιφάνεια της θάλασσας γεγονός που αποτελεί μιας πρώτης τάξης ένδειξη για ύπαρξη πετρελαίου στην περιοχή.
Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφέρουμε ότι η εξόρυξη πετρελαίου στη Θάσο (περιοχή Πρίνου) είναι αποτέλεσμα των πρώτων ερευνών που αναφέραμε και αποτελεί τμήμα της αρχικής μελέτης όπου έκανε λόγο για πετρελαϊκό ορίζοντα, όχι όμως αυτόν της θέσης ΜΠΑΜΠΟΥΡΑ. Αντίθετα ήταν μια από τις δύο περιοχές που οι μελέτες έκαναν λόγο για περιορισμένα κοιτάσματα πετρελαίου.

ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ: Κοιτάσματα σε πολλές περιοχές - Σύμπτωση τα ΙΜΙΑ;

Γύρω στο 1996 οι Τούρκοι στρέφουν την προσοχή τους στη περιοχή της Δωδεκανήσου όπου Αμερικανικοί δορυφόροι είχαν εντοπίσει κηλίδες λαδιού κοντά σε 14 περιοχές που εκτείνονταν από την Ρόδο ως την Κω. Παράλληλα έκανε την εμφάνισή του ένας χάρτης με άλλες 20 περιοχές από τη Λήμνο ως την Σάμο που εμπλέκονταν σε διάφορα σενάρια ύπαρξης πετρελαίου. Την ίδια περίοδο αρχίζει να γίνεται λόγος για αντίστοιχες περιοχές στην ελεύθερη Κύπρο.
Η κυβέρνηση Σημίτη βάζει τότε στο παιχνίδι τους Γερμανούς, αφού είχε αρχίσει ήδη να διαφαίνεται η πρόθεση Σημίτη-Παπαντωνίου να απευθυνθούν σε ειδικούς συμβούλους από την Γερμανία στις έρευνες στον υποθαλάσσιο χώρο της Θάσου.
Είναι αρκετά τρομακτικό - για να είναι σύμπτωση η συγκυρία της κρίσης των Ιμίων - αφού πριν την κρίση και πάλι οι τούρκοι είχαν δυσανασχετήσει με την καθυστέρηση της μελέτης κατασκευής του πετρελαϊκού αγωγού Μπακού - Τσειχάν και έψαχναν τρόπους για να βάλουν στο παιχνίδι Αμερικανικών συμφερόντων πετρελαϊκές εταιρίες. Ενας χάρτης που είχαν δημοσιεύσει οι Aegean Times σε ανύποπτο χρόνο καταδείκνυε ότι όλο το Ανατολικό Αιγαίο αποτελεί μια τεράστια πηγή υδρογονανθράκων και μάλιστα σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως από τον τύπο. Ο χάρτης αυτός έκανε την εμφάνισή του λίγο πριν την κρίση των Ιμιων. Η κρίση αυτή δεν ήταν τίποτε άλλο παρά η επισφράγιση της 30ετούς πολιτικής των Τούρκων στο Αιγαίο. Οι «γκρίζες ζώνες» δεν είναι τίποτε άλλο από περιοχές της Ελληνικής επικράτειας που στην συντριπτική τους πλειοψηφίας ενέχονται σε έρευνες ή συζητήσεις περί ύπαρξης κοιτασμάτων πετρελαίου. Πάνω απ΄ όλα όμως τα Ιμια ήταν η απέλπιδα προσπάθεια των Τούρκων να παζαρέψουν κομμάτι της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας όπως αποδείχτηκε στα χρόνια που ακολούθησαν.

Η επιβεβαίωση των ... φημών: O ΜΠΑΜΠΟΥΡΑΣ δεν είναι φήμη

Στις 14 Ιουνίου του 2000 τα ΜΜΕ επιβεβαιώνουν την ύπαρξη των δύο επιπλέον κοιτασμάτων στον Πρίνο αφού δημοσιεύτηκε ένα Δ. Τ. της Kavala Oil που ανανκοίνωνε ότι εντοπίστηκαν σε βάθος 2.900 μέτρων δύο άριστα κοιτάσματα πετρελαίου και μάλιστα 4 μίλια ανοιχτά του Κόλπου Περάμου της Καβάλας. Πρόκειται για τα κοιτάσματα που έχουμε προαναφέρει για τα οποία είχαν πραγματοποιηθεί οι πρώτες μελέτες που οδήγησαν τελικά στον «Πρίνο». Η διαφορά ήταν ότι σε αντίθεση με το παλιό κοίτασμα που είχε 60% περιεκτικότητα σε θειάφι τα νέα κοιτάσματα είχαν ποσοστό 7%. Μάλιστα ο τότε πρόεδρος της Κavala Oil k. Νίκος Λούτσιγκας δήλωσε ότι ένα εκ των δύο κοιτασμάτων είναι ποιο ενδιαφέρον από το άλλο. Η ανακοίνωση αυτή επιβεβαίωσε ότι ο Πρίνος δεν είχε μόνο ένα κοίτασμα όπως λεγόταν παλιά αλλά αποτελούσε μια περιοχή ύψιστης σημασίας. Πολύ περισσότερο δε, όταν σκεφτεί κάποιος ότι οι αρχικές μελέτες είχαν αποδείξει ότι στη θέση ΜΠΑΜΠΟΥΡΑΣ το κοίτασμα είναι υπερδεκαπλάσιο των υπολοίπων μπορεί να εξάγει κάποιος αβίαστα το συμπέρασμα ότι επιβεβαιώνονται οι αρχικές μελέτες που έκαναν λόγο για τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου.
Μετά από αυτές τις εξελίξεις τα Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛΠΕ) στις 8 Οκτωβρίου του 2000 ανακοινώνουν μεγάλες επενδύσεις στην Ερευνα νέων κοιτασμάτων καθώς και στην συμμετοχή σε πετρελαϊκές έρευνες στο Εξωτερικό. Φυσικά στις εξελίξεις η συμμετοχή των Γερμανών συμβούλων ήταν καθοριστική.

Πολιτική πίεση με ονοματεπώνυμο: Πίρι Ρέις

Φτάνουμε λοιπόν στο 2001 όπου οι Τούρκοι παρά το καλό κλίμα που επικρατεί στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις ανακοινώνουν την κάθοδο στο Ν. Αιγαίο του «Πίρι Ρέις» αναστατώνοντας τους Ελληνες και Τούρκους διπλωμάτες οι οποίοι σχεδίαζαν την συνάντηση Παπανδρέου - Τζέμ. Η ύφεση που παρουσίασαν οι Τουρκικές παραβιάσεις του FIR Αθηνών την προηγούμενη χρονιά φαίνεται ότι σταμάτησαν αφού - με εξαίρεση το πρώτο δίμηνο του 2001- οι Τούρκικές παραβιάσεις παρουσίασαν μια εκρηκτική αύξηση μετά την διαφαινόμενη συνεργασία των Ρωσικών Εταιριών Yokos και Lucoil-Petrola ως στρατηγικοί επενδυτές σε έρευνες στο Νότιο Αιγαίο αλλά και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας. Φυσικά η Ρωσία ήθελε ως αντιστάθμισμα να γίνει ο αποκλειστικός προμηθευτής φυσικού αερίου (μέσω του Αγωγού Μπουργκας-Αλεξανδρούπολης) της Ελλάδας κάτι που προξένησε ταραχή στους Εμπορικούς ακολούθους πολλών ξένων πρεσβειών στην Αθήνα. Ετσι η Τουρκία ανακοίνωσε ότι το «Πίρι Ρέις» θα προβεί σε νέες «επιστημονικές» έρευνες όλο το διάστημα του Ιουνίου στο Ν. Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η κινητοποίηση ήταν άμεση και ο Γ. Παπανδρέου έσπευσε να συναντήσει τον Ι. Τζεμ ο οποίος δήλωσε τελικά ότι το «Πίρι Ρέις» δεν θα πραγματοποιήσει έρευνες σε Ρόδο, Κάρπαθο και Καστελόριζο όπου η Ελληνική υφαλοκρηπίδα δεν έχει προσδιοριστεί. Η ελληνική κυβέρνηση έσπευσε στην αρχή να αποσιωπήσει το γεγονός αλλά ήταν αργά, αφού η είδηση είχε διαρρεύσει μέσω των Aegean Times σε 40.000 αποδέκτες. Η επιλογή του χρόνου δεν ήταν καθόλου τυχαία αφού την ίδια περίοδο διεξαγόταν και στην περιοχή η τουρκική ναυτική άσκηση «Θαλασσόλυκος» (Ντενίζ Κορντούμ)

Mετά τα Δωδεκάνησα και η ΚΥΠΡΟΣ - Aεροδιάδρομοι G-18 και R-19. Γιατί θέλουν τόσο πολύ οι Τούρκοι τον έλεγχο αυτής της περιοχής;

Παράλληλα σύμφωνα με δημοσιεύματα του Κυπριακού τύπου, τον Απρίλιο του 2001, Ν.Ανατολικά του νησιού προς την πλευρά της Αιγύπτου, ανακαλύφθηκαν μεγάλα κοιτάσματα πετρελαίου, γεγονός που όπως αναφέραμε στην αρχή είχε προκαλέσει τα ειρωνικά σχόλια του ύπατου αρμοστή του νησιού. Όμως το πόσο δίκιο είχε ο Κυπριακός Τύπος αποδείχτηκε στις 22 Αυγούστου του 2001 όταν με βάση κάποιες φωτογραφίες από δορυφόρους εμφανίστηκαν στην Κυπριακή εφημερίδα «Φιλελεύθερος» και αποκαλύφθηκε ότι η Κυπριακή Κυβέρνηση βρίσκεται ήδη σε συνεννόηση με Αγγλικές εταιρίες για περαιτέρω έρευνες. Μάλιστα η Αγγλική εταιρία Spectrum που ειδικεύεται στις χαρτογραφήσεις βυθών έσπευσε να προσφέρει την βοήθειά της στους Κυπρίους. Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους ακολούθησε η επίσκεψη του Αιγύπτιου υπουργού πετρελαίου στη Μεγαλόνησο και οι πρώτες επαφές με τη Συρία όπου επισπεύτηκε η ρύθμιση των εκκρεμοτήτων που υπάρχουν στην υφαλοκρηπίδα των κρατών αυτών. Οι εξελίξεις αυτές οδήγησαν τον Ραούφ Ντενκτάς να δηλώσει ότι «θα διεκδικήσει το μερίδιό του από τα πετρέλαια αυτά» λέγοντας ότι «αν η Κύπρος έχει όντως πετρέλαια δύο πράγματα θα συμβούν: Είτε η Τουρκία θα καταλάβει ολόκλρη την Κύπρο είτε χάριν των πετρελαίων το Κυπριακό θα λυθεί στο άψε-σβήσε»

Πλαγκτόν αντί ... πετρελαίου

Φυσικά το «Πίρι Ρέις» και οι Τούρκοι δεν ξέχασαν ποτέ τον θησαυρό του ΜΠΑΜΠΟΥΡΑ αφού στις 19 Ιανουαρίου του 2002 το ξαναέβγαλαν από τη Σμύρνη και για 15 μέρες έκοβε βόλτες πότε στον Κόλπο του Ξηρού και πότε Ν.Ανατολικά της Θάσου. Διάφορες εφημερίδες όπως η ελευθεροτυπία ανέλαβαν το έργο του κατευνασμού της κοινής γνώμης, αφού όταν άρχισε ο θόρυβος γύρω από τη νέα έξοδο του «Πίρι Ρέις», έσπευσαν να πληροφορήσουν το κοινό ότι το σκάφος ερευνά το ... πλαγκτόν. Ετσι σώθηκαν οι συνομιλίες Παπανδρέου Τζεμ που ακόμη συνεχίζονται.
Η έρευνα των Aegean Times αν και δεν ολοκληρώθηκε ακόμη καταδεικνύει την σημασία των πετρελαίων του Αιγαίου και της Κύπρου και δίνει μια άλλη διάσταση στο θέμα των διαφορών μας με την Τουρκία. Ο ΜΠΑΜΠΟΥΡΑΣ και τα κοιτάσματα στη Γαύδο (Ν.Δ. της Κρήτης) βγήκαν οριστικά από το ψυγείο όπου είχαν τεθεί από τον Παπανδρέου - Οζάλ. Οι πολιτική του Γιάννου Παπαντωνίου ώθησε πολύ μπροστά τις έρευνες στον Ελληνικό θαλάσσιο χώρο και οι τούρκοι απαίτησαν μερίδιο στο Β.Α. τμήμα. Όταν αργά κατάλαβαν ότι ο ΜΠΑΜΠΟΥΡΑΣ δεν είναι το μοναδικό κοίτασμα αλλά υπάρχει πληθώρα κοιτασμάτων και στο Ν. Αιγαίο επεχείρησαν να ελέγξουν την περιοχή αυτή. Επεκτείνοντας το παιχνίδι ο έλεγχος της περιοχής του Ν.Α. Αιγαίου οδηγεί εκεί που πραγματικά παίζονται τεράστια συμφέροντα. Η λεκάνη της Α. Μεσογείου.

Tελικά αυτά τα περίφημα κοιτάσματα βρίσκονται σε περιοχές που προκαλούν θερμά επεισόδια;

Για να κατανοήσει κάποιος καλύτερα το μέγεθος των κοιτασμάτων που υπάρχουν στο Αιγαίο παραθέτουμε στο χάρτη τις ακριβείς περιοχές όπου όχι απλά υπάρχουν ενδείξεις για την ύπαρξη πετρελαίου αλλά έχουν πραγματοποιηθεί μελέτες με θετικά απότελέσματα. Mε μια προσεκτική παρατήρηση θα διαπιστώσετε ότι οι "γκρίζες ζώνες" δεν είναι τίποτε άλλο παρά πετρελαιοφόροι ορίζοντες.
1.. Κοίτασμα της θέσης Μπάμπουρας: Περιεκτικότητα 1 με 1.1 δις βαρέλια
1.a. Κοίτασμα «Δομή EAST Θάσου» ανατολικά της Θάσου. Περιεκτικότητα 250.000.000 βαρέλια χαμηλού ειδικού βάρους και 380.000.000 βαρέλια υψηλού ειδικού βάρους. Επίσης 1,5 cm3 φυσικού αερίου. Βάθος μέχρι 4300 πόδια. Εκμετάλλευση NAPC Π Κοινοπραξία βορείου Αιγαίου. Στη ίδια περίπου θέση βρίσκεται το κοίτασμα «Βόρειος Πρίνος, Νέα Πέραμος, Αθως». Περιεκτικότητα 400 εκ.βαρέλια, ποιότητας χαμηλού ειδικού βάρους.
1.b. Κοιτάσματα Επανομής-Σιθωνίας και Θερμαϊκού (80 εκατ. βαρέλια)
2 και 2.a. Πετρελαιοφόρος ορίζοντας Β.Α. Αιγαίου. Στις 3 περιοχές που σημειώνονται έχουν έκδηλώσει ενδιαφέρον αμερικανικές εταιρίες και έχουν κινήσει το ενδιαφέρον του πατέρα Μπους ο οποίος έχει επισκευτεί 2 φορές την περιοχή αυτή. Και στα 3 κοιτάσματα υπολογίζεται ότι υπάρχουν πάνω από 320.000.000 βαρέλια
3.. Κοίτασμα Ικαρίας Π 120.000.000 βαρέλια
4.. Κοίτασμα με άλλα 70.000.000 βαρέλια
5.. και 6.. Κοιτάσματα Κρήτης που ξεπερνούν το 1 δις βαρέλια. Ένα από αυτά βρίσκεται πολύ κοντά στη ΓΑΥΔΟ
7.. Κοίτασμα Δωδεκανήσου κοντά στο Καστελόριζο. 150.000.000 βαρέλια
8.. Κοίτασμα Κυκλάδες (100 εκατ. βαρέλια)
9.. Κοίτασμα Σκόπελος( 60 εκατ. βαρέλια)
Επίσης Βόρεια και Νότια της Λέσβου υπάρχουν άλλα δύο κοιτάσματα που το 90% του πετρελαιοφόρου ορίζοντα βρίσκεται εντός της Τουρκικής επικράτειας.

Οι γεωτρήσεις

Μέχρι το 1999 είχαν πραγματοποιηθεί στην Ελλάδα 172 γεωτρήσεις και από αυτές μόνο οι 12 έγιναν στο Αιγαίο. Η πρώτη φορά που πραγματοποιήθηκε γεώτρηση στο Νότιο Αιγαίο ήταν κατά την περίοδο 1963-1965 όταν η εταιρία SAFOR πραγματοποίησε στη Ρόδο δυο χερσαίες γεωτρήσεις που απέβησαν άγονες.
Αλλη μια εταιρία επεχείρησε έρευνες στο Νότιο Αιγαίο ήταν η εταιρία OCEANIC, αμερικανικών συμφερόντων, κάνει έρευνες στο Αιγαίο αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Με την ανατροπή της Χούντας η κυβέρνηση Καραμανλή κάνει σύμβαση μεταξύ της ελληνικής Δημόσιας Επιχείρησης Πετρελαίου (ΔΕΠ) και της DENISON CORPORATION, που είναι μια από τις δυο ισχυρότερες στην αγορά πετρελαιοειδών στον κόσμο. Αυτή η σύμβαση Καραμανλή προέβλεπε γεωτρήσεις στη Θάσο και επέκτασή τους σε ολόκληρο το Αιγαίο.
Παρά το γεγονός ότι η Τουρκία έβγαλε το ωκεανογραφικό "ΧΟΡΑ" το 1976 οι έρευνες συνεχίστηκαν. Όταν ανέλαβε ο Ανδρέας Παπανδρέου οι έρευνες διενεργήθηκαν από το 1981 έως το 1986 με την διαφορά ότι στο παιχνίδι μπήκε τότε και η ARAMCO, η οποία μαζί με την DENISON διεκδικούσαν τα πετρέλαια στο Αιγαίο. Διευκρινίζουμε ότι η ARAMCO αποτελούσε τότε κοινοπραξία των εταιριών TEXACO, SOCAL, ESSO, MOBIL. Η DENISON ανήκε στην πολυεθνική OXYDENTAL (του Αrmand Hammer, ο οποίος είχε αναλάβει διαμεσολαβητικό ρόλο μεταξύ Ρήγκαν και Γκορμπατσόφ για να φθάσουν στη συμφωνία της Γιάλτας) και υποστηριζόταν από το Σταίητ Ντηπάτρμεντ.
Όταν η ΟΧΥDENTAL άρχισε να αισθάνεται την ασφυκτική πίεση της Αραβικής ΑRAMCO και την διάθεση του Παπανδρέου να δώσει το φιλέτο του «Μπάμπουρα» στους Αραβες ζήτησε την παρέμβαση του Στέιτ Ντηπάρτμεντ. Ακολούθησε το 1987 η ανοιχτή απειλή του Τούρκου πρωθυπουργού Τουργκούτ Οζάλ να απειλήσει με πόλεμο την Ελλάδα. Για όσους θυμούνται τότε ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία που αμφισβητήθηκε ανοιχτά η ισορροπία 7 προς 10. Στις εφημερίδες της εποχής έκανε την εμφάνισή του ένα έγγραφο αυτό (με ημερομηνία 21 Μαρτίου 1987) το οποίο είχε την υπογραφή του τότε υπουργού Αμυνας της Αμερικής Κάσπαρ Ουάϊνμπεργκερ και απευθυνόταν στον αρχιστράτηγο του ΝΑΤΟ Ρίτσαρντ Περλ το οποίο έδωσε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία στους Τούρκους να αμφισβητήσουν το νομικό καθεστώς της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο.
Όταν το ωκεανογραφικό των Τούρκων "ΣΙΣΜΙΚ" κάνει την εμφάνιση του ανοικτά της Λέσβου συνοδευόμενο από αντιτορπιλικά και φρεγάτες, ενώ η 4η Αποβατική Στρατιά της Σμύρνης τίθεται σε πλήρη ετοιμότητα, η Ελλάδα και Τουρκία φθάνουν στα πρόθυρα πολέμου.
Προσέξτε τώρα! Ο Παπανδρέου κατανοώντας καλά την Αμερικανική Πολιτική κάνει μια κίνηση καλής θέλησης, βάζοντας τον τότε υπουργό Βιομηχανίας Αναστάσιο Πεπονή να δηλώσει ότι δεν τίθεται θέμα εξαγοράς μετοχών της DENISON από την ελληνική ΔΕΠ. Ετσι φθάσαμε στο Νταβός, όπου και επίσημα πλέον δέχθηκε η Ελλάδα ότι το ζήτημα των πετρελαίων του Αιγαίου αποτελεί διεθνή και όχι εσωτερική της υπόθεση. Εκεί λοιπόν Παπανδρέου και Οζάλ συμφώνησαν να σταματήσουν οι έρευνες για τα πετρέλαια στη Θάσο και να μπει στο ράφι το κυπριακό πρόβλημα. Αργότερα, όπως είναι γνωστό, η Ελλάδα αποκήρυξε το Νταβός καθώς ο Ανδρέας Παπανδρέου είπε το περίφημο "mea culpa" "ήταν λάθος".
Το 1991 ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης συναντιέται στο Παρίσι με τον τότε πρωθυπουργό της Τουρκίας Μεσούτ Γιλμάζ με θέμα το Κυπριακό. Στο περιθώριο της συνάντησης έκαναν την εμφάνισή τους δύο χάρτες όπου καταγράφονταν οι εταιρίες στις οποίες έχουν ανατεθεί κατά καιρούς οι έρευνες ελληνικών πετρελαϊκών κοιτασμάτων τόσο στο Βόρειο όσο και στο Νότιο Αιγαίο. Μέχρι τότε όλες οι αναθέσεις είχαν γίνει σύμφωνα με το νόμο 98/75. Στους χάρτες αυτούς υπήρχαν τα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας σχηματισμένα με μια μπλε γραμμή. Στον δεύτερο χάρτη υπήρχαν όλες οι αμφισβητούμενες περιοχές της ελληνικής υφαλοκρηπίδας που διεκδικούσε η Αγκυρα με κόκκινες διαγραμμίσεις. Κατά την περίοδο αυτή εισέρχεται στο παιχνίδι των ερευνών στο Αιγαίο και η Γαλλική εταιρία Beicip.
Το 1994 αρχίζει μια νέα φάση, που κατέληξε στην εκμετάλλευση του "Πρίνου". Το ίδιο διάστημα όμως συνέπεσε και η ένταση στις σχέσεις των δύο χωρών. Μέχρι αυτή την χρονιά οι Αμερικανικές εταιρίες σαφώς και γνώριζαν περισσότερα από τις Ελληνικές Κυβερνήσεις σχετικά με την ύπαρξη πετρελαίου στο Αιγαίο αλλά οι οικονομικές συγκυρίες ωθούσαν τις πετρελαϊκές εταιρίες στην μη εκμετάλλευση αυτών των κοιτασμάτων.
Από τότε πολλές εταιρίες έχουν αναλάβει την έρευνα για κοιτάσματα πετρελαίου. Το 1995 αποτέλεσε μια χρονιά «σταθμός» στην έρευνα που πραγματοποιήσαμε. Το Καλοκαίρι της χρονιάς αυτής ο τότε Πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου, λαμβάνει ένα άκρως απόρρητο σήμα από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών. Στο έγγραφο αυτό σύμφωνα με απόλυτα εξακριβωμένες πληροφορίες ένας Αμερικανικός δορυφόρος υψηλότατης τεχνολογίας ανακάλυψε και φωτογράφισε κοιτάσματα πετρελαίου στο Νοτιοανατολικό Αιγαίο. Στην ενημέρωση της ΕΥΠ γινόταν λόγος για ένα κοίτασμα που ξεκινάει από τις βραχονησίδες Ιμια και κάνοντας ένα "S" και καταλήγει στη Γαύδο. Πολλά ΜΜΕ τότε έσπευσαν να γράψουν ότι η αποκάλυψη πετρελαίου στο Αιγαίο θα είχε γνωστοποιηθεί από τους Αμερικανούς και στις αρμόδιες Τουρκικές Υπηρεσίες. Ακολούθησαν η κρίση των Ιμίων καθώς και η ανοιχτή αμφισβήτηση της Ελληνικότητας της Γαύδου.

1987: H χρονιά που ανακαλύφθηκαν οι Γκρίζες Ζώνες

Στις 22 Σεπτεμβρίου του 1997 μια συνέντευξη στους FINANCIAL TIMES πυροδοτεί αλυσιδωτές αντιδράσεις στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, ο τότε διευθυντής πετρελαίων του Πρίνου στην Ελλάδα δήλωσε στους F.T. ότι « Μετά τον Μάρτιο του 1987 καθιερώθηκαν ουσιαστικά στην περιοχή "γκρίζες" οικονομικά ζώνες και δεν επιτρέπονται από την Ελληνική Κυβέρνηση γεωτρήσεις πέραν των 6 μιλίων, αλλά πάνω από την ελληνική υφαλοκρηπίδα.»

Μάλιστα ο ίδιος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Ρέππας είχε παραδεχτεί ότι η γεώτρηση στην περιοχή είχε ακυρωθεί λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «Το 1987 υπήρξε "χρονιά τομή". Θυμάστε τι έγινε τότε και γνωρίζετε πολύ καλά με ποια συνέπεια η Ελληνική Κυβέρνηση υπερασπίστηκε τα συμφέροντα και τα δικαιώματα της χώρας. Δεν υπάρχει πρόοδος για το συγκεκριμένο θέμα, λόγω της στάσης που κρατάει η άλλη πλευρά. Βεβαίως, γνωρίζετε επίσης τις διαφωνίες οι οποίες διατυπώνονται από πολλές πλευρές για το εύρος, για την έκταση των θαλασσίων υδάτων, στα οποία έχει την κυριαρχία και την ασκεί κάθε χώρα. Εμείς έχουμε ξεκάθαρες θέσεις σ` αυτό. Και βεβαίως, το αρμόδιο υπουργείο αναλαμβάνει πρωτοβουλίες σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, προκειμένου να αξιοποιήσουμε τα κοιτάσματα που πιθανώς υπάρχουν. Για το συγκεκριμένο θέμα και τις σχετικές λεπτομέρειες, πιστεύω ότι όταν απευθυνθείτε αρμοδίως θα τις έχετε. Αυτό το οποίο κάνουμε είναι να διασφαλίζουμε τα συμφέροντά μας, αφού λάβουμε υπόψη μας γενικότερες συνθήκες και προϋποθέσεις οι οποίες πρέπει να υπάρχουν, ώστε να προωθούμε την πολιτική μας χωρίς να δημιουργούμε προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν. Με άλλα λόγια, να μη δημιουργούμε προβλήματα μόνοι μας, στον εαυτό μας.»
Στην καθιερωμένη ενημέρωση των συντακτών εκείνης της ημέρας έγινε ένας πολύ σημαντικός διάλογος ανάμεσα στους δημοσιογράφους και στον κ. Ρέππα ο οποίος παρατίθεται αυτούσιος:
ΜΑΡΔΑΣ: Από εδώ και πέρα. Θέλω να ρωτήσω το ελληνικό κράτος διατηρεί το δικαίωμα να κάνει έρευνες πετρελαίου πάνω στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, ανοιχτά της Θάσου;
ΡΕΠΠΑΣ: Το ελληνικό κράτος διατηρεί στο ακέραιο όλα τα δικαιώματα τα οποία έχει και προβλέπονται από τις ισχύουσες διατάξεις, από το νομικό πλαίσιο το οποίο υπάρχει γι` αυτά τα θέματα. Οι χειρισμοί οι οποίοι γίνονται, αυτό λαμβάνουν υπόψη τους, όπως και άλλα στοιχεία τα οποία δεν μπορούμε να αγνοήσουμε.
ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ: Γιατί δεν κάνει τότε, κύριε Υπουργέ, γεωτρήσεις;
ΡΕΠΠΑΣ: Αυτό είναι κάτι για το οποίο δεν θα αποφασίσουμε εμείς εδώ. Είναι κάτι το οποίο το Υπουργείο που το χειρίζεται αρμοδίως ως αντικείμενο, θα το αντιμετωπίσει.
ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η Κυβέρνηση λέω, γιατί δεν κάνει;
ΡΕΠΠΑΣ: Ασφαλώς, η Κυβέρνηση θα κάνει αυτό το οποίο πρέπει να κάνει. Αλλά, δεν θα το κάνει υπό το βάρος των εντυπώσεων, αλλά υπό το πρίσμα της ευθύνης η οποία πρέπει να διακρίνει αυτές τις πρωτοβουλίες με γνώμονα το εθνικό συμφέρον, το συμφέρον του λαού μας. Να είστε σίγουροι ότι γίνεται το καλύτερο.
ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δηλαδή, το συμφέρον είναι να μην κάνει.
ΡΕΠΠΑΣ: Αυτό το λέτε εσείς.
ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ: Οχι. Αυτό μας λέτε εσείς.
ΡΕΠΠΑΣ: Αυτό το λέτε εσείς. Γιατί αυτό το θέμα το οποίο -όπως είπε ο κ. Μαρδάς- εδώ και πάρα πολλά χρόνια είναι σε εκκρεμότητα (από τότε έχουν μεσολαβήσει πολλές κυβερνήσεις) μας έχει απασχολήσει και μας απασχολεί. Είναι θέμα που έχει κριθεί γιατί έχει κατ` επανάληψη συζητηθεί δημοσίως. Και έχει αποτελέσει, αν θέλετε, ένα στοιχείο το οποίο συνεκτίμησε ο ελληνικός λαός, προκειμένου να σταθμίσει την ψήφο του. Λοιπόν, είναι ένα θέμα το οποίο χειριζόμαστε πολύ υπεύθυνα.
ΠΟΥΛΙΔΟΥ: Θέλω να ρωτήσω, τι γίνεται με τη διαδικασία των
Εμπειρογνωμόνων και αν έχει στείλει η Αθήνα την απάντηση της στο δεύτερο τουρκικό υπόμνημα.
ΡΕΠΠΑΣ: Εχει ετοιμαστεί και σήμερα αποστέλλεται η απάντηση των
Ελλήνων Εμπειρογνωμόνων.
ΠΟΥΛΙΔΟΥ: Κοινή συνάντηση προβλέπεται;
ΡΕΠΠΑΣ: Το θέμα αυτό της συνάντησης παραμένει ανοιχτό. Εχει "παγώσει" για την ώρα, επειδή ακριβώς θεωρούμε ότι δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις οι οποίες είναι απαραίτητες, δεν υπάρχει το κατάλληλο περιβάλλον.
ΦΑΣΟΥΛΑΣ: Κύριε Εκπρόσωπε, ανησυχεί και πόσο ανησυχεί η Ελληνική Κυβέρνηση μετά τις χθεσινές και προχθεσινές εξαγγελίες των Τούρκων για πρόσθετα στρατιωτικά μέτρα στην Κύπρο, θα ιδρύσουν στρατιές, θα ιδρύσουν μεραρχίες, τάγματα, ένα σωρό τέλος πάντων στρατιωτικές μονάδες. Κατά πόσο ανησυχεί η Ελληνική Κυβέρνηση;
ΡΕΠΠΑΣ: Η Ελληνική Κυβέρνηση προβληματίζεται, όταν η άλλη πλευρά εκφράζεται μ` έναν τέτοιο τρόπο, ο οποίος είναι δηλωτικός της απαρέσκειάς της σε πρωτοβουλίες που έχει αναπτύξει ο διεθνής παράγων, προκειμένου να υπάρχει εξομάλυνση των σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες. Αυτό το οποίο αναφέρετε εσείς ως ένταση εξοπλισμών στην άλλη πλευρά, μπορεί να είναι και μία απάντηση σε όλους εκείνους οι οποίοι θεωρούν
ότι η εξωτερική πολιτική που ασκεί η Κυβέρνηση δεν είναι
αποτελεσματική. Το ότι ενοχλείται η άλλη πλευρά, σημαίνει ότι έχουμε πετύχει, σε μεγάλο βαθμό, τους στόχους που θέσαμε ευθύς εξ αρχής, με αποτέλεσμα η άλλη πλευρά να οδηγείται σε τέτοιου είδους επιλογές και κινήσεις οι οποίες είναι αδιέξοδες. Και πρέπει να το πούμε αυτό, γιατί έτσι δεν πρόκειται να επιτύχει να λύσει οποιοδήποτε πρόβλημα. Αυτό το οποίο πρέπει να κάνει η Τουρκία, και οι εκπρόσωποί της, είναι από τη δική της πλευρά, με λόγους αλλά κυρίως με έργα να συμβάλλει, ώστε να υπάρχει μία εποικοδομητική προσέγγιση σε όλα τα προβλήματα τα οποία υπάρχουν στην περιοχή, με κορυφαίο το κυπριακό πρόβλημα, ώστε
να ανοίξουν από κει και πέρα οι δυνατότητες για μια προσέγγιση μεταξύ των δύο χωρών.

Τον Σεπτέμβριο του 1998 αρχίζει η γεώτρηση στον «Πρίνο Γ», σε απόσταση 2,5-3 ναυτικών μιλίων από τα ήδη υπό εκμετάλλευση κοιτάσματα του Πρίνου, τα οποία βρίσκονται δυτικά της Θάσου. Η έρευνα στον «Πρίνο Γ» διενεργείται με γεωτρύπανο της αμερικανικής εταιρείας Thronton, ενώ στην περιοχή εκτελούσε έρευνες μέχρι το τέλος του έτους το ειδικό ωκεανογραφικό σκάφος Western Pride.

O E. Κουλουμπής παραδέχεται την ύπαρξη πετρελαίων στο Αιγαίο

Κατά την περίοδο αυτή η Ελληνική Κυβέρνηση δέχεται τα πυρά της αντιπολίτευσης σχετικά με το καθεστώς που επικρατεί στις υποθαλάσσιες έρευνες στο Αιγαίο. Η πρώτη επίσημη παραδοχή Ελληνα Πολιτικού ότι στο Αιγαίο υπάρχει πετρέλαιο έγινε την Δευτέρα 27 Νοεμβρίου του 2000 από τον τ. υπουργό Ευάγγελο Κουλουμπή ο οποίος δημοσίευσε ένα άρθρο στο οποίο γίνεται σαφέστατη αναφορά στα όσα αναφέραμε στο πρώτο μέρος της έρευνάς μας για την ύπαρξη πετρελαίων στο Αιγαίο.
Ο τ. υπουργός αναφέρει συγκεκριμένα: "Εδώ και πολλά χρόνια Έλληνες και ξένοι επιστήμονες πίστευαν ότι υπάρχουν σημαντικά κοιτάσματα πετρελαίου στον Ελληνικό χώρο. Το μοναδικό όμως κοίτασμα που αξιοποιήθηκε μέχρι τώρα στην Ελλάδα είναι του Πρίνου στη θαλάσσια περιοχή της Θάσου. Ήταν ένα κοίτασμα σημαντικό που έδινε 30.000 βαρέλια και κάλυπτε περίπου το 10% των αναγκών της χώρας" (τώρα βρίσκεται στο τέλος του).
Στη χώρα μας έχουν γίνει εκτεταμένες έρευνες που κάλυψαν μεγάλα τμήματα του Ελληνικού χώρου. Κυρίως στο Ιόνιο και στο Αιγαίο.
Στο Ιόνιο, παρόλο που υπήρχαν σοβαρές ενδείξεις για ύπαρξη κοιτασμάτων (Παξοί, Ζάκυνθος) μετά από πολλές και δαπανηρές ερευνητικές εργασίες, τελικά βρέθηκε το 1983 στη θαλάσσια περιοχή του Κατάκωλου ένα μικρό κοίτασμα με πολύ υψηλό όμως κόστος εξαγωγής (1000 βαρέλια την ημέρα με κόστος 40 δολάρια το βαρέλι).
Αντίθετα στο Αιγαίο μετά από έρευνες είμαστε πια σίγουροι ότι υπάρχει πετρέλαιο. Σε δύο περιοχές έχουμε βέβαιες ενδείξεις ότι υπάρχουν σοβαρά κοιτάσματα που μπορεί να καλύψουν ακόμη και μέχρι το σύνολο των αναγκών της χώρας.
Το κακό όμως είναι ότι και οι δύο αυτές περιοχές αμφισβητούνται από τους Τούρκους.
1. Περιοχή κοντά στη Λήμνο και τη Μυτιλήνη. Από έρευνες που έγιναν υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις για ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου. Μάλιστα οι έρευνες που έγιναν από τη Γαλλική εταιρεία Beicip για λογαριασμό της ΔΕΠ δείχνουν εκτός από αυτή την περιοχή ότι υπάρχουν και άλλες πολύ ενδιαφέρουσες πετρελαϊκά περιοχές στο Νότιο Αιγαίο.
2. Περιοχή Μπάμπουρα ανατολικά της Θάσου. Είναι μια περιοχή που τμήματά της αμφισβητούνται από τους Τούρκους (βρίσκονται μεταξύ 6 και 12 μιλίων των Ελληνικών χωρικών υδάτων). Από έρευνες που έγιναν σ' αυτήν τη περιοχή υπάρχει βεβαιότητα για πετρελαϊκό δυναμικό που κυμαίνεται από 120 έως 200 εκατομμύρια απολήψιμα βαρέλια, που θα μπορούσε να καλύψει το 40% περίπου των αναγκών της χώρας και για πολλά χρόνια.
Για τα κοιτάσματα πετρελαίου στον Μπάμπουρα απειλήθηκε ελληνοτουρκική σύρραξη. Στην πρόθεση της Ελλάδας να προχωρήσει σε εκμετάλλευση των κοιτασμάτων στη θέση Μπάμπουρα η Τουρκία έγινε απειλητική «υπενθυμίζοντας» τη «συμφωνία» της Βέρνης (1976 Καραμανλής - Ετσεβίτ) και αργότερα τη «συμφωνία» της Βουλιαγμένης (1988 Παπανδρέου - Oζάλ). Τις δύο αυτές «συμφωνίες» που αναφέρουν οι Τούρκοι, η Ελλάδα, από ό,τι τουλάχιστον γνωρίζω, δεν δέχεται την ύπαρξή τους.
Πάντως ανεξάρτητα αν υπάρχουν ή δεν υπάρχουν μπροστά στα νέα δεδομένα των σχέσεων της Τουρκίας και με την Ελλάδα και με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις προοπτικές που διανοίγονται, πιστεύω ότι ο Έλληνας Υπουργός των Εξωτερικών έχει χρέος να βάλει το θέμα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Και συγκεκριμένα στα Μέτρα Oικοδόμησης Εμπιστοσύνης.

Λαφαζάνης: Γιατί δεν προχωρούμε σε εξορύξεις;

«Στη χώρα μας, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, υπάρχουν σοβαρές δυνατότητες, κατόπιν συστηματικών και επίμονων προσπαθειών, να εξευρεθούν σημαντικά και προσοδοφόρα κοιτάσματα πετρελαίου που θα άνοιγαν νέους δρόμους για την ελληνική οικονομία. Τα τελευταία, όμως, χρόνια η έρευνα για την ανεύρεση κοιτασμάτων πετρελαίου, που από το 98 έχουν αναλάβει τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ (ΕΛ.ΠΕ) στα οποία συγχωνεύθηκε η Δημόσια Επιχείρηση Πετρελαίου- Έρευνα και Εκμετάλλευση Υδρογονανθράκων (ΔΕΠ-ΕΚΥ), έχει υποβαθμιστεί απολύτως μέχρι πλήρους εγκαταλείψεως. Είναι χαρακτηριστικό γι αυτό ότι οι δαπάνες για έρευνα πετρελαίου ακολουθούν χρόνο με το χρόνο φθίνουσα πορεία (΄98- 1,4 δις, ΄99- 0,5 δις) με αποτέλεσμα το 2000 να έχει διατεθεί το ασήμαντο ποσό των 300 εκ. δραχμών, ενώ το σχετικό ανθρώπινο ερευνητικό δυναμικό έχει μειωθεί από 269 εργαζόμενους σε μόλις 70 εργαζόμενους σήμερα.»
Φυσικά τα παραπάνω δεν θα είχαν ιδιαίτερη σημασία αν αποτελούσαν αποτέλεσμα κάποιας έρευνας δημοσιογραφικής. Δυστυχώς όμως τα παραπάνω ανήκουν σε Ελληνα Βουλευτή και μάλιστα σε επερώτηση στη Βουλή. Πρόκειται για τον βουλευτή κ. Λαφαζάνη ο οποίος στις 29 Μαρτίου 2001 κατέθεσε την ερώτηση που αν μη τι άλλο αποδεικνύει ότι έρευνες στο Αιγαίο γινόντουσαν και μάλιστα με θετικά αποτελέσματα.
Οι εταιρίες στις οποίες είχε ανατεθεί από την Ελληνική κυβέρνηση η έρευνα πετρελαίων στο Αιγαίο είναι Πολυεθνικές. Πρόκειται για τις, ΤRITON, MOL, UNION TEXAS και όχι μόνο. Ειδικά για τις εταιρίες αυτές πιστεύεται ότι το Ελληνικό Δημόσιο δεν έχει σαφή εικόνα των αποτελεσμάτων των ερευνών που πραγματοποίησαν.
Στην Απογευματινή της 10/2/2002 δημοσιεύτηκε ένα άρθρο σχετικά με τα σημεία που θα συζητούσαν οι Παπανδρέου-Τζεμ στην Κων/λη στις 12/2. Ένα από αυτά τα θέματα σύμφωνα με την εφημερίδα ήταν και το πετρέλαιο!
Ο καθηγητής κ. Λέκκας σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα «ΡΟΔΙΑΚΗ» αλλά και σε συνεργάτη των Aegean Times, απέρριψε κάθε πιθανότητα ύπαρξης πετρελαίων στο Αιγαίο. Απορίας άξιο είναι όμως ότι απέρριψε την ύπαρξη ακόμη και του κοιτάσματος της θέσης «Μπάμπουρας» στο Β. Αιγαίο λέγοντας χαρακτηριστικά ότι ακόμη και αν υπάρχουν κοιτάσματα πετρελαίου στο Αιγαίο αυτά είναι αμελητέα αφού πριν 15 εκατομμύρια χρόνια η σημερινή Ελλάδα αποτελούσε μια χερσόνησο γης και πουθενά δεν υπήρχε θάλασσα που αποτελεί τον απαραίτητο παράγοντα για την δημιουργία πετρελαίου. Όμως η άποψή του αυτή έρχεται σε αντίθεση με αυτή του τ. Κοσμήτορα της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ κ. Παπαγεωργόπουλου ο οποίος έχει παραδεχτεί δημόσια την ύπαρξη του κοιτάσματος στη θέση «Μπάμπουρα» λέγοντας χαρακτηριστικά ότι με την τότε τεχνολογία η μέγιστη ποσότητα πετρελαίου που μπορεί να αντληθεί από αυτό το κοίτασμα φτάνει τα 200.000.000 βαρέλια, ποσότητα που αρκεί να καλύψει το 40% των εθνικών μας αναγκών για 25 χρόνια. Φυσικά η άποψη του κ. Λέκκα για το Ν. Αιγαίο ελέγχεται αφού με βάση τις έρευνες που έχει κάνει η Γαλλική εταιρία Βeicip έχουν πραγματοποιηθεί τουλάχιστον δύο διδακτορικά σε Γαλλικά Παν/μια που παραδέχονται την ύπαρξη πετρελαίων στο Καστελόριζο και Δυτικά της Ρόδου. Στα διδακτορικά αυτά αναφέρεται ότι μία από τις γεωλογικές προϋποθέσεις για την ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου είναι η ύπαρξη ιζηματογενών πετρωμάτων. Στην περίπτωση του Αιγαίου, τα πετρώματα αυτά άρχισαν να σχηματίζονται πριν 150 εκατομμύρια χρόνια, όταν στη θέση της Ελλάδος υπήρχε θάλασσα. Σταδιακά, μέχρι πριν 13 εκατομμύρια χρόνια, αναδύθηκε η Αιγαϊδα, μια τεράστια χερσόνησος που ένωνε την Ελλάδα με τη Μικρά Ασία. Πριν από 5 εκατ χρόνια, λόγω των τεκτονικών ανακατατάξεων, η Μεσόγειος χώρισε τη γη στα δύο. Στο υπέδαφος του Αιγαίου λοιπόν υπάρχουν οι προϋποθέσεις (ιζηματογενή πετρώματα και ζωντανοί οργανισμοί) που εγκλωβίστηκαν στο υπέδαφος και μετά από εκατομμύρια χρόνια μετασχηματίσθηκαν σε υδρογονάνθρακες.
Στον επίλογο αυτής της έρευνας έχουμε να παρατηρήσουμε ότι αρκετοί ήταν αυτοί που πρότειναν την μη δημοσιοποίηση των στοιχείων της έρευνας επικαλούμενοι την αντίδραση των Τούρκων οι οποίοι εποφθαλμιούν τα κοιτάσματα πετρελαίου του Αιγαίου. Η απάντησή μας σε όλους αυτούς προέρχεται από το στόμα ανώτερου Κυβερνητικού παράγοντα ο ποίος δήλωσε «ΝΑ ΕΙΣΤΕ σίγουροι ότι ακόμη και αν δεν υπήρχαν τα πετρέλαια οι τούρκοι θα έβρισκαν χίλιους λόγους για να προβάλλουν τις διεκδικήσεις τους». Μήπως τελικά σήμερα που οι Τούρκοι έχουν ρίξει το βάρος στα κοιτάσματα της Κασπίας είναι η καλύτερη περίοδος για να κάνουμε επιτέλους αυτό που επί 30 χρόνια καθυστερούμε;
Οσο γι αυτούς που πιστεύουν ότι στο Αιγαίο δεν υπάρχει πετρέλαιο ας ανατρέξουν στα αρχεία του τ. υπουργείου Βιομηχανίας και θα διαπιστώσουν ότι σχεδόν το μισό Αιγαίο έχει δεσμευτεί από ξένες πολυεθνικές εταιρίες για αποκλειστική έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων. Αν η θεωρία του κ. Λέκκα ευσταθούσε δεν υπήρχε περίπτωση οι μεγαλύτερες εταιρίες πετρελαίου κυριολεκτικά να «σφάζονται» ποια θα αποκτήσει το αποκλειστικό δικαίωμα ερευνών από την Ελληνική Κυβέρνηση.

http://www.aegeantimes.gr/article.asp?id=2688&type=4




Hellas oil

Του Γ. Ι. ΔΗΜΗΤΡΟΜΑΝΩΛΑΚΗ

Ο κύβος ερρίφθη. Η κυβέρνηση ύστερα από μυστικές διεργασίες περίπου 3 μηνών φέρεται, σύμφωνα με πληροφορίες, αποφασισμένη να εξετάσει την πιθανότητα διενέργειας διεθνούς διαγωνισμού προκειμένου να παραχωρήσει σε διεθνή όμιλο τα δικαιώματα έρευνας, εξόρυξης και αξιοποίησης των πετρελαϊκών κοιτασμάτων της χώρας.

Τους τελευταίους μήνες στο υπουργείο Ανάπτυξης επικρατεί αναβρασμός, καθώς στις αρχές Σεπτεμβρίου (όπως είχε αποκαλύψει η «Οικονομία» στις 4/9/2005) επισκέφθηκε τον υπουργό Δημήτρη Σιούφα και τον υφυπουργό Οικονομίας Πέτρο Δούκα ένας από τους ισχυρότερους άνδρες στον πετρελαϊκό χώρο, ο πρόεδρος της Royal Dutch-Shell (για το τμήμα της εμπορίας), δρ Ρομπ Ρουντς. Το στέλεχος της πολυεθνικής εταιρείας εξήγησε τότε στους δύο υπουργούς ότι στα στρατηγεία του Λονδίνου και των ΗΠΑ έχουν σχεδιάσει λεπτομερείς γεωπολιτικούς χάρτες, οι οποίοι δείχνουν ότι η χώρα μας παρουσιάζει ενδιαφέρον για έρευνες.

Τα στοιχεία μάλιστα έδειχναν ότι οι πιθανότητες άντλησης και εκμετάλλευσης αργού πετρελαίου είναι 3%, δηλαδή υψηλότερες σε σχέση με το 0,8% που απαιτείται για να ξεκινήσουν έρευνες σε κοιτάσματα. Ο ίδιος αποκάλυψε μάλιστα μεταξύ άλλων ότι οι περιοχές (σύμφωνα με την αγγλο-ολλανδική πολυεθνική Royall Dutch-Shell) που προσφέρονται για έρευνα και εκμετάλλευση βρίσκονται κυρίως σε τρεις ζώνες:

* Στο Κεντρικό και Βόρειο Αιγαίο.

* Στο Ιόνιο Πέλαγος από τον άξονα ανοιχτά της βορειοδυτικής Πελοποννήσου ώς τους Παξούς.

* Στις ακτές της Ηπείρου, στο ύψος της Πάργας.

Σύμφωνα με τις ίδιες αναλύσεις, στη Δυτική Ελλάδα, ανάμεσα στα Ιόνια Νησιά και στις ακτές της Στερεάς ώς τις ακτές της Ηπείρου, πιθανολογείται ότι υπάρχουν αποθέματα αποτελούμενα από τουλάχιστον 2 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο, τα οποία καλύπτουν, εφόσον γίνουν οι κατάλληλες επενδύσεις και αντληθούν, τις πετρελαϊκές ανάγκες της χώρας μας για 20 χρόνια (σ.σ.: η Ελλάδα καταναλώνει 100 εκατομμύρια βαρέλια τον χρόνο σε κατεργασμένα προϊόντα).

Τι θα γίνει με τα κοιτάσματα του Αιγαίου

Ο Ρ. Ρουντς προσπάθησε σε εκείνη τη συνάντηση, όπως αναφέρουν σχετικές πληροφορίες, μέσω του Δημήτρη Σιούφα να διασφαλίσει την υπόσχεση ότι θα παραχωρηθούν οι σχετικές άδειες από τα Ελληνικά Πετρέλαια που κατέχουν τα δικαιώματα, όμως ο αρμόδιος υπουργός απέφυγε να δεσμευτεί.

Εκτοτε με απόλυτη μυστικότητα ξεκίνησε ένας μαραθώνιος από το οικονομικό και το διπλωματικό επιτελείο της κυβέρνησης, καθώς το μεγαλύτερο πρόβλημα εστιάζεται στην παραχώρηση των κοιτασμάτων που βρίσκονται σε περιοχές του βορειοανατολικού Αιγαίου τις οποίες επιχειρεί να αμφισβητήσει η Τουρκία. Σε αυτές η Royal Dutch-Shell εκτιμά μεν ότι έχει σημαντικές πιθανότητες για εξεύρεση κοιτασμάτων που μπορούν να αντληθούν και να εκμεταλλευθούν, όμως η ελληνική διπλωματία ανησυχεί για τις αντιδράσεις που υπάρχουν από την τουρκική πλευρά.

Κορυφαίο στέλεχος του οικονομικού επιτελείου έλεγε στην «Οικονομία» ότι «στην περίπτωση αυτή θα είμαστε πολύ προσεκτικοί, αφού δεν επιθυμούμε να ανακινηθούν προβλήματα διπλωματικής υφής με την Τουρκία. Εφόσον η κυβέρνηση λάβει την οριστική απόφαση να προχωρήσει ένας διεθνής διαγωνισμός τότε ίσως να εξαιρεθούν οι περιοχές του Αιγαίου».

Πάντως, το ίδιο στέλεχος απεκάλυψε ότι στη συνάντηση του υπουργού Ανάπτυξης με τον Ρ. Ρουντς είχε γίνει η επισήμανση από τον πρόεδρο της πολυεθνικής ότι η εταιρεία που εκπροσωπεί μπορεί να μεσολαβήσει προς την πολιτική ηγεσία της Αγκυρας, για συνεκμετάλλευση των πετρελαίων, κάτι το οποίο όμως η ελληνική πλευρά απορρίπτει κατηγορηματικά. Η προοπτική αυτή, όμως, είναι βέβαιο ότι θέτει τις προσπάθειες επίλυσης του προβλήματος της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο σε νέο πλαίσιο.

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 11/12/2005

Copyright © 2005 Χ. Κ. Τεγόπουλος Εκδόσεις Α.Ε.

http://www.enet.gr/online/online_text?c=110&id=8557432


Μαύρος χρυσός και γκρίζα σενάρια

Του Γ.Χ. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι στο ελληνικό υπέδαφος ίσως υπάρχουν κοιτάσματα 2 ίσως και 4 δισ. βαρελιών.
«Γνωρίζουμε, με βάση τα στοιχεία που έχουμε συγκεντρώσει κατά καιρούς αλλά και τα θεωρητικά επιστημονικά μοντέλα, ότι είναι πιθανόν η Ελλάδα να "κάθεται" πάνω σε σημαντικά κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου. Ομως, σε ποιο βαθμό είναι εκμεταλλεύσιμα δεν θα το μάθουμε, εάν δεν ξεκινήσουν συστηματικές έρευνες και γεωτρήσεις». Αυτή είναι η μόνιμη επωδός των τεχνοκρατών που έχουν ασχοληθεί με τις έρευνες υδρογονανθράκων στη χώρα μας.

*Τα αποτελέσματα στηρίζουν την πεποίθηση ειδικών επιστημόνων που θεωρούνται επαΐοντες ότι στο ελληνικό υπέδαφος ίσως υπάρχουν κοιτάσματα 2-4 δισ. βαρελιών, η αξιοποίηση των οποίων θα μπορούσε, υπό προϋποθέσεις, να αναβαθμίσει σημαντικά την οικονομική και τη γεωπολιτική θέση της χώρας. Η άλλη όψη του νομίσματος, βέβαια, είναι ότι στις περισσότερες περιοχές του πλανήτη όπου το υπέδαφος κρύβει πλούτο (από τα διαμάντια της Σιέρα Λεόνε έως τα πετρέλαια της Μέσης Ανατολής)... γίνεται ή έχει γίνει πόλεμος.

Στην Ελλάδα, μετά το «θερμό επεισόδιο» του 1987, ο φόβος προβλημάτων με την Τουρκία έχει αναγάγει τις έρευνες για πετρέλαιο σε θέμα «ταμπού».

*Ετσι, τα στοιχεία που υπάρχουν και ως εκ της φύσεώς τους είναι απόρρητα παραμένουν «κλειδωμένα», χωρίς να έχουν αξιολογηθεί συνολικά από κάποιον κρατικό φορέα. Κατά καιρούς, κομμάτια των ερευνών εμφανίζονται σε διάφορα συνέδρια από ξένους ερευνητές ή άλλοτε «ακούγεται» ότι κάποια στοιχεία κυκλοφορούν (από πλάγιες οδούς) στα γραφεία πολυεθνικών. Επίσης, πολλοί από τους ξένους συμβούλους των κατά καιρούς υπουργών Ενέργειας έφυγαν με αρκετά στοιχεία στα χέρια τους. Ανάλογα, σε διεθνή συνέδρια παρουσιάζονται περισσότερα στοιχεία για το Αιγαίο (μέχρι τη Μύκονο!) από τούρκους ερευνητές, παρά από έλληνες, όπως επισημαίνουν επιστήμονες του χώρου.

*Σύμφωνα με πηγές που έχουν ασχοληθεί στο παρελθόν με τις έρευνες πετρελαίου, η κατάσταση σήμερα έχει ως εξής:

1. Ολες οι εκτιμήσεις, με βάση τα θεωρητικά μοντέλα και τις γεωχημικές μεθόδους, καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο ελλαδικός χώρος έχει πολλές περιοχές όπου πιθανόν υπάρχει πετρέλαιο.

2. Οι (απόρρητες) σεισμικές έρευνες («ακτινογραφία» της δομής του φλοιού της Γης, με τεχνητούς κραδασμούς) και οι γεωτρήσεις που έχουν γίνει προσδιορίζουν «πετρελαιοπιθανές» περιοχές στο Ιόνιο, την ηπειρωτική Ελλάδα και το Αιγαίο.

3. Στοιχεία για την ύπαρξη πετρελαίου στον ελλαδικό χώρο έχουν παρουσιαστεί και σε πρόσφατα συνέδρια.

4. Η άνοδος της τιμής του πετρελαίου αναβαθμίζει σημαντικά τα όποια κοιτάσματα υπάρχουν στην Ελλάδα. Το ίδιο γίνεται και με την εξέλιξη της τεχνολογίας, η οποία επιτρέπει πλέον και τον πιο εύκολο εντοπισμό των κοιτασμάτων, αλλά και την αποτελεσματικότερη εκμετάλλευση. Ακόμα και για τα «ξεχασμένα» κοιτάσματα του Κατακώλου και της Επανωμής που δεν θεωρούνταν εκμεταλλεύσιμα στο παρελθόν λόγω μεγάλης περιεκτικότηας σε διοξείδιο του άνθρακα και της μικρής ποσότητάς τους, επιδεικνύεται μεγάλο ενδιαφέρον σήμερα.

*Τα στοιχεία των ερευνών που ήδη έχουν γίνει έχουν καθοριστική σημασία, εξηγούν επιστήμονες που έχουν ασχοληθεί επί δεκαετίες με το θέμα, γιατί μια εταιρεία πρέπει να «ξέρει» πού έχει τις καλύτερες πιθανότητες επιτυχίας, για να επενδύσει τα τεράστια ποσά που κοστίζουν οι έρευνες πετρελαίου, ιδιαίτερα με τις νέες τεχνολογίες.

Ομοίως, η κυβέρνηση πρέπει να γνωρίζει όσο το δυνατόν περισσότερα για το μέγεθος της «πετρελαϊκής πίτας», ώστε να μπορεί να αξιολογήσει τα δεδομένα, να προχωρήσει σε διεθνείς διαγωνισμούς και να διαχειριστεί τις παραχωρήσεις διαφυλάσσοντας τα συμφέροντα της χώρας. Αλλά ακόμα και για να αποφασίσει πώς θα κινηθεί πολιτικά, σε θέματα υφαλοκρηπίδας, επί παραδείγματι.

*Ετσι, λένε οι ίδιες πηγές, είναι απαραίτητος ένας κρατικός φορέας, με δικό του μηχανισμό, ο οποίος θα στέκεται «απέναντι» στις εταιρείες και θα λειτουργεί συμβουλευτικά προς την κυβέρνηση, όπως υπάρχει σε όλες τις χώρες της Ευρώπης αλλά και οπουδήποτε αλλού γίνονται παραχωρήσεις.

Σήμερα, όμως, εξηγούν, ο φορέας αυτός δεν υπάρχει, καθώς η παλαιά κρατική ΔΕΠ-ΕΚΥ (η θυγατρική της Δημόσιας Επιχείρησης Πετρελαίου που ασχολούνταν με την έρευνα) σήμερα έχει ενσωματωθεί στα Ελληνικά Πετρέλαια τα οποία πλέον είναι ιδιωτική εταιρεία. Συνεργεία γεωτρήσεων και έρευνας, για παράδειγμα, δεν υπάρχουν πια.

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 11/12/2005

Copyright © 2005 Χ. Κ. Τεγόπουλος Εκδόσεις Α.Ε.


ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ στην Τρίπολη, οι λιβυκοί χάρτες ώς τα 200 μίλια!
Αγκάθι για Λιβύη... η Γαύδος

ΤΡΙΠΟΛΗ
Αποστολή: ΚΥΡΑ ΑΔΑΜ

Η Αθήνα επιθυμεί να επεκτείνει το ταχύτερο δυνατόν τη συνεργασία με τη Λιβύη στον ενεργειακό τομέα και στην άντληση πετρελαίου σε περιοχές που θα εκχωρηθούν σε ελληνικά συμφέροντα, αλλά προηγουμένως θα πρέπει να ρυθμιστεί ένα πρόσθετο εμπόδιο, που προέρχεται από την πλευρά της Λιβύης και μάλιστα το υπουργείο Ενεργείας της. Συγκεκριμένα, στους χάρτες, που από το 2004 έχει κυκλοφορήσει το λιβυκό υπουργείο Ενέργειας στο Διαδίκτυο, με τις περιοχές, χερσαίες και θαλάσσιες για πιθανά κοιτάσματα πετρελαίου, η ζώνη οικονομικής εκμετάλλευσης της Λιβύης στη θάλασσα εκτείνεται μέχρι τα 200 ν.μ. Ως εκ τούτου, στην περιοχή οικονομικής εκμετάλλευσής της στη Μεσόγειο, περιλαμβάνεται και η νήσος Γαύδος!

Από το 2004, η ελληνική κυβέρνηση έχει επιχειρήσει, με επισκέψεις υφυπουργών, μεταξύ των οποίων και του υφυπουργού Εξωτερικών Γ. Βαληνάκη, να θέσει «μαλακά» το θέμα αυτό στους Λίβυους αρμόδιους. Η «υπόσχεση» ήταν ότι στον επόμενο χάρτη για τα κοιτάσματα πετρελαίου της Λιβύης, θα έχει αφαιρεθεί η νήσος Γαύδος από τη ζώνη οικονομικής εκμετάλλευσης στη Μεσόγειο.

Ομως, ακόμα και μια τέτοια κίνηση δεν λύνει το θέμα, καθώς η Γαύδος παραμένει αμφισβητήσιμη, στον τομέα της οικονομικής εκμετάλλευσης, αφού το ελληνικό κράτος δεν έχει ακόμα ξεκαθαρίσει στα πόσα μίλια εκτείνεται η ελληνική οικονομική ζώνη. (Σ.σ. στην οικονομική ζώνη δεν ασκείται κυριαρχία και έτσι η Γαύδος δεν αποτελεί «γκρίζα ζώνη» για τη Λιβύη, όπως παλαιότερα το είχε επιχειρήσει σε ΝΑΤΟϊκό επίπεδο η Τουρκία πριν από μερικά χρόνια).

Το πρόβλημα αυτό, σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, δεν ετέθη από κυβερνητικούς παράγοντες στο τραπέζι των χθεσινών συνομιλιών των δυο αντιπροσωπειών κατά τη διάρκεια της επίσημης επίσκεψης του Προέδρου της Δημοκρατίας Κ. Παπούλια.

Αναθέρμανση

Ο στόχος της επίσκεψης του Προέδρου της Δημοκρατίας ήταν να αναθερμανθούν οι σχέσεις με τη Λιβύη του Μουαμάρ Καντάφι, που είχαν μαραζώσει μετά τη δεκαετία του 1980 και τις διεθνείς κυρώσεις σε βάρος της Λιβύης από το 1999.

Η καλή σχέση του Κ. Παπούλια ως υπουργού Εξωτερικών με την Τρίπολη θεωρήθηκε από ελληνικής πλευράς ο κατάλληλος καταλύτης για να προωθηθούν οι οικονομικές και εμπορικές σχέσεις, με κύριο στόχο τον τομέα της ενέργειας, όχι τόσο στην αγορά λιβυκού πετρελαίου, αλλά στις δυνατότητες που θα δοθούν σε ελληνικές επιχειρήσεις να δεσμεύσουν περιοχές σε λιβυκό έδαφος και να προχωρήσουν σε εργασίες άντλησης πετρελαίου.

Ηδη τα Ελληνικά Πετρέλαια, από κοινού με αυστραλιανή εταιρεία, συμμετέχουν κατά 20% σε τέτοια επιχείρηση, ενώ ο στόχος είναι να δεσμευθούν δύο περιοχές για τα ελληνικά συμφέροντα. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επέμεινε κατά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό της Λιβύης ότι υπάρχει «η εκπεφρασμένη βούληση να προχωρήσουμε σε περαιτέρω συνεργασία στον πετρελαϊκό τομέα ώστε να διευκολυνθεί η συνεργασία μεταξύ των Ελληνικών Πετρελαίων και του υπουργείου Ενέργειας της Λιβύης».

Η λιβυκή πλευρά εμφανίστηκε πιο συγκρατημένη και δήλωσε ότι μια τέτοια συνεργασία ενδεχομένως θα προχωρήσει στο μέλλον. Κατά τη διάρκεια των συναντήσεων υπογράφτηκαν Συμφωνία Συνεργασίας στον Μορφωτικό-Εκπαιδευτικό τομέα και στον τομέα του Τουρισμού, στον οποίο οι Λίβυοι δίνουν ιδιαίτερη σημασία.

Με τον Καντάφι

Η συνάντηση του Προέδρου της Δημοκρατίας με τον ηγέτη της Λιβύης Μουαμάρ Καντάφι ήταν αρκούντως επεισοδιακή, τουλάχιστον από πλευράς χρόνου. Ενώ «κατ' αρχήν» είχε οριστεί ιδιαίτερη συνάντηση των δύο ανδρών, αυτή τελικώς μεταφέρθηκε στο δείπνο και ήταν μικρής διάρκειας. Η συνάντηση έγινε στη γνωστή «σκηνή», αλλά μέσα στο στρατόπεδο της Τρίπολης. Η πρόσβαση έγινε με δρακόντεια μέτρα ασφαλείας και με το γνωστό από τα παλιά φολκλόρ, με το Μ. Καντάφι να εμφανίζεται με ενδυμασία βεδουίνου κ.λπ.

Από τους θερμούς εναγκαλισμούς της δεκαετίας του 1980, τώρα ήρθε ο καιρός της θερμής και μόνον χειραψίας, και από τις ιδεολογικές αναφορές του παρελθόντος, ήρθε τώρα η ώρα της συζήτησης για επιχειρήσεις... του καιρού.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 14/03/2006

Copyright © 2006 Χ. Κ. Τεγόπουλος Εκδόσεις Α.Ε




"Τα πετρέλαια της Ελλάδος"

του οικονομικού συντάκτη Κωνσταντίνου Κόλμερ.
Εκδόσεις "Λιβάνη", 2006.

Ο «ακήρυκτος πόλεμος» που διεξάγει ήδη η Τουρκία σε βάρος της Ελλάδος είναι ένας ακόμη πόλεμος για το πετρέλαιο.

Το πετρέλαιο που υπάρχει στην Ελλάδα το είχαν επισημάνει οι Γερμανοί γεωλόγοι της Βέρμαχτ, κατά την διάρκεια της Κατοχής, όταν ερευνούσαν όλο τον ορυκτόν πλούτο της χώρας. Ως διά μαγείας τα σχετικά πορίσματα βρέθηκαν το 1973 στα χέρια της γερμανικής εταιρείας «Βίντερσχαλ», η οποία, προκειμένου να μην εμφανισθεί η ίδια, προτίμησε να συνεταιρισθεί με την καναδική «Ωσεάνικ». Όπως αποκαλύπτει ο συγγραφεύς, εκτός των 120 εκατομμυρίων βαρελιών αργού πετρελαίου και των 850 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων φυσικού αερίου που απέδωσαν μέχρι σήμερα οι «Πρίνος Ι» και «ΙΙ», κοιτάσματα υδρογονανθράκων έχουν εντοπισθεί στον Θερμαϊκό Κόλπο, στο Θρακικό Πέλαγος, στα νότια της Κρήτης και στην Δυτική Ελλάδα (Κατάκολο, Κυλλήνη, Ζάκυνθος, Παξοί, Αιτωλικό, Δελβινάκι, Μποτσάρα, Φιλιατρά).

Ένα εκπληκτικό βιβλίο, που διερευνά τους παλαιούς και νέους «ενεργειακούς δρόμους» του μαύρου χρυσού και που συμπληρώνεται με την Συνθήκη της Λωζάννης, βάσει της οποίας η Τουρκία έχει παραιτηθεί του Αιγαίου Πελάγους. Μια συνθήκη που η γείτων χώρα τόσο εμφανώς καταπατά τα τελευταία τριάντα δύο χρόνια με μια σειρά «θερμά» επεισόδια...

Το πετρέλαιο δεν είναι μόνο δυσεύρετον. Είναι και αφανές αίτιον πολιτικών γεγονότων. Η ηγεσία του κόσμου, αντί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του υπερπληθυσμού, την αναπλήρωσι της ελλειπούσης ενεργείας και την μόλυνσι του φυσικού περιβάλλοντος, ασχολείται με την εξάντλησι των ενεργειακών πόρων, την κατανομή των και ενίοτε με την διαρπαγή. Λύσεις υπάρχουν, αλλά είναι επίπονες και διέρχονται μέσα από την εξοικονόμησι, την υποκατάστασι και την αποτροπή των αρπάγων. Ειδικώς διά την Ελλάδα, που περιβάλλεται από αρπακτικούς γείτονες, επισημαίνεται ο παλαιός κανόνας «αν θέλεις την ειρήνη, προετοιμάσου για πόλεμον». Διαφορετικά δεν θα λείψει μόνον η ενέργεια, αλλά θ’ απωλεσθή και η ήδη αμφισβητουμένη υπό της Τουρκίας εδαφική και ενάλιος ακεραιότης της χώρας.

Κόλμερ Κωνσταντίνος - Τα πετρέλαια της Ελλάδος - Εκδόσεις "Λιβάνη", 2006.

Τα πετρέλαια της Ελλάδος

Για τη συγγραφή του παρόντος άρθρου, αφορμή έλαβα, από το προσφάτως κυκλοφορήσαν βιβλίο, του εγκρίτου και διακεκριμένου συγγραφέως, και οικονομολόγου κ. Κων/νου Κόλμερ, με τίτλο «Τα Πετρέλαια της Ελλάδος».

Το εν λόγω βιβλίο, δεν πρέπει να λείψει από καμιά βιβλιοθήκη, και να διαβαστεί, από όλους τους Έλληνες. Παρακαλώ αυτό να μη θεωρηθεί ως διαφήμιση, αλλά ως εθνική ανάγκη, με σκοπό να μάθουν οι Έλληνες, τι θησαυρό κρύβει η πατρίδα μας, στο χερσαίο υπέδαφος, αλλά και στον υποθαλάσσιο χώρο, σε όλα τα Ελληνικά πελάγη, γνωστό ως Υφαλοκρηπίδα.
Με την ενημέρωση, θα καταλάβουν οι Έλληνες, την αιτία, γιατί παραμένουμε σήμερα, από τους φτωχότερους Λαούς της Ευρώπης.
Οι διάφορες Κυβερνήσεις, που κατά καιρούς κυβέρνησαν αυτό το τόπο, απέτυχαν να εκμεταλλευθούν αυτό τον υποθαλάσσιο θησαυρό της Ελλάδος, για την ευημερία του Λαού μας, αφού οι δήθεν «Στρατηγικοί εταίροι», μας το απαγορεύουν.
Οι λόγοι που απέτυχαν ήταν, η διεκδίκηση της εύνοιας των ισχυρών της Γης, προς εξασφάλιση της Προεδρίας (κόμματος, Κυβερνήσεως, κλπ.), η φοβία, δειλία, ατολμία, γονυκαμψία, και ο ραγιαδισμός, μπροστά στους «Στρατηγικούς εταίρους».
Έτσι όμως άφησαν το Λαό μας, να πένεται, να περιμένει να ζήσει μόνο με τον Τουρισμό και τη Ναυτιλία αφού και η Γεωργία συνεχώς υποφέρει, λόγω συχνών αλλαγών της Γεωργικής πολιτικής της Ε.Ε. και λόγω φυσικών καταστροφών.
Τα πλουτοπαραγωγικά κοιτάσματα της χώρας, έμειναν αναξιοποίητα, και ανεκμετάλλευτα, και όχι μόνο τα πετρέλαια, αλλά και το Ουράνιο της Θράκης, και ο χρυσός της Αν. Μακεδονίας, γνωστός από τα χρόνια των Βασιλέων της Μακεδονίας, Φιλίππου και Μ. Αλεξάνδρου.
Από την Ιστορία μαθαίνουμε ότι η πολυδάπανος εκστρατεία το Μ. Αλεξάνδρου, στην Ανατολή, χρηματοδοτήθηκε από το χρυσό της Α. Μακεδονίας.
Όσον αφορά τα γνωστά και επιβεβαιωμένα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στην υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου και Ιονίου Πελάγους, από το βιβλίο του κ. Κ. Κόλμερ, αντλούμε τη πληροφορία ότι πρόκειται περί ποσοτήτων, στο μεν Αιγαίο, άνω των 2 δις βαρελίων, και στο Ιόνιο πάλιν άνω των 2 δισ. βαρελίων. Αλλωστε γνωστά ήταν τα πετρέλαια της Ζακύνθου από το Β. Παγκόσμιο Πόλεμο, μαζί με τα κοιτάσματα στο Κρητικό Πέλαγος, φθάνουμε αισίως σε ποσότητες τέτοιες που καθιστούν τη χώρα μας αυτάρκη σε ενέργεια, όσον αφορά το κλάδο των πετρελαίων, και φυσικού αερίου, για πολλά χρόνια.
Σήμερα οι Ξένοι Οικονομικοί Οργανισμοί, προειδοποιούν τη Κυβέρνηση ότι το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, είναι ωρολογιακή βόμβα για την οικονομία μας, και στέλνουν σήμα κινδύνου, ενώ κατατάσσουν τη χώρα μας, στη «κόκκινη ζώνη» για την Ε.Ε.
Επίσης το δημόσιο χρέος της χώρας, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, ανέρχεται στο κολοσσιαίο ποσό άνω των 40 δισ. Ευρώ, ετησίως, και καλύπτεται με δανεισμό, ενώ θα μπορούσαμε κάλλιστα να το καλύψουμε, με την εκμετάλλευση των Ελληνικών υδρογονανθράκων.
Για την εκμετάλλευση των Ελληνικών Πετρελαίων και Φυσικού Αερίου, απλώς χρειάζεται, δύναμη, αποφασιστικότητα, και έξυπνες κινήσεις, από τη Κυβέρνηση, προσόντα τα οποία δυστυχώς δεν διαθέτει, όπως μας απέδειξε μέχρι τώρα.
Τα Ελληνικά κοιτάσματα υδρογονανθράκων, είναι επιβεβαιωμένα, και από άλλες επιστημονικές πηγές ενεργειακών ερευνών, όπως π.χ. από δορυφόρους, αλλά και από πλοία επιστημονικών ωκεανογραφικών μελετών και ερευνών, όπου διενεργούν τις γνωστές σεισμικές έρευνες.
Με τις σημερινές διεθνείς τιμές πετρελαίου, έστω των $58 ανά βαρέλι, (πρόσφατα είχε φθάσει μέχρι $80 το βαρέλι), η Ελληνική Οικονομία θα είχε λύσει όλα τα προβλήματά της, ο Λαός μας θα είχε οικονομικά ανακουφισθεί, τα τρέχοντα προβλήματα της καθημερινότητας θα είχαν επιλυθεί, και όλες οι κοινωνικές ομάδες θα είχαν ικανοποιηθεί, και έτσι θα είχαμε μια ευημερούσα χώρα, όπως η Νορβηγία, η οποία από πτωχή, χάρις στα πετρέλαιά της, έγινε πλούσια, όπως επίσης και οι χώρες του Περσικού Κόλπου, κλπ.
Δυστυχώς για την Ελλάδα η ανικανότητα των Κυβερνήσεών της, καταδίκασε το Λαό, στη φτώχια και τη μιζέρια.
Δεν υπάρχει χώρα στον πλανήτη μας, η οποία να βρήκε πετρέλαια και να μη τα εκμεταλλεύθηκε (ακόμη και οι τριτοκοσμικές).
Μόνο στην Ελλάδα υπάρχει αυτό το παγκόσμιο φαινόμενο, μόνο για την Ελλάδα ισχύει η απαγόρευση εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων, που μας επεβλήθη από τους δήθεν συμμάχους μας. Σε αυτό το θέμα πράγματι πρωτοτυπούμε διεθνώς. Ο αναγνώστης ας βγάλει τα συμπεράσματά του.
Σήμερα οι Κυβερνήσεις μας, για να επιβιώσουν οικονομικά κρέμονται από τις φορολογικές δηλώσεις εισοδήματος των πολιτών, όπου μαζί με το Τουρισμό, και εν μέρει της Ναυτιλίας, είναι οι μόνες πλουτοπαραγωγικές πηγές της Χώρας.
Έτσι κρύβουν «Ωκεανό» Ελληνικού Πετρελαίου, όπως γράφει η εφημερίδα «ΤΟ ΠΑΡΟΝ» 20-11-06.
Ενώ η Ελλάδα «κάθεται» κυριολεκτικά επάνω στα πετρέλαια, οι αρμόδιοι Κυβερνητικοί παράγοντες, πήγανε μέσα στη καρδιά της ερήμου Σαχάρας να βρούνε πετρέλαια, χωρίς να σκεφθούν καν τη μεταφορά τους από εκεί.
Εκεί τους διέταξαν να πάνε οι «Στρατηγικοί εταίροι» μας.
Σύμφωνα με πρόσφατες ανακοινώσεις των ΕΛ.ΠΕ., τελικά βρήκανε κοιτάσματα Φυσικού Αερίου, και Πετρελαίων, αλλά 1000 χιλιόμετρα νότια της Τρίπολης της Λιβύης, δηλαδή μέσα στη καρδιά της Ερήμου Σαχάρας. Για να μεταφέρουν αυτά τα πετρέλαια στο πλησιέστερο λιμάνι φορτώσεως της Μεσογείου, πρέπει να κατασκευάσουν αγωγό μήκους άνω των 1000 χιλιομέτρων, και μετά για να τα μεταφέρουν στην Ελλάδα με δεξαμενόπλοια, θα πληρώσουν χρυσούς ναύλους στους πλοιοκτήτες.
Έτσι θα μας κοστίσουν «ο κούκος αηδόνι» που λέει ο Λαός μας. Καθ΄ όν χρόνο τα πετρέλαια είναι μέσα στα πόδια μας, στο Αιγαίο, Ιόνιο, και Κρητικό Πέλαγος.
Και όλα αυτά επειδή μας το απαγορεύουν, οι Αμερικάνοι και οι Τούρκοι.
Καλά στο Αιγαίο φοβούνται τους Τούρκους, στο Ιόνιο και Κρητικό Πέλαγος, ποιον φοβούνται;;; δεν είναι εκεί Ελληνική επικράτεια;;;
Τουλάχιστον ας βγάλουν προς εκμετάλλευση τα κοιτάσματα του Ιονίου και Κρητικού Πελάγους, ώστε να ανακουφισθεί η Οικονομία μας, και για τα κοιτάσματα του Αιγαίου, να τα κανονίσουμε με τους Ρώσους, αφού οι Αμερικάνοι μας το απαγορεύουν. Αλλά είπαμε εδώ τώρα χρειάζεται Κυβέρνηση με πυγμή και αποφασιστικότητα, και με νέους ισχυρούς συμμάχους.
Από το 2004 όταν η Ν.Δ. έγινε Κυβέρνηση, με αλλεπάλληλα υπομνήματα ενημέρωσα το κ. Πρωθυπουργό, για την εκμετάλλευση των γνωστών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην Ελληνική Επικράτεια και τον ενθάρρυνα να δώσει εντολή στις εγχώριες πετρελαϊκές δυνάμεις, ώστε σε συνεργασία με Ρωσικές (αφού οι Δυτικοί μας το απαγορεύουν), πεπειραμένες πετραλαϊκές δυνάμεις, να προβούν στην εξόρυξη και οικονομική εκμετάλλευση των κοιτασμάτων, με συμβάσεις σύμφωνα με τα διεθνώς ισχύοντα.
Οι Αγγλο-Αμερικάνοι, εάν και εφόσον, αποφασίσουν, θα μας τα πάρουν με συμβάσεις αποικιοκρατικού τύπου, σαν αφέντες επάνω σε δούλους-ραγιάδες.
Ένας από τους λόγους που επιδιώκουν τη συρρίκνωση της χώρας, είναι και αυτός, - των πετρελαίων -, ώστε η Ελλάς αποδυναμωμένη, να μη έχει δύναμη να αντιδράσει, ώστε αυτοί - οι Αγγλο-Αμερικάνοι - να πάρουν τα πετρέλαια, «κοψοχρονιά» που λέει ο Λαός, με μια Κυβέρνηση ανήμποροι πια να διαπραγματευθεί τα δικαιώματα της χώρας.
Με τα υπομνήματά μου αυτά, προς το κ. Πρωθυπουργό, ζητούσα την αμυντική θωράκιση των νησιών του Αιγαίου, με ρωσικές πυραυλικές εγκαταστάσεις, προς προστασία των εγκαταστάσεων εξόρυξης πετρελαίων, από εχθρικές ενέργειες του γνωστού κακού γείτονα, αλλά «φωνή βοώντος εν τη ερήμω».
Οι εισηγήσεις μου, έπεσαν σε φοβισμένα, μάτια και αυτιά, πιστά στις διαταγές της Σιωνιστικής Νέας Τάξης και Παγκοσμιοποίησης, γνωστών εχθρών του Ελληνισμού.
Έτσι παραμένουμε φτωχοί, με μια Κυβέρνηση να μη μπορεί να ικανοποιήσει τα οικονομικά αιτήματα των Λαϊκών τάξεων, με επακόλουθο τη γνωστή κοινωνική αναταραχή στη χώρα.
Έτσι αδυνατούμε να χρηματοδοτήσουμε, την Υγεία και Παιδεία, για τον Ελληνικό Λαό.
Έτσι παραμένουμε μια «φτωχή, μικρή, αλλά έντιμος Ελλάς», πιστή στις διαταγές των δήθεν φίλων και συμμάχων. Αμα έχεις τέτοιους φίλους, τι τους θέλεις τους εχθρούς;;;

* Τα ελληνικά κοιτάσματα είναι επιβεβαιωμένα από δορυφόρους, αλλά και από πλοία επιστημονικών ωκεανογραφικών μελετών.

ΑΝΤΩΝΗΣ Ι. ΓΡΥΠΑΙΟΣ

Κώδικας:

http://anax.20m.com/forum/aegean_oil.html